-
81.《悼蔡修斋》 宋·王柏
羌世运之纬繣兮,何故老之不憖遗。
持寸胶而救千丈浑兮,谁与同而共治。
身一约而蹈遗烈兮,不沽直而不徇时。
西极八桂东连吴会兮,贯南纪以周驰。 -
82.《答野渡垫宾并其子和篇》 宋·卫宗武
唐人尚五言,秀句推柳塘。
复有善鸣者,鸡鸣传远商。
氏名几百载,郁若兰芷香。
诗来破余者,如挹风露凉。 -
83.《赠江东李提学》 宋·方回
小难和气如三春,大难色莹清无尘。
小难作诗到对处,大难更自髯绝伦。
天怜今年穷已极,稍慰蒹葭霜露身。
恶风剧雪走千里,一识顿有两玉人。 -
84.《泝行回溪三十里入婺源县界》 宋·方回
军马所不到,大山夹长谷。
千载几离乱,不知有杀戮。
鸡犬何晏然,未羡鄠杜曲。
连林望不极,春晚蓊以绿。 -
85.《题罗观光所藏李仲宾墨竹》 宋·方回
以笔写竹如写字,何独钟王擅能事。
同是蒙恬一管笔,老手变化自然异。
胸中渭川有千亩,咄嗟办此箨龙易。
竹叶竹枝竹本根,方寸中藏竹天地。 -
86.《谒翁丈四十韵》 宋·李处权
之子儒林杰,斯文国士称。
词章曹植擅,典故叔孙能。
秉哲中逾旷,撝谦外匪矜。
世家非冠玉,人物是壶冰。 -
87.《寄翰苑所知》 宋·宋无
多士富文治,明良际盛时。
骚坛先佩印,策阵已搴旗。
西极蹄千里,南溟翼四垂。
疾雷天地板,崩岳鬼神移。 -
88.《次韵王丈丰父待制荔枝二十韵》 宋·苏籀
叶实根株尚老苍,龙鳞皋比贵先尝。
千林断送诗骚酒,三绝无逾色味芗。
烂醖恢台养风骨,涵滋沆瀣结天浆。
怕寒僻处深於越,贽贡无阶遇有唐。 -
89.《和楼尚赋赵大资大资重楼柏梁体》 宋·孙应时
浙中岩壑天下雄,越绝宛委吴穹窿。
钟奇角秀劳神工,复有四明冠南东。
云南云北森横纵,仟圣所宅光葱珑。
公楼极览面面同,江霏海日开冥濛。 -
90.《紫笑》 宋·喻良能
表里俱秾紫,冬春独擅青。
每蒙天一笑,不与素同馨。
风味撩吟笔,芳非入画屏。
几番饶睡思,闻此洒然醒。