-
41.《永遇乐·乙巳中秋风雨》 宋·吴文英
风拂尘徽,雨侵凉榻,才动秋思。
缓酒销更,移灯傍影,净洗芭蕉耳。
铜华沧海,愁霾重嶂,燕北雁南天外。
算阴晴,浑似几番,渭城故人离会。 -
42.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
43.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
44.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
45.《寄谢三城太守韩子华舍人》 宋·邵雍
洛阳自为都,二千有余年。
举步图籍中,开目今古间。
西北岌宫殿,东南倾山川。
照人伊洛清,迎门嵩少寒。 -
46.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
47.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
48.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
49.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
50.《苕溪草堂自大历三年夏新营洎秋及春…四十三韵》 唐·皎然
万虑皆可遗,爱山情不易。
自从东溪住,始与人群隔。
应物非宿心,遗身是吾策。
先民崆峒子,沦景事金液。 -
51.《龟峰行》 宋·韩元吉
吾闻灵龟不愿死有用于清庙,但愿曳尾安泥涂。
所以漆园吏,坐叹清江使者逢豫且。
龟峰之龟定何物,不在泥涂之下,乃在万仞之上高突兀。 -
52.《古田女》 宋·陈普
昔年过饶州,一事独希差。
清川浴妇人,以书不以夜。
上流濯垢腻,下流汲归舍。
供佛与事尊,共用如啗蔗。 -
53.《雪中同赵仓从之泛舟饯钱宪文季酒中剧谈汉事》 宋·曹彦约
冬序玄以冥,闭塞乃共职。
巧作六花飞,与天为粉泽。
初舞若狂然,既定稍真积。
坐令宇宙间,万象变颜色。 -
54.《读柳拱之员外严宗哲主事杨应宁舍人倡和长句》 明·李东阳
诗坛森严升复楯,白战雄呼气难忍。
西邻有客兴亦酣,睥睨重围目双眕。
居然地隔如秦越,或者神交同白稹。
故知宫角本谐声,复恐圆方不相准。 -
55.《天基节雨有感》 宋·王柏
岁岁天基节,晴和万国欢。
今年侯国宴,疎雨忽潸潸。
允矣天人际,机缄妙已宣。
圣心方感慕,云意惨天颜。 -
56.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
57.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
58.《丙辰年鄜州遇寒食城外醉吟五首》 唐·韦庄
满街杨柳绿丝烟,画出清明二月天。
好是隔帘花树动,女郎撩乱送秋千。
雕阴寒食足游人,金凤罗衣湿麝薰。
肠断入城芳草路,淡红香白一群群。 -
59.《苏武慢 鸣鹤馀音全真冯尊师,本燕赵书生,》 元·虞集
曲,高洁雄畅,最传者苏武慢二十篇。
前十篇道遗世之乐,后十篇论修仙之事。
曾稽费无隐独善歌之,闻者有凌云之思,无复流连光景者矣。
予山居每登高望远,则与无隐歌而和之。 -
60.《太极诗上范天碧侍郎》 宋·陈普
涵涵六合八肱裹,类聚化生何可纪。
固然两人阴与阳,大要一个不得已。
所从无声亦无臭,所出如彼复如此。
成象效法森目前,大自三才小一虮。