-
81.《起来》 宋·许月卿
起来霜月冷飕飕,清兴催人不自由。
万户千门胡蝶梦,五更三点黑貂裘。
旦公待旦霜如雪,时夜如诗月似钩。
明日人来问寄字,一天霜月倚西楼。 -
82.《天下第二钟歌》 宋·艾性夫
濒江破寺如胶舟,大镛露立寒飕飕。
金绳铁纽作断绠,土花苔碧生栾头。
我来摩挲考岁月,偻指落落三百秋。
想当营度欲鼓火,野鬼夜哭山精愁。 -
83.《西斋秋感二十首》 宋·方回
听雨胜观雨,观雨须高楼。
细雨或终日,高楼令人愁。
不如空斋夜,听雨诗思幽。
万叶鸣飕飕。 -
84.《中秋马溪山中望月》 宋·郭印
佳月四时有,古来重中秋。
今夕万里怀,共作阴霾忧。
我宿招提境,山空夜更幽。
兹念亦未归,天际屡回头。 -
85.《送翁子秀归泉》 宋·李处权
昔从大小阮,日为林下游。
酒熟无孤斟,诗好不易酬。
形影一参商,书问缺置邮。
渴闻盛德事,仰止东家丘。 -
86.《残菊》 宋·宋伯仁
黄华十月逾风流,不把重阳作话头。
昨夜满林霜似雪,笑他红叶冷飕飕。 -
87.《次梅斋严韵》 宋·苏籀
振条裂石寒飕飕,霰集黄昏天为愁。
若兰政恐远庭户,健步斸本移岩幽。
断魂能返神可雪,照夜薰天欲奔月。
妖韶敷艳满东风,肤清骨秀无相绝。 -
88.《宁庵即事》 宋·孙应时
飕飕松风鸣,翳翳山景暮。
蝉声清有余,荷香美无度。
幽人曳杖吟,事胜心独悟。
平生寡世念,正是惬襟素。
坐看北斗移,竹叶明月露。
夜久寂无人,佳眠不知曙。 -
89.《寿周枢密四首》 宋·曾丰
元气自子始,入申为至清。
况在申中央,其气尤粹精。
金风冷飕飕,玉寒露泠泠。
人间物莫当,夜堕文昌星。 -
90.《寒夜吟赠吴江主人》 明·左国玑
昏钟夜定华月高,霜气入室风萧飕。
主人下帘执明烛,玉壶泻出香葡萄。
冰河赤鲤价重万,洞庭黄柑初破苞。
解我吴钩佩,着我赤霜袍。 -
91.《夜兴》 宋·陆游
脱冠残发冷飕飀,北斗阑干河汉秋。
木末有风栖鹊起,亭皋无月乱萤流。
酒悭仅得时时醉,诗退难禁夜夜愁。
欲睡不妨还小立,一声菱唱起沧州。 -
92.《夜闻回雁》 唐·司空曙
雁响天边过,高高望不分。
飕飗传细雨,嘹唳隔长云。
散向谁家尽,归来几客闻。
还将今夜意,西海话苏君。 -
93.《上谷旅夜》 唐·贾岛
世难那堪恨旅游,龙钟更是对穷秋。
故园千里数行泪,邻杵一声终夜愁。
月到寒窗空皓晶,风翻落叶更飕飗.
此心不向常人说,倚识平津万户侯。 -
94.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
95.《小轩夏夜凉甚偶得长句呈杜叔高秀才》 宋·陆游
遥夜帘栊已借秋,阑干星斗挂檐头。
鹊翻清影移枝宿,萤弄孤光拂簟流。
榻上琴书纷枕藉,发根风露冷飕飀。
故人莫笑幽居陋,此夕真从造物游。 -
96.《夏夜泛溪至南庄复回湖桑归》 宋·陆游
不求奇骨可封侯,但喜枯肠不贮愁。
数点残灯沽酒市,一声柔橹采菱舟。
元知泽国偏宜夜,已就天公探借秋。
归过三更风露重,纱巾剩觉发飕飀。 -
97.《癸酉闰十二月朔旦入夜雪复作静言岁斯人艰食》 宋·王之道
宿雁惊江渚,饿彪啸林丘。
不知雪如许,但怪风飕颸。
起看堂前柳,枯梢戛鸣球。
安得万家春,角我饥寒忧。 -
98.《江上夜观野烧》 宋·黎廷瑞
坎离血战夜茫茫,万里阴飕更助狂。
兔窟那知炷郿坞,蚁封不料火咸阳。
三更月起云霞曙,九野冰凝雷电光。
莽莽黄茅宁暇惜,莫教薰著早梅香。 -
99.《秋夜安国观闻笙》 唐·刘禹锡
织女分明银汉秋,桂枝梧叶共飕飗.月露满庭人寂寂,霓裳一曲在高楼。
-
100.《夏夜起坐南亭达晓不复寐》 宋·陆游
风露青冥近九秋,脱巾扶杖冷飕飀。
曲阑影外巴山月,画角声中楚塞愁。
巢燕并栖高栋稳,潜鱼时跃小池幽。
悠然坐待江城晓,红日将升碧雾浮。