-
341.《赠僧崖公》 唐·李白
昔在朗陵东,学禅白眉空。
大地了镜彻,回旋寄轮风。
揽彼造化力,持为我神通。
晚谒泰山君,亲见日没云。 -
342.《舟中苦热遣怀,奉呈阳中丞通简台省诸公》 唐·杜甫
愧为湖外客,看此戎马乱。
中夜混黎氓,脱身亦奔窜。
平生方寸心,反掌帐下难。
呜呼杀贤良,不叱白刃散。 -
343.《述旧纪勋寄太原李光颜侍中二首》 唐·杨巨源
玉塞含凄见雁行,北垣新诏拜龙骧。
弟兄间世真飞将,貔虎归时似故乡。
鼓角因风飘朔气,旌旗映水发秋光。 -
344.《和蔷薇花歌》 唐·孟郊
仙机札札织凤凰,花开七十有二行。
天霞落地攒红光,风枝袅袅时一飏,飞散葩馥绕空王。
忽惊锦浪洗新色,又似宫娃逞妆饰。
终当一使移花根,还比蒲桃天上植。 -
345.《和蔷薇花歌》 唐·孟郊
仙机札札织凤凰,花开七十有二行。
天霞落地攒红光,风枝袅袅时一飏,飞散葩馥绕空王。
忽惊锦浪洗新色,又似宫娃逞妆饰。
终当一使移花根,还比蒲桃天上植。 -
346.《支公诗》 唐·皎然
支公养马复养鹤,率性无机多脱略。
天生支公与凡异,凡情不到支公地。
得道由来天上仙,为僧却下人间寺,道家诸子论自然,此公唯许逍遥篇。
山阴诗友喧四座,佳句纵横不废禅。 -
347.《支公诗》 唐·皎然
支公养马复养鹤,率性无机多脱略。
天生支公与凡异,凡情不到支公地。
得道由来天上仙,为僧却下人间寺,道家诸子论自然,此公唯许逍遥篇。
山阴诗友喧四座,佳句纵横不废禅。 -
348.《忆江南》 唐·吕岩
淮南法,秋石最堪夸。
位应乾坤白露节,象移寅卯紫河车。
子午结朝霞。 -
349.《喜迁莺(题郭南仲庵壁)》 宋·张继先
深源密坞,问牧竖樵童,俱迷方所。
蓬E85B纵横,龙蛇出没,玉峡搀空无路。
不恋雁塔荣名,解守鱼渊寒素。
这勤苦。 -
350.《洞仙歌(七夕)》 宋·姚述尧
金风玉露,正清秋初霁。
天上星郎夜游戏。
喜鹊儿、向织女报佳期,停机杼,草草便谐欢会。
情深悄无寤,云雨须臾,刚被鸡人早惊起。 -
351.《沁园春(饯余蜀帅)》 宋·李曾伯
天顾坤维,持橐秉旄,屈公此行。
正地雷观象,一阳将复,天星验数,五福初临。
汉指才宣,蜀民相贺,百万耄倪犹更生。
先声布,便胆寒西贼,关塞无尘。 -
352.《沁园春(赠谈命许丈)》 宋·任翔龙
客有问余,号曰当水,逸民者谁。
是胸罗星斗,熟知天命,口分造化,妙泄天机。
百十日前,再三地说,端的秋来攀桂枝。
那时节,果鳌头高跨,鹗首横飞。 -
353.《瘗鹤》 清·董晓山
长蛇嘘雾毒暗天,老鹤俯视心为怜。
引雏振翮下啄蛇,反为蛇噬身不全。
嗟嗟鹤死群鹤怨,中有一鹤负机变。
徘徊蛇旁衔骨归,瘗之中野酬孤愿。
此中地气大吉非偶然,蛇灭雾息还青天,老鹤心魂耿耿悬。 -
354.《和王教暮春出游》 宋·戴埴
矫矫雪霜心。
孤贞受命独。
留滞染缁尘,垢面不靧沐。
背城借一战,填堑轮前渎。 -
355.《诫儿侄八百字》 宋·范质
去上初释褐,一命列蓬丘。
青袍春草色,白紵弃如仇。
适会龙飞庆,王泽天下流。
尔得六品阶,无乃太为优。 -
356.《题章诩静观堂》 宋·李达可
君不见通都荡荡开九逵,肩摩毂击人争驰。
危楼百尺独高卧,下看胶扰无休时。
又不见沧江茫茫与天远,轻舟出没风涛险。
此时著身平地人,遥怜櫂夫惊破胆。 -
357.《滩石八阵图行》 宋·王刚中
我生孔明后,相望九百载。
我想孔明贤,巍然伊吕配。
奇谋勇略夸雄师,大节英风盖当代。
木牛流马何足言,八阵遗踪千古在。 -
358.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
359.《见黄淮少保(三首)》 明·应宗祥
天道有常运,成功讵无已。
谁能参化机,履盛贵知止。
筮仕得明君,千载同鱼水。
擎天力己任,取日功可拟。 -
360.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。