-
461.《游云湖》 宋·胡寅
衡湘久来往,眼到山辄对。
爱山真自性,久看眼未碍。
今朝渡石潭,兰桨乱青带。
初升岸稍高,忽喜地更大。 -
462.《送津儿之官丽水》 宋·吴芾
忆我初仕时,不敢望高位。
但得宰一同,便可行己志。
实惠傥及民,死亦有生气。
况复著阴功,子孙将不坠。 -
463.《寄季元集》 宋·吴芾
剑池有逸人,过我谈我理。
自谓出嚣尘,知足更知止。
高标拂烟云,雅志在山水。
既作陶渊明,且慕赤松子。 -
464.《走笔送僧义冲》 宋·楼钥
一气行太虚,流形纷不齐。
要之本无物,洞然无足疑。
梵志有至言,还我未生时。
烧了似不曾,亦有毛僧词。 -
465.《虞万州生日》 宋·魏了翁
春风吹我游锦官,客眸饱作沧江观。
鹤飞自由白日静,山来不断平野宽。
主人闻客倒屣迎,案头点易朱未乾。
速呼朋俦俾接席,又遣儿女来拜前。 -
466.《寄大庾郭县尉》 宋·华岳
前年建安县,始识韩荆州。
一见辰知遇,许我尝从游。
寻幽访赤壁,买笑陪青楼。
有酒即命驾,夜饮忘觥筹。 -
467.《五月二十四日自达州至永睦县投宿废学即事书》 宋·张嵲
学废乡校空,鸟雀欲据有。
甚雨晚来晴,循檐厌黄口。
巴水亦能大,一暮没堤柳。
落照满涨川,归云翼山岫。 -
468.《虎渡亭观江浪》 宋·方回
春风鼓大江,孰能度广狭。
似觉海东涛,顷刻上三硖。
兹辰当改火,每岁已衣裌。
岂意九派天,故絮未可匣。 -
469.《贞女篇》 宋·曾丰
女生愿有家,奴嫁理所宜。
出自父母命,奴岂敢固违。
既许吴氏子,又许蔡氏儿。
但有一女嫁,乃受两聘仪。 -
470.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
471.《艳情代郭氏答卢照邻》 唐·骆宾王
迢迢芊路望芝田,眇眇函关恨蜀川。
归云已落涪江外,还雁应过洛水瀍.洛水傍连帝城侧,帝宅层甍垂凤翼。
铜驼路上柳千条,金谷园中花几色。 -
472.《闻丹丘子于城北营石门幽居中有高凤遗迹仆离群…以寄之》 唐·李白
春华沧江月,秋色碧海云。
离居盈寒暑,对此长思君。
思君楚水南,望君淮山北。
梦魂虽飞来,会面不可得。 -
473.《李云南征蛮诗》 唐·高适
天宝十一载,有诏伐西南夷,右相杨公兼节制之寄,乃奏前云南太守李宓涉海自交趾击之。
道路险艰,往复数万里,盖百王所未通也。
十二载四月,至于长安,君子是以知庙堂使能,李公效节。
适忝斯人之旧,因赋是诗。 -
474.《秋胡行(一作鲁秋胡)》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东鲁陲。
时逢大道无艰阻,君方游宦从陈汝。 -
475.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
476.《入宅三首(大历二年春,甫自西阁迁赤甲)》 唐·杜甫
奔峭背赤甲,断崖当白盐。
客居愧迁次,春酒渐多添。
花亚欲移竹,鸟窥新卷帘。
衰年不敢恨,胜概欲相兼。 -
477.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
478.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
479.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
480.《桐花》 唐·元稹
胧月上山馆,紫桐垂好阴。
可惜暗澹色,无人知此心。
舜没苍梧野,凤归丹穴岑。
遗落在人世,光华那复深。