-
201.《次宋编修显夫南陌诗四十韵》 未知·李裕
丽质过邯郸,春风直几钱?送情怜眼艳,凝伫觉身偏。
霞淡斜侵雁,云轻巧衬蝉。
芳金摇翠勒,暖玉藉绒鞯。
脸媚风初信,眉弯月未弦。 -
202.《和徐德彰春日杂咏(八首)》 明·陈完
三竿红日晓辉辉,流水平芜燕子飞。
芳径露香花锦碎,深山云暖蕨芽肥。
乌纱别制笼头帽,白苎新裁称体衣。
社鼓冬冬桑柘外,野翁扶醉蹋歌归。
¤ -
203.《长干宝塔放光偈》 明·等慈润公
戊午孟冬丙辰朔,长干塔下闻天乐。
洪公大建华严期,贤圣粉纭齐赴约。
百千善信云从龙,遐迩资粮川就壑。
众香缥缈烟岚浮,万烛炜煌星斗错。 -
204.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
205.《与虞山人胜伯陈山人惟寅谈及仙游事醉后赋诗》 明·饶介
扫除狡狯蓄神机,开顶葫芦不置扉。
人物已从垣外见,真形渐向市中微。
杯成白鹤冲霄去,剑化双龙破浪归。
自此更无毫发累,绿毛绕体欲成衣。
¤ -
206.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
207.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
208.《金陵社集诗(一十六人三十二首) 集鸡笼山》 明·张正蒙
正蒙字子明,江宁人。
居通济门外之罾湾,临河结庐,柴门昼闭。
带索拾穗,未尝俯仰于人。
年逾九十,隐沦终老。 -
209.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
210.《戏赠张五弟諲三首》 唐·王维
吾弟东山时。
心尚一何远。
日高犹自卧。
钟动始能饭。 -
211.《放言五首 并序》 唐·白居易
元九在江陵时,有《放言》长句诗五首,韵高
而体律,意古而词新。
予每咏之,甚觉有味,虽前辈深于诗者,未有此作。 -
212.《和微之诗二十三首并序》 唐·白居易
微之又以近作四十三首寄来,命仆继和,其间瘀絮
四百字、车斜二十篇者流,皆韵剧辞殚,瑰奇怪谲。
又题云:奉烦只此一度,乞不见辞。
意欲定霸取威, -
213.《赠杓直》 唐·白居易
世路重禄位,孔栖栖者孔宣。
人情爱年寿,夭死者颜渊。
二人如何人,不奈命与天。
我今信多幸,抚己愧前贤。 -
214.《病中诗十五首并序》 唐·白居易
开成己未岁,余蒲柳之年六十有八。
冬十月甲寅旦,始得风瘅之疾,体矜目眩,左足不支,盖老病相乘
时而至耳。 -
215.《和除夜作》 唐·白居易
君赋此诗夜,穷阴岁之余。
我和此诗日,微和春之初。
老知颜状改,病觉肢体虚。
头上毛发短,口中牙齿疏。 -
216.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
217.《杂咏八首》 宋·王安石
万物余一体,九州余一家。
秋毫不为小,徼外不为遐。
不识寿与夭,不知贫与赊。
忘心乃得道,道不去纷华。
近迹以观之,尧舜亦泥沙。
庄周谓如此,而世以为夸。 -
218.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
219.《病中作》 宋·陆游
豫章濒大江,气候颇不令,孟冬风薄人,十室八九病。
外寒客肺胃,下湿攻脚胫,俗巫医不艺,呜呼安托命!我始屏药囊,治疾以清静。
幻妄消六尘,虚白全一性。
三日体遂轻,成此不战胜。
长年更事多,苦语君试听。 -
220.《题眉山程侅所藏山谷写杜诗帖》 宋·杨万里
杜家碧山银鱼诗,黄家虎卧龙跳字。
六丁难取真寄愁,程家十袭今三世。
程家苏家元舅甥,子瞻正辅外弟兄。
正辅有孙文百链,笔倒三江胸万卷。