-
41.《送同学故人》 唐·王建
各为四方人,此地同事师。
业成有先后,不得长相随。
出林多道路,缘冈复绕陂。
念君辛苦行,令我形体疲。
黄叶堕车前,四散当此时。
亭上夜萧索,山风水离离。 -
42.《登李羽士东楼》 唐·温庭筠
经客有馀音,他年终故林。
高楼本危睇,凉月更伤心。
此意竟难折,伊人成古今。
流尘其可欲,非复懒鸣琴。 -
43.《苦吟》 唐·崔涂
朝吟复暮吟,只此望知音。
举世轻孤立,何人念苦心。
他乡无旧识,落日羡归禽。
况住寒江上,渔家似故林。 -
44.《水调歌头(明日,纯中以酒见贶,约即见过·徘徊江上久不至,复次其韵)》 宋·吕渭老
江湖堪极目,非雾亦非烟。
故人相见,纵横高义薄云天。
已具萸尊茗话,怅望云中江树,不见子猷船。
日色隐林表,十里认帆竿。 -
45.《莺啼序(赵宜可以余讥其韵,苦心改为之,复和之)》 宋·刘辰翁
愁人更堪秋日,长似岁难度。
相携去、晼晚登高,高极正犯愁处。
常是恨、古人无计,看今人痴绝如许。
但东篱半醉,残灯自修菊谱。 -
46.《送林以乘赴任江西佥宪》 明·蒋山卿
先帝昔巡幸,小臣同上书。
事危攀折槛,情切止乘舆。
未得陈丹悃,空令伏玉除。
天心那可问,皇怒竟何如。 -
47.《寄题浮梁县丰乐亭》 宋·金君卿
百流南泻昌江浔,涵光吐润生良金。
从前良令固无几,矧复惠政留于今。
四十年来耆旧语,李谢刘杨遗爱深。
高君气象又宏远,能以和易调群心。 -
48.《赐余复》 宋·宋光宗
临轩策士岂徒然,嗣宋丕基务得贤。
尔吐忠言据素蕴,吾縻好爵副详延。
爱君忧国毋终怠,厚泽深仁赖广宣。
赐宴琼林修故事,腾心期待见诗篇。 -
49.《复雨》 明·丰越人
歉岁恒多雨,林扉隐白氛。
一春强半去,百舌故相闻。
鱼艇生衣合,邻桃戴叶分。
幽居了生事,南亩望耕耘。 -
50.《再调考功作》 明·高叔嗣
引疾三上书,微愿不克谐。
徙官复在兹,心迹一何乖。
轩裳日待旦,阊阖凌云排。
入属金马籍,出与群龙偕。 -
51.《赠唐宗鲁》 明·赵滂
惊飙振原野,草树日已疏。
客子怀故林,哀鸿云外呼。
九土人相食,烟尘暗长途。
骨肉一分散,东瓯定勾吴。 -
52.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
53.《登李羽士东楼》 唐·温庭筠
经客有余音,他年终故林。
高楼本危睇,凉月更伤心。
此意竟难折,伊人成古今。
流尘其可欲,非复懒鸣琴。 -
54.《思故山》 宋·陆游
千金不须买画图,听我长歌歌镜湖。
湖山奇丽说不尽,且复为子陈吾庐。
柳姑庙前鱼作市,道士庄畔菱为租。
一弯画桥出林薄,两岸红蓼连菰蒲。 -
55.《得林正父察院书问讯甚勤以长句寄谢》 宋·陆游
折柳湖南别尚新,书来已见柳摇春。
故情有此胶投漆,薄俗从渠越视秦。
长剑拄颐那复梦,短衣掩胫未全贫。
有诗亦欲频持寄,肠断西江六六鳞。 -
56.《寄题胡基仲故居》 宋·陆游
忆昔公来一束书,萧然不复畜僮奴。
浮云每叹成苍狗,空谷谁能絷白驹?才气沙麈埋巨阙,文章林壑吼於菟。
旅坟三尺云门寺,又见离离长绿芜。 -
57.《复雨》 宋·陆游
催唤儿童扫绿苔,长歌清啸兴悠哉!
林间子堕知梅熟,水面痕生验雨来。
往事已成孤枕梦,故人谁共一樽开?
自怜未负年华在,素扇团团月样裁。 -
58.《感春三首》 宋·张耒
默坐不复出,浮云入朝阴。
离离檐间花,随雨下故林。
物色一如此,朱颜坐凋侵。
自歌阳春曲,吾不待知音。 -
59.《故翰林彭学士挽歌》 宋·司马光
平生对交旧,万日正如初。
不复知荣贱,都能忘戚疏。
遗灵瞻素几,伪物屏涂车。
家事何萧萦,空余万卷书。 -
60.《同官皆和复次韵》 宋·曾几
华屋落山丘,悲歌咏曹植。
故有主林神,百年依正直。