-
21.《见天地心》 宋·黄庚
乾坤主宰妙难窥,识破倪便万可知。
阳动於阴分太阴,剥穷必复露真机。
化工自有经纶处,生意元无间断时。
万象皆春从此始,细参羲画究精微。 -
22.《赠宝胜主僧》 宋·李处权
木落山重重,溪长雨霏霏。
云惨伤客容,风饕裂征衣。
我行已千里,恨无羽翰飞。
倒帆近古寺,烟钟深翠微。 -
23.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
肃萧而秋,万化潜收。
英英而春,群彙舒伸。
天地之间谁造物,枢机之发是何人。 -
24.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
蛰梭未飞,肌肤不把。
老虎似衰,眼力犹威。
头须霜雪坞,舌颊风雷机。
气爽秋高河汉阔,霁寒夜永斗牛辉。
阴阳爻象,天地范围。
借伴来也,相逢庶几。 -
25.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
木老春何晚,山寒秋最先。
渊默有佳处,湛存天地前。
静亡所住,动解随缘。
黄芦淮上东西岸,明月渡头南北船。 -
26.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
坐忘是非,默见离微。
佛祖之陶冶,天地之范围。
髑髅眉底眼,空劫句中机。
青原赭色麒麟步,药峤金毛师子威。
相逢捉手,大道同归。 -
27.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
天地含光,阴阳化章。
蔬肠清白,枣齿淡黄。
丛林閒去就,云水老行藏。
百炼之金柔兮绕指,九试之玉温兮截肪。
随身干木,作戏逢场。 -
28.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
渊默元成,至虚不盈。
体天地之含光,十方昭彻;用阴阳之变态,万像崝嵘。
百战瘢知风雨信,垂头兀兀老升平。 -
29.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
鼻直口四方,眉低眼三角。
默默句难传,深深谁转脚。
入挂树之壶,天地能阔;得烂柯之棋,黑白未错。
如今更不囊藏,到处随宜著落。 -
30.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
31.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
32.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
33.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
34.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
35.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
36.《招魂》 先秦·屈原
朕幼清以廉洁兮,身服义而未沫。
主此盛德兮,牵于俗而芜秽。
上无所考此盛德兮,长离殃而愁苦。
帝告巫阳曰:“有人在下,我欲辅之。 -
37.《诸子喻山水》 先秦·先秦诸子
子曰:“譬如为山,未成一篑,止,吾止也;譬如平地,虽覆一篑,进,吾往也。
《论语·子罕》上不天则下不遍覆,心不地则物不必载。
太山不立好恶,故能成其高;江海不择小助,故能成其富。
故大人寄形于天地而万物备,历心于山海而国家富。 -
38.《吊古战场文》 唐·李华
浩浩乎,平沙无垠,夐不见人。
河水萦带,群山纠纷。
黯兮惨悴,风悲日曛。
蓬断草枯,凛若霜晨。 -
39.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
40.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。