-
61.《汉宫春夜》 宋·许玠
虚轮绚采千门外,窗眼渗光金箔碎。
渴龙滴水续铜壶,檐马呼风摇玉佩。
宫车声远翠幌幽,珠帘闲却珊瑚钩。
眉山两点亦何有,中锁万斛相思愁。
蜀罗蜜炬光明灭,红泪难溅守宫血。
遥夜春寒听晓钟,角声满地梨花雪。 -
62.《临江仙 春夜》 元·王旭
帘外萧萧风色恶,呼儿掩上重门。
小窗孤坐赋招魂。
碧梧花落尽,篱雀又黄昏。
回首人间行乐事,春风过水无痕。
旅游谁肯重王孙。
长歌人不解,明月照空尊。 -
63.《偶因闲日家事无牵蒙王氏以呼招乃书题於窟记》 宋·释道真
谯国门传缙以绅,善男子即是帝王孙。
文商碑背题八字,武盛弓弦重六钧。
既出四门观生老,便知六贼不相亲。
夜迶将心登峻岭,心定菩提转法轮。 -
64.《苎渎夜泊》 宋·释永颐
吴城水冷秋风高,迎霜枫叶飘城壕。
吴侬射利如射虏,高帆大艑横江涛。
黄错不顾风水恶, -
65.《中秋夜不见月》 宋·孙复
长记去年中秋玩月出章堂,冰轮直可鉴毫芒。
是时家酿又新熟,呼童开席罗清觞。
纖埃不起零露下,对此陶陶乐未央。
自顾时逢尧舜世,上下清明无秽荒。 -
66.《会刘子东夜饮》 宋·谢谔
夹江居民万家邑,朱楼碧瓦炊烟湿。
笋舆登顿流飞桥,半曲春梁龙起蛰。
门前柳叶翻霜风,小驿旧是神仙宫。
平时对面不得语,一灯从容今夕同, -
67.《丙除夜泊舟东湖用白石归苕溪韵书怀》 宋·徐端
津亭空树集馀鸦,望断孤云是我家。
暮角吹寒风渐落,自呼斗酒对梅花。 -
68.《题王高翰单于昭君夜坐图》 明·曹孔章
天如穹庐塞云黑,胡地寒多胡草白。
阴山积雪不曾消,马潼驼峰作常食。
一身不幸颜如花,一朝飘泊在天涯。
宫中不识天子面,哪知世有呼韩邪。 -
69.《夜至孙子长山斋》 明·陈汝修
空山明月静,宿鸟夜惊呼。
叶地履声乱,霜林烛影孤。
丛岩悬坠石,野水漫平芜。
梅信今年早,凭君借一区。 -
70.《月夜探杲公》 明·等慈润公
未见先呼字,因闻叩竹扉。
清真殊不厌,容与澹忘归。
山月卧绳榻,林风吹葛衣。
群机皆已息,何事鹊惊飞。 -
71.《乌夜啼·石头城上乌》 明·郭奎
石头城上乌,遥夜鸣相呼。
紫清道士有两树,乌啼不离树高处。
千声哑哑复万声,中堂酒阑梦未成。
呼童把烛起开户,照树惟恐邻人惊。 -
72.《夜渡小江口宿丹崖赵氏寄怀李子田太史》 明·器封
平沙为席石为幢,歇马呼船夜渡江。
双桨烟迷青草溆,九宵月傍绿芸窗。
门前题字过丹穴,客里逢春覆玉缸。
觅尔深山读书处,幽居长羡鹿门庞。 -
73.《清夜游》 明·石珝
宫夜泠泠月华白,娇骑踏空红堕雪。
西园门外驮鼓声,十六院中乐齐发。
杨郎萧郎各一席,千牛啮臂宫娃泣。
坐中谁是陈宣华,宝带犹拴绣同结。 -
74.《雪夜袭虏》 明·苏志皋
朔风利似刀,朔雪密如织。
四山号虎兕,万卒无生色。
号令等风霆,直捣龙沙北。
夜半缚呼韩,天明传蓐食。 -
75.《至后三日雨雨连夜复三日》 明·王鸿儒
江南冬月气犹温,风雨潇潇至后繁。
钟阜云迷禅寺塔,秦淮潮上酒家门。
闲来访戴难乘兴,老去游吴易断魂。
何似乡关醉呼骑,短衣冲雪猎平原。 -
76.《暑夜孝若携伎饮长桥上同诸从踏月歌》 明·吴梦旸
明月满地寒如霜,踏歌出门气扬扬。
登桥仰面天苍茫,千峰万峰挂女墙。
酒星客星为低昂,老夫兴好君相当。
阿浑阿咸底复狂,袒跣大叫呼索郎。 -
77.《郭外夜归》 明·吴学礼
草田高下乱虫鸣,凉袭衣襟夜气清。
河汉横秋平野阔,山窗无月一灯明。
孤蓬倦倚难成梦,宿鸟相呼忽转更。
近郭不妨归近夜,到门犹有读书声。 -
78.《玄宁夜集赠张子言》 明·吴子孝
我不能奋身霄汉攀蛟龙,手揽日月登玄宫。
扬帆浩溟泛沧海,玉芝若木空相待。
燕京肮脏谁与怜,拜趋公府心欲穿。
桂薪玉粟犹争炀,羸马青衫愁着鞭。 -
79.《夜投山家宿》 明·许邦才
西南夷徼万山隈,昔日谁教汉帝开。
野鸟常呼行不得,马蹄那复夜深来。 -
80.《十月十七夜泛二首》 明·虞淳熙
收拾游人去,还予玉一轮。
两湖成独往,十月夜寻春。
野鸭呼名急,惊鱼掷浪频。
莼烟分桂棹,直拟犯星辰。