-
161.《夜访芑蟾二释子因宿西涧听琴》 明·高启
清夜独幽寻,岩扉落叶深。
许携陶令酒,来听颖师琴。
人醉月沉阁,乌啼风满林。
应留西涧水,千载写余音。 -
162.《苏秀道中自七月二十五日夜大雨三日秋苗以苏》 宋·曾几
一夕骄阳转作霖,梦回凉冷润衣襟。
不愁屋漏床床湿,且喜溪流岸岸深。
千里稻花应秀色,五更桐叶最佳音。
无田似我犹欣舞,何况田间望岁心。 -
163.《秋宵辞》 宋·白玉蟾
仰观银河月,千林散寒光。
佳人今何之,远在天一方。
秋声酸我鼻,秋色断我肠。
夜深倚西风,清泪如雨滂。
世有千里马,可怜无王良。 -
164.《题三清殿后壁》 宋·白玉蟾
些儿顽石些儿水,画工撑眸几睥睨。
忽然心孔开一竅,呼吸掇来归幅纸。
白发黄冠逞神通,手把武夷提得起。
大槐宫中作蝼蚁,醒来闻此心豁喜。 -
165.《夜坐》 宋·刘子翚
客裹惊秋晚,慵眠但曲肱。
夜阑深院雨,人过隔墙灯。
远思千端恶,寒威一倍增。
梦孤浑易破,哀柝故登登。 -
166.《蜀江和周昞仲百丈韵》 宋·李曾伯
欲知峡路打滩涡,千尺苍筠用力多。
进退不烦篙影动,东西惟听柁师呵。
命垂一缕惟天耳,力挽千钧如水何。
争似钱塘江上路,夜深柔橹听吴歌。 -
167.《吕待制所居八咏·舒啸》 宋·王炎
黄山峙立高崔嵬,上有飞仙时往来。
问之谁作东道主,舒啸亭中人姓回。
坐对危峰倒樽酒,偃仰胡床篆烟吐。
划然清响透云端,此意悠悠眇千古。
好是夜深孤月明,风松泉石清更清。
我来拟作叔夜辈,一听空山鸾凤声。 -
168.《赋运使张大监道州石山以张诗平地风澜险于水》 宋·项安世
枚回洲边春水生,日光照縠波文平。
绣衣使者何世上,彩舟唤客论交情。
平生择交不择利,俗子纷纷卧之地。
少年所识惟石君,晚岁相从不相弃。 -
169.《雪禁体》 宋·陈杰
南风导前北风续,仁气潜随杀机伏。
初疑惨淡八表昏,忽变光明大千足。
上天之载德如毛,帝力不知封比屋。
垢污过眼俱衣被,枯朽何心亦膏沐。 -
170.《又和刘学录》 宋·陈宓
千竿修碧净无尘,长伴先生自在身。
万卷旧书中夜烛,满怀和气四时春。
长年潄炼颜如玉,一字推敲句有神。
请践往时渔艇约,夜深共话两三人。 -
171.《秋夜》 宋·丘葵
纷纷败叶已辞林,四顾凄凉夜色深。
月伴征人惊梦枕,风摇戍妇捣衣砧。
失群孤雁千山景,无数寒虫四壁音。
满目乾坤都是恨,头毛白尽更愁吟。 -
172.《秋夜陪张丞相赵侍御游灉湖二首》 唐·尹懋
熊轼巴陵地,鹢舟湘水浔。
江山与势远,泉石自幽深。
杳霭入天壑,冥茫见道心。
超然无俗事,清宴有空林。 -
173.《送吉州阎使君入道二首》 唐·戎昱
闻道桃源去,尘心忽自悲。
余当从宦日,君是弃官时。
金汞封仙骨,灵津咽玉池。
受传三箓备,起坐五云随。 -
174.《送吉州阎使君入道二首》 唐·戎昱
闻道桃源去,尘心忽自悲。
余当从宦日,君是弃官时。
金汞封仙骨,灵津咽玉池。
受传三箓备,起坐五云随。 -
175.《宿淮浦忆司空文明》 唐·李端
愁心一倍长离忧,夜思千重恋旧游。
秦地故人成远梦,楚天凉雨在孤舟。
诸溪近海潮皆应,独树边淮叶尽流。
别恨转深何处写,前程唯有一登楼。 -
176.《春园即事》 唐·陈羽
水隔群物远,夜深风起频。
霜中千树橘,月下五湖人。
听鹤忽忘寝,见山如得邻。
明年还到此,共看洞庭春。 -
177.《韩漳州书报彻上人亡因寄二绝》 唐·柳宗元
早岁京华听越吟,闻君江海分逾深。
他时若写兰亭会,莫画高僧支道林。
频把琼书出袖中,独吟遗句立秋风。
桂江日夜流千里,挥泪何时到甬东。 -
178.《敬酬微公见寄二首》 唐·刘禹锡
凄凉沃州僧,憔悴柴桑宰。
别来二十年,唯馀两心在。
越江千里镜,越岭四时雪。
中有逍遥人,夜深观水月。 -
179.《秋蝶》 唐·白居易
秋花紫蒙蒙,秋蝶黄茸茸。
花低蝶新小,飞戏丛西东。
日暮凉风来,纷纷花落丛。
夜深白露冷,蝶已死丛中。
朝生夕俱死,气类各相从。
不见千年鹤,多栖百丈松。 -
180.《寄题宣州开元寺》 唐·杜牧
松寺曾同一鹤栖,夜深台殿月高低。
何人为倚东楼柱,正是千山雪涨溪。