-
1.《读唐史》 唐·贯休
我爱李景伯,内宴执良规。
君臣道昭彰,天颜终熙怡。
大簸怕清风,糠秕缭乱飞。
洪炉烹五金,黄金终自奇。
大哉为忠臣,舍此何所之。 -
2.《已亥杂诗 3》 清·龚自珍
罡风力大簸春魂,虎豹沈沈卧九阍。
终是落花心绪好,平生默感玉皇恩。 -
3.《大东》 先秦·佚名
有饛簋飧,有捄棘匕。
周道如砥,其直如矢。
君子所履,小人所视。
眷言顾之,潸焉出涕。 -
4.《大雅·生民》 先秦·佚名
厥初生民,时维姜嫄。
生民如何?克禋克祀,以弗无子。
履帝武敏歆,攸介攸止,载震载夙。
载生载育,时维后稷。 -
5.《大东》 先秦·佚名
维南有箕,不可以簸扬;维北有斗,不可以挹酒浆。
-
6.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
7.《病中大雪数日未尝起观虢令赵荐以诗相属戏用》 宋·苏轼
经旬卧斋阁,终日亲剂和。
不知雪已深,但觉寒无奈。
飘萧窗纸鸣,堆压檐板堕。
(关中皆以板为檐。 -
8.《圣笔石湖大字歌》 宋·杨万里
石湖仙人补天手,整顿乾坤屈伸肘。
尔来化作懒卧龙,簸弄珠玑漱琼玫。
五云万里天九重,玉皇深拱蓬莱宫。
岂无九虎守阊阖,北门半扉当朔风。 -
9.《东海有大松土人相传三代时物其状伟异诗不能》 宋·张耒
诗翁爱花复爱柳,长歌高吟半酣酒。
自言二物天下奇,爱之不厌形于诗。
嗟予所爱翁未见,我昔东游穷海甸。
波涛四绝大岛中,上有太古不死之长松。 -
10.《次韵子瞻病中大雪》 宋·苏辙
吾兄笔锋雄,诗俊不可和。
雪中思清绝,韵恶愈难奈。
殷勤赋黄竹,自劝饮白堕。
言随飞花落,意与长风簸。