-
221.《无题三首》 宋·马廷鸾
大地生灵惜暵乾,纸田不饱腐儒餐。
闲将博士虀盐味,试上先生苜蓿盘。 -
222.《和耜岩赞易传来韵》 宋·何梦桂
三釜养弗违,五斗腹已餍。
归无买山银,聊占白石崦。
崦西有斗室,草色青入帘。
有时独悲歌,白云低覆檐。 -
223.《题陈叔通百梅书屋图》 近代·陈三立
超山有梅十万株,大庾邓尉显恢殊。
春浓结客恣探取,村村花烛天模糊。
寒香醉骨荡魂气,蜂蝶不到晴鸠呼。
编户贱花涎摘实,渍以盐酱输江湖。 -
224.《刘裸卿送笋》 宋·章甫
俗子贪钱如食蜜,幽人爱竹如种玉。
君家大隐城一隅,万个深围数间屋。
阳春不住长儿孙,犊角猫头还满目。
却恐繁阴碍风月,童奴时取供肴蔌。 -
225.《叔祖阁学生朝以丹砂铸酒杯为寿》 宋·张镃
真人玉练超尘质,尚假金盐煮坚石。
要知草伏砂最难,护气延年本仙术。
神炉秘炭呼祝融,日月出没奔朱龙。
至今受化感灵药,异宝具体专奇功。 -
226.《郡人请开旧江口因往视之而作》 宋·晁公溯
大江何时来,齧我千步堤。
居人念水至,前年拆鸡栖。
浸淫势未已,老圃忧夏畦。
青青五亩蔬,素沙黄卷泥。 -
227.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
228.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
229.《送□景文长兴丞》 宋·方回
太湖之岸环□县,君所佐县为最雄。
其民无不挟利刃,往入杀人白昼中。
荻浦盐丁更狞恶,轻舠出没洪涛风。
迩来清霜冻天地,一扫蚊虻销昏雺。 -
230.《秋风歌》 宋·方回
君不见七月一日海上风,浙水西东淮水东。
盐亭网户十万许,潮头三丈一扫空。
高门大屋耸金碧,瞬息浮入龙王宫。
官吏军民不知几,肉无肥瘦鱼腹中。 -
231.《释临邛记方物戏作》 宋·方回
昔人注尔雅,大儒以为诮。
学诗贵多识,圣言厥有诏。
下博梯上约,后进曷克劭。
矧于点{左黑右南}间,懵弗省体要。 -
232.《放步园林得俗字韵》 宋·郭印
林稀怨秋风,松柏未改绿。
偷閒挈杖来,小迳缘诘曲。
鸟鸣契深心,山色供遐瞩。
欣然若有获,一荡尘襟俗。 -
233.《送郑尚书守建安十首》 宋·彭龟年
东西一节大江边,来往勤民亦有年。
未必米盐劳试守,更从根本得深研。 -
234.《金华圣者赞》 宋·释师范
饮啖猪头肉,长斋不吃素。
莫言滋味别,要且少盐醋。
吽吽,大有著你处。 -
235.《偈颂三十首》 宋·释印肃
失却本来面目,个个日南长至。
先祖时节苦临,处处笙歌乐醉。
也参禅,亦详义,也贫穷,亦富贵。 -
236.《达理歌》 宋·释印肃
普庵识心达理,不是胡言乱语。
教化三千大千,个个透泥入水。
应无所住生心,更不祭神拜鬼。
时中净念法身,何假烧钱化纸。 -
237.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
不问维摩经,看底甚麽经,大千卷出破尘情。
水中盐味,色里胶青,机前有路妙难名。
才形言像迢然去,又是泥团换眼睛。 -
238.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
武帝高悬圣鉴,要见缁素分明。
大士觌面当机,且非索盐奉马。
检点针来,只知卖贵,不知卖贱,可惜武帝当时放过,随后好与一拶。
非僧非道非俗,管取口乾舌大。 -
239.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
三界无安,犹如火宅。
良医之门,愈多病人。
傅大士打失鼻孔眼晴,至今寻讨不见。
胡相公偏要向高高峰顶起殿,不管盐贵米贱。
春风一阵来,花开三五片。
达磨大师挨拶不入,忽携只履返西天。 -
240.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
人情浓厚道情微,道用人情世岂知。
盐鹹醋酸,阿谁不知。
只要熟处放教生,生处放教熟。
道用人情日久,自然打成一片。
犹是蹲坐在净地上,要得大方独步,柏山与你草鞋。