-
21.《永遇乐(赋梅雪)》 宋·辛弃疾
怪底寒梅,一枝雪里,直恁愁绝。
问讯无言,依稀似妒,天上飞英白。
江山一夜,琼瑶万顷,此段如何妒得。
细看来,风流添得,自家越样标格。 -
22.《天游峰》 宋·魏麟一
冰海濯足来天游,万里云气随青牛。
盘车沾沾星斗湿,手卷风雨藏金瓯。
玲珑珊瑚树,记得西王母挂玉钩。
几时化作小玉船,一叶荡荡随天流。 -
23.《九月二十日微雪怀子由弟二首》 宋·苏轼
岐阳九月天微雪,已作萧条岁暮心。
短日送寒砧杵急,冷官无事屋庐深。
愁肠别后能消酒,白发秋来已上簪。
近买貂裘堪出塞,忽思乘传问西琛。 -
24.《雪峰道院》 宋·程公许
琅函真筌何所云,丈人嵯峨五岳尊。
矞云护耀魄宝,宝绳夜低天市垣。
琼瑶其上矗千仞,冰雪为人醒醉魂。
飞鸿没处杳难辨,饲虎遗迹应犹存。 -
25.《赵松雪八骏图》 明·王泽
赵家王孙擅好书,更复画马如江都。
尝从玉堂罢春直,惯写天马随监奴。
马来西宛龙八尺,势或怒惊如鹊立。
似疑初浴荥河波,身上龙纹五花湿。 -
26.《元日雪》 宋·王铚
布和旧重王正月,佳祥元日初逢雪。
飘入椒觞气更苏,积满玉蒲水已怯。
岁历今才第一行,三百六十完未缺。
故使重窥混沌时,太素山川始融结。 -
27.《奉和人日清晖阁宴群臣遇雪应制》 唐·李峤
三阳偏胜节,七日最灵辰。
行庆传芳蚁,升高缀彩人。
阶前蓂候月,楼上雪惊春。
今日衔天造,还疑上汉津。 -
28.《奉和裴使君清春夜南堂听陈山人弹白雪》 唐·皎然
春宵凝丽思,闲坐开南围。
郢客弹白雪,纷纶发金徽。
散从天上至,集向琼台飞。
弦上凝飒飒,虚中想霏霏。
通幽鬼神骇,合道精鉴稀。
变态风更入,含情月初归。
方知阮太守,一听识其微。 -
29.《浣溪沙(初春泛舟,时北山积雪盈尺,而水南梅林盛开)》 宋·毛滂
水北烟寒雪似梅。
水南梅闹雪千堆。
月明南北两瑶台。
云近恰如天上坐,魂清疑向斗边来。
梅花多处载春回。 -
30.《雪夜渔舟》 宋·张继先
晚风歇。
谩自棹扁舟,顺流观雪。
山耸瑶峰,林森玉树,高下尽无分别。
性情澄彻。 -
31.《满江红·和范先之雪》 宋·辛弃疾
天上飞琼,毕竟向、人间情薄。
还又跨、玉龙归去,万花摇落。
云破林梢添远岫,月临屋角分层阁。
记少年、骏马走韩卢,掀东郭。 -
32.《欲雪》 宋·王安石
天上云骄未肯同,晚来雪意已填空。
欲开新酒邀嘉客,更待天花落坐中。 -
33.《姑苏杂咏 偃松行(在天平山西,旧文正书院》 明·高启
龙门西冈魏公祠,祠前有松多古枝。
长身蜿蜒横数亩,巨石作枕相撑持。
春泥半封朽死骨,冻藓全聚皴生皮。
无心昂耸上霄汉,偃仰独向荒山垂。 -
34.《和商守雪残登楼》 宋·邵雍
残雪已消冰已开,风光渐觉拥楼台。
旅人未遂日边去,春色又从天上来。
况是樽中常有酒,岂堪岭上却无梅。
若非太守金兰契,谁肯倾心重不才。 -
35.《次韵范郎中仰之咏雪》 宋·苏辙
仓廪未应空,长天霰雪濛。
琼瑶布地净,组练出师雄。
云阔诸峰遍,花繁百草同。
农谣麦垅外,客兴酒杯中,聚散占风力,消融验药功。
〈历城西北阳起石山,其上不留雪。
远游聊自喜,三见岁时丰。
〉 -
36.《南乡子·香雪碎团团》 宋·刘辰翁
香雪碎团团。
便合枝头带露餐。
笑倒那人和玉屑,金丹。
不在仙人掌上盘。
千树碧阑干。
山崦朱门梦里残。
花下主人都在此,谁看。
天上人间一样寒。 -
37.《喜雪》 宋·楼钥
晓风吹起雪漫漫,来兆丰年喜有端。
玉树琼枝无限好,雪窗高阁不胜寒。
直疑天上梅花落,莫作人间柳絮看。
我欲乘风游汗漫,倚栏空自羡飞翰。 -
38.《正月十四日大雪上信国公冢》 宋·赵文
十年目与肠俱断,不见延平病雁回。
若不从公天上去,定应随我雪中来。 -
39.《和雷侍郎省身湖上遇雪》 宋·陈杰
回舟望见雪来时,此兴山队不与知。
天上白衣殊变化,人间臭腐正神奇。 -
40.《雪窦飞雪亭和孙使君》 宋·戴表元
匡庐亦有千寻瀑,无此陵虚翠玉台。
身倚老松天上立,眼看飞鸟雪中来。
山神禁肃难投唾,木落魂清得浣埃。
见说下岩堪对望,道人临壑剪蒿莱。