-
101.《遣兴五首》 唐·杜甫
天用莫如龙,有时系扶桑。
顿辔海徒涌,神人身更长。
性命苟不存,英雄徒自强。
吞声勿复道,真宰意茫茫。 -
102.《客堂》 唐·杜甫
忆昨离少城,而今异楚蜀。
舍舟复深山,窅窕一林麓。
栖泊云安县,消中内相毒。
旧疾甘载来,衰年得无足。 -
103.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
104.《狄明府(博济·一作寄狄明府)》 唐·杜甫
梁公曾孙我姨弟,不见十年官济济。
大贤之后竟陵迟,浩荡古今同一体。
比看叔伯四十人,有才无命百寮底。 -
105.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
106.《将赴成都草堂途中有作,先寄严郑公五首》 唐·杜甫
得归茅屋赴成都,直为文翁再剖符。
但使闾阎还揖让,敢论松竹久荒芜。
鱼知丙穴由来美,酒忆郫筒不用酤。 -
107.《寒雨朝行视园树》 唐·杜甫
柴门杂树向千株,丹橘黄甘此地无。
江上今朝寒雨歇,篱中秀色画屏纡。
桃蹊李径年虽故,栀子红椒艳复殊。 -
108.《水宿遣兴奉呈群公》 唐·杜甫
鲁钝乃多病,逢迎远复迷。
耳聋须画字,发短不胜篦。
泽国虽勤雨,炎天竟浅泥。
小江还积浪,弱缆且长堤。 -
109.《奉送王信州崟北归》 唐·杜甫
朝廷防盗贼,供给愍诛求。
下诏选郎署,传声能典州。
苍生今日困,天子向时忧。
井屋有烟起,疮痍无血流。 -
110.《送毕侍御谪居》 唐·钱起
崇兰香死玉簪折,志士吞声甘徇节。
忠荩不为明主知,悲来莫向时人说,沧浪之水见心清,楚客辞天泪满缨。
百鸟喧喧噪一鹗,上林高枝亦难托。 -
111.《归义寺题震上人壁(寺即神尧皇帝读书之所)》 唐·钱起
入谷逢雨花,香绿引幽步。
招提饶泉石,万转同一趣。
向背森碧峰,浅深罗古树。
尧皇未登极,此地曾隐雾。 -
112.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
113.《酬梁二十宋中所赠兼留别梁少府》 唐·独孤及
少读黄帝书,肯不笑机事。
意犹负深衷,未免名迹累。
厌贫学干禄,欲徇宾王利。
甘为风波人,岂复江海意。 -
114.《庚子岁避地至玉山,酬韩司马所赠》 唐·独孤及
沧海疾风起,洪波骇恬鳞。
已无济川分,甘作乘桴人。
挥手谢秣陵,举帆指瓯闽。
安和风尘表,偶与琼瑶亲。 -
115.《季冬自嵩山赴洛道中作》 唐·独孤及
皇运偶中变,长蛇食中土。
天盖西北倾,众星陨如雨。
胡尘动地起,千里闻战鼓。
死人成为阜,流血涂草莽。 -
116.《刘侍御朝命许停官归侍》 唐·皇甫冉
孟孙唯问孝,莱子复辞官。
幸遂温凊愿,其甘稼穑难。
采芝供上药,拾槿奉晨餐。
栋里云藏雨,山中暑带寒。
非时应有笋,闲地尽生兰。
赐告承优诏,长筵永日欢。 -
117.《刘侍御朝命许停官归侍》 唐·皇甫冉
孟孙唯问孝,莱子复辞官。
幸遂温凊愿,其甘稼穑难。
采芝供上药,拾槿奉晨餐。
栋里云藏雨,山中暑带寒。
非时应有笋,闲地尽生兰。
赐告承优诏,长筵永日欢。 -
118.《铨试后征山别业寄源侍御》 唐·殷寅
别业在征山,登高望畿甸。
严令天地肃,城阙如何见。
蔼蔼王侯门,华轩日游衒.幸逢休明代,山虏尚交战。
投策去园林,率名皆拜选。 -
119.《观画鹤》 唐·窦群
华亭不相识,卫国复谁知。
怅望冲天羽,甘心任画师。 -
120.《纶与吉侍郎中孚司空郎中曙苗员外发崔补阙峒…侯仓曹钊》 唐·卢纶
禀命孤且贱,少为病所婴。
八岁始读书,四方遂有兵。
童心幸不羁,此去负平生。
是月胡入洛,明年天陨星。