-
41.《冬至后五日夜雪复作再用韵》 宋·虞俦
绿野功名一战收,何如危坐拥狐裘。
歌儿解咤销金帐,酒子能添药玉舟。
莫为温柔寻伐斧,免劳服饵到悬钩。
谁言柳絮浑相似,恼乱春风恐未休。 -
42.《冬至后五日夜雪复作再用韵》 宋·虞俦
银烛生花香雾收,中堂密坐促貂裘。
羊羔儿酒浮琼斝,牛尾狸酥映玉舟。
扶醉缓歌金缕曲,怕寒催下画帘钩。
纷纷扰扰成何事,且斗尊前一笑休。 -
43.《连雪不已复作绝句咏之及六而止殆未免不愁冻》 宋·赵蕃
粲粲初投米,飘飘旋落花。
巷深迷吠犬,林合误归鸦。 -
44.《连雪不已复作绝句咏之及六而止殆未免不愁冻》 宋·赵蕃
对岸初封屋,临流已蔽汀。
长江停衮衮,去鸟失冥冥。 -
45.《连雪不已复作绝句咏之及六而止殆未免不愁冻》 宋·赵蕃
勿谓虚明质,能成积厌威。
由轻终及重,至著本从微。 -
46.《连雪不已复作绝句咏之及六而止殆未免不愁冻》 宋·赵蕃
不假丹青手,居成水墨图。
莫嗟玄尚白,靡叹粪难污。 -
47.《连雪不已复作绝句咏之及六而止殆未免不愁冻》 宋·赵蕃
往记严陵岸,乔林挂乱孙。
还思溧阳路,小艇触轻澌。 -
48.《连雪不已复作绝句咏之及六而止殆未免不愁冻》 宋·赵蕃
背荫常先积,当明竟早消。
草衰犹秀色,柳悴亦长条。 -
49.《雪多矣岂窭人歉岁之所宜哉复用韵呈沅陵丈》 宋·赵蕃
雪已伤多尚积阴,同仍助虐屡号林。
市人只喜青帘近,木食应悲黄独深。
不但茅茨忧冻死,更闻巢穴作哀音。
此诗萧瑟谁能听,有愧当年寒地吟。 -
50.《雪复晴》 宋·陈著
冬来多是雨,日日望云回。
飘洒不成雪,连绵如入梅。
高风吹日上,短影为山催。
那问归家事,床头有宿醅。 -
51.《迟明出都谢雪龙门佛祠途中复遇雪》 宋·宋庠
路阔三条陌,云低九鼎门。
铙风催骑乡,裘霰减貂温。
谷晓天花乱,林空苑絮繁。
周麰农意切,一一愿流根。 -
52.《阜陵复土诣重华奉慰遇雪不胜哀怆》 宋·项安世
龙胡九锸闭玄扉,虎落千年护翠微。
永阜凄凉成永夜,重华萧瑟见重闱。
云迷八表俱愁思,雪满千山尽素衣。
更踏深泥南内去,紫宸殿下进名归。 -
53.《时升咏雪禁体物矣而彥序复为之取韵尤严勉强》 宋·郭印
朔风吹空高冈裂,忍冻幽人心似铁。
今朝云色一天同,片片如簁堕浓雪。
影摇寒水照曈曨,声泻黄芦听骚屑。
涧谷凝时麕鹿死,园林压处桑偷折。 -
54.《徐德文索雪罔诗云已得复失余寻旧足亦无见想》 宋·陆文圭
雪飞不择地,因高势易积。
玉龙二百丈,横卧前山渔。
随香去寻梅,路白无行足。
名笛吹一声,惊裂苍岸石。 -
55.《雪后复雨过西湖》 宋·释绍嵩
触目成幽兴,诗今十数篇。
风倾竹上雪,鸟度水中天。
急雨涔涔日,迎人小小船。
更逢清管发,声到客愁边。 -
56.《{左氵右复}首座出上雪窦》 宋·释智朋
老气如虹久屈蟠,把茅容易入深山。
长庚未话先肠断,冷债如今要得还。