-
221.《次韵张安道读杜诗》 宋·苏轼
大雅初微缺,流风困暴豪。
张为词客赋,变作楚臣骚。
展转更崩坏,纷纶阅俊髦。
地偏蕃怪产,源失乱狂涛。 -
222.《代书答梁先》 宋·苏轼
此身与世真悠悠,苍颜华发谁汝留。
强名太守古徐州,忘归不如楚沐猴。
鲁人岂独不知丘,蹸藉夫子无罪尤。
异哉梁子清而修,不远千里従我游。 -
223.《和黄秀才鉴空阁》 宋·苏轼
明月本自明,无心孰为境。
挂空如水鉴,写此山河影。
我观大瀛海,巨浸与天永,九州居其间,无异蛇盘镜。
空水两无质,相照但耿耿。 -
224.《寄刘孝叔》 宋·苏轼
君王有意诛骄虏,椎破铜山铸铜虎。
联翩三十七将军,走马西来各开府。
南山伐木作车轴,东海取鼍漫战鼓。
汗流奔走谁敢后,恐乏军兴污质斧。 -
225.《记梦(并叙)》 宋·苏轼
乐全先生梦人以诗三篇示之,字皆旁行而不可识。
傍有人道衣古貌,为读其中一篇云:人事且常在,留质悟圆间。
凡四句,觉而忘其二,以告其客苏轼。
轼以私意广之云。 -
226.《枸杞》 宋·苏轼
神药不自閟,罗生满山泽。
日有牛羊忧,岁有野火厄。
越俗不好事,过眼等茨棘。
青荑春自长,绛珠烂莫摘。 -
227.《照田蚕行》 宋·范成大
乡村腊月二十五,长竿然炬照南亩。
近似云开森列星,远如风起飘流萤。
今春雨雹茧丝少,秋日雷鸣稻堆小;
侬家今夜火最明,的知新岁田蚕好。 -
228.《自嘲》 宋·陆游
身卧孤村日,年当大耋时。
贫忧偿酒券,嬾悔许僧碑。
轮税质耕犊,饭医烹伏雌。
劳生不须叹,随事且支持。 -
229.《记梦》 宋·陆游
梦泛扁舟禹庙前,中流拂面风泠然。
楼台缥缈知几叠,云物点缀多余妍。
莲房芡觜采无主,渔歌菱唱声满川。
梦中了了知是梦,却恐燕语来惊眠。 -
230.《太师魏国史公挽歌词》 宋·陆游
旧弼初收召,惟公力赞扬。
都亭移供帐,全魏彻封疆。
大度宁猜阻?群言自中伤。
拳拳虚左意,犹可质穹苍。 -
231.《幽居遣懹》 宋·陆游
大患元因有此身,正须枵腹对空囷。
扶持接客宁嗟老?质贷迎医未厌贫。
碓下罕遗鸡啄粒,席间不扫鼠行尘。
时时笑顾儿曹说:纵有烟霄莫问津。 -
232.《洪雅葛仙砚》 宋·陆游
异砚出汉嘉,温润苍玉质。
因形作兽背,得墨如点漆。
才高德亦全,终月不更笔。
蛮溪大沱辈,乌敢相甲乙。 -
233.《寄太湖隐者》 宋·陆游
青松伐作薪,白玉碎作尘,虽云质已毁,见者犹悲辛。
磊砢任栋梁,温润中琮璧,岂以捐空山,遂比凡木石。
郦生吏高阳,马周客新丰,从来豪杰士,大指亦略同。
具区古大泽,烟水渺千里,可望不可到,中有隐君子。 -
234.《寄朱元晦长句,以牛尾狸、黄雀冬猫笋伴书》 宋·杨万里
大武尾裔名季狸,目如点漆肤凝脂。
江夏无双字子羽,九月授衣先著絮。
何如苗国孤竹君,排霜傲雪高拂云。
子孙总角遁归根,金相玉质芝兰芬。
三士脂韦与风节,借箸酒池俱胜绝。
先生胸次有皂白,一醉不须向人说。 -
235.《舟中买双鳜鱼》 宋·杨万里
金陵城中无纤鳞,一鱼往往重六钧。
脊梁尃车尾梢云,囱如大武千秋箸。
小港阻风泊乌舫,舫前渔艇晨收网。
一双白锦跳银刀,玉质黑章大如掌。 -
236.《梅》 宋·文天祥
梅花耐寒白如玉,干涉春风红更黄。
若为司花示薄罚,到底不能磨灭香。
香者梅之气,白者梅之质。
以为香不香,鼻孔有通窒。 -
237.《筑房子歌》 宋·文天祥
自予居狴犴,一室以自治。
二年二大雨,地污实成池。
圄人为我恻,畚土以筑之。
筑之可二尺,宛然水中坻。 -
238.《天马歌》 宋·张耒
风霆冥冥日月蔽,帝遣真龙下人世。
降精神马育天驹,足蹑奔风动千里。
萧条寄产大宛城,我非尔乘徒尔生。
小羌杂种漫羁绁,枥上秋风时一鸣。 -
239.《逐蛇:》 宋·张耒
嗟尧之时兮大水滂,横溃四海兮包陵冈。
荡流涌汩兮周无防,龙腾蛇奔兮嬉以狂。
腥鳞顽鬣兮更披猖,城居穴处兮乱厥常。
颓虫纠结兮肆害戕,陆盘渊据兮傲不臧。 -
240.《宿樊溪》 宋·张耒
黄州望樊山,秀色如可揽。
扁舟横江来,山脚系吾缆。
大川失汹涌,浅水澄可鉴。
北风吹疏雨,夜枕舟屡撼。