-
481.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
滕六附暄堕寒力,六花未办天机织。
篱菊老尽兰始芽,凌婆仙子方踵息。
水边亭亭逢玉人,照眼缟衣如旧识。
冰霜相与厉贞操,蜂蝶那能犯庄色。 -
482.《绍定闽寇平上功省府黄伯》 宋·郑清之
君莫愁,君莫愁,不龟澼絖能封侯。
君莫愁,君莫愁。 -
483.《刘少监挽诗》 宋·魏了翁
端重嗤浮俗,深沈烛事几。
上天陪将相,宥地赞枢机。
辰告言犹在,朝回事已非。
空贻郎罢叹,不见子行归。 -
484.《次德先韵》 宋·魏了翁
二气同一根,本体浩兮渊。
可见川上逝,未发心下泉。
真机亡停息,果剥根长鲜。
定理亡将迎,尘境地自偏。 -
485.《次韵黄判官喜雪》 宋·魏了翁
天马流行泽上坤,玉龙飞洒水边村。
扶持农扈培邦本,排荡阴机立岁无。
遍地诗材供墨客,通宵酒令属侯门。
却怜赤子无衣褐,仰面苍苍汉少恩。 -
486.《上茶使邹郎中孟》 宋·程公许
四海一道乡,千古有生意。
元宗得君侯,风流是以似。
窅然天机深,宁以物欲累。
丈夫要如此,步步皆实地。 -
487.《五用出郊韵三首》 宋·吴潜
冥鸿本拟与鸡连,一笑西风沆瀣前。
放步退来元有地,从头算去莫非天。
可怜高举抟风翮,争似低飞饮露蝉。
若使危机能彻底,盈虚消息岂其然。 -
488.《峡山飞来殿》 宋·李昴英
龙门凿破碧天池,呈佛高峰插翠微。
对岸钟声犹隐耳,御风檐角尚如翚。
二神择地非着相,双锡腾空向上机。
此境世间如更有,安知古殿不重飞。 -
489.《次韵赋南山广莫轩》 宋·陈著
洗眼来看广莫诗,烟霏空翠雨微微。
四平地上一山起,独拄天南群望归。
乔木不随兵焰劝,好云时入寺门飞。
乾坤浩荡难言处,猛拍阑干阁口机。 -
490.《赏转官球花酒边分韵得剪字》 宋·陈著
天机地轴随时转,万物生生就裁剪。
庭前一种可人花,独殿春深交夏浅。
团团自是浑沌胎,皎皎不事儿女婉。
照见胸中本色正,洗尽世上芳容靦。 -
491.《闻杜鹃》 宋·陈著
帝魂旧话是耶非,知得安危动处几。
自出蜀啼随地气,直过洛去泄天机。
春风万古此心在,云树千山何日归。
听到如今转难听,恨无双翼与俱飞。 -
492.《次前人韵以寄》 宋·陈著
流俗谁能问故知,殷勤书信驿同驱。
古心地老天荒日,閒意风来月往时。
交一臂閒机尚失,隔千里外会难期。
从今要识相思瘦,认取青山槁木枝。 -
493.《赠术士姚有应自号通灵心神仙口》 宋·姚勉
仙在虚怀不可知,神仙有口欲何为。
餐风吸露嚣尘表,说地谈天烂醉时。
不带一星烟火气,尽饶三寸帝王师。
到头莫把真机泄,静默元来未是痴。 -
494.《偶成寄王德甫》 宋·何梦桂
休休万事总归休,犹占青山对白头。
籁寂乾坤机落落,境忘身世梦悠悠。
孤云野水辽天鹤,明月清风露地牛。
此意不知谁会得,一声铁笛万山秋。 -
495.《牡丹花》 宋·董嗣杲
大花香透已春过,莫妙春工点染多。
蜀地锦机裁色样,洛阳土脉蕴中和。
牙牌有字分奇品,金屋无人续艳歌。
明月天津桥上晚,一声不柰杜鹃何。 -
496.《望蓬莱·回首处》 元·王哲
回首处,便要识希夷。
锻练须将情来尽,修行紧与世相违。
勘破是归依。
蟾玉走,认取个金飞。
交位东西通地髓,冲和上下合天机。
方得妙中 -
497.《游大明寺》 宋·宋庠
總辔出西坰,寥寥旭宇明。
丛冈森地秀,飞塔恍神行。
惠味沾仙露,疲心识化城。
远香来不断,空梵过犹清。 -
498.《宿鹿门寺》 宋·宋庠
宝刹翔鸳地,灵祠刻鹿门。
天风奏林籁,海日破岩昏。
转眩三休阁,庄严两足尊。
峰回徒觉秀,瀑远不知源。 -
499.《次允杰五首》 宋·许月卿
其人非与更谁俦,咸以无心感最优。
上下天光万顷碧,乾坤中处一虚舟。
相从相语何妨鹤,才有机心不下鸥。
平地人间无限阔,元龙保必卧危楼。 -
500.《题温守梁尚书新创富览亭》 宋·陈棣
杰槛雄檐倚碧空,玲珑窗户温青红。
因山卜地心机巧,望水如天眼力穷。
千里胜形吟笔内,万家和气饮杯中。
吏民共指双旌语,今日梁公昔谢公。