-
41.《春从天上来·日月高奔》 宋·无名氏
日月高奔。
这奥妙机,尘世难闻。
太一壶中,清江谷口,芝草发兰薰。
看金莲佳景,吐庆云、开显生门。 -
42.《春从天上来·识破荣枯》 宋·无名氏
识破荣枯。
万事俱忘,宴处村墟。
盖世功名,掀天富贵,不免被物驰驱。
叹南柯梦里,断送了、多少贤愚。 -
43.《春从天上来·乐道安贫》 宋·无名氏
乐道安贫。
叹自古英雄,林下无人。
满堂金玉,谓授儿孙。
毕竟与属亲。 -
44.《依韵和蔡天启任四明绝句三首时暂来四明便还》 宋·晁说之
行尽三江失所夸,便教信美岂吾家。
却回扬子江头去,看种瓜洲子母瓜。 -
45.《依韵和蔡天启任四明绝句三首时暂来四明便还》 宋·晁说之
真隐闲从鄮县来,三山仙蕊眼中开。
此身自有华阳洞,肯学东阳叹老槐。 -
46.《依韵和蔡天启任四明绝句三首时暂来四明便还》 宋·晁说之
未识凉风宝殿西,宁惊海角有遗黎。
玉筝无日尝瑶柱,金马何人赏木犀。 -
47.《然公发人自天台来不以乌药见寄》 宋·晁说之
石桥不得往,乌药不寄来。
空令图画里,指点说天台。 -
48.《秋官少常伯失杯复得乃好客之报来诗误认天意》 宋·周必大
郭釜知藏几百杯,韦籯何止一尊罍。
冶金太盛应须跃,塞马重归岂是灾。
车到门前如可却,客来梁上若为回。
遂疑同舍真疏矣,明与刘叉亦壮哉。 -
49.《自谢用此药直从天外来》 宋·邵雍
得自苦时终入苦,来从哀处卒归哀。
既非哀苦中间得,此药直从天外来。 -
50.《霜天晓角·问春来未》 宋·刘辰翁
问春来未。
也似辛壬癸。
如此男儿五十,又过却、孔融二。
画堂孙子子。
新桃如故垒。
不管明朝后日,春满眼、是千岁。 -
51.《陈天予喜拙者得谢作诗相庆次韵以报来辱》 宋·吴芾
一自同簪獬豸冠,几经离合几悲欢。
荷君终始于人厚,知我疏慵涉世难。
闻道休官能自适,惠在贻问更相宽。
交游耐久如君少,松柏方能保岁寒。 -
52.《泽民因诵乐天欲留年少待富贵富贵不来年少去》 宋·吴芾
老去疏慵厌仕途,归来林下学真如。
不思身外千般事,只占人间一味愚。
但得清尊长对客,纵添白发亦从渠。
世间达宦多忧畏,胸次还能似我无。 -
53.《泽民因诵乐天欲留年少待富贵富贵不来年少去》 宋·吴芾
劝君且醉瓮头春,休把升沉累此身。
自古功名须遇主,到头富贵不由人。
蟠胸器业元高世,落笔词章更出尘。
道在何忧年少去,九重前席会相亲。 -
54.《子长来诗乃有杜口毗那之语但天女天花未尝见》 宋·虞俦
属和何面蚌鹬持,笙歌鼎沸政相宜。
劝君莫惜松醪酒,容我来看柳叶眉。
春去自怜莺命友,夜来空费雨催诗。
海棠还有风流伴,留得芳菲不恨迟。 -
55.《答天宁寺僧宗芑用前韵来见》 宋·陈著
佳月好风天,诗来眼豁然。
定心生古韵,淡态洗春妍。
一面总如旧,五言相结缘。
尚能茅屋下,剩把巳公传。 -
56.《应百里李天益来求作奉川十咏似之·广莫轩》 宋·陈著
高山处处著虚轩,来此凭阑便欲仙。
下视浮云隔黄雾,平迎行日上青天。 -
57.《应百里李天益来求作奉川十咏似之·龙松》 宋·陈著
皮皴肉紧发苍然,伏雪眠风傲岁年。
不见南阳龙卧者,本心元自直通天。 -
58.《应百里李天益来求作奉川十咏似之·石夫人》 宋·陈著
千尺嶙峋直立形,流传神应挟风霆。
石身本聚山川气,便是人心聚处灵。 -
59.《应百里李天益来求作奉川十咏似之·凤花》 宋·陈著
谁把深红浅绿蟠,羽毛飞动倚风阑。
时人不识来仪瑞,只向花前想像看。 -
60.《应百里李天益来求作奉川十咏似之·庆登桥》 宋·陈著
一水流南抱县行,一桥在上压溪横。
傍阑多少人观政,要与桥平水与清。