-
281.《行香子(永州为魏深甫寿)》 宋·戴复古
万古崔嵬,二水涟漪。
此江山、天下之奇。
太平气象,百姓熙熙。
有文章公,经纶手,把州麾。
满斟寿酒,笑捻梅枝。
管年年、长见花时。
佳人休唱,浅近歌词。
读浯溪颂,愚谷记,澹岩诗。 -
282.《祝英台近·北固亭》 宋·岳珂
澹烟横,层雾敛。
胜概分雄占。
月下鸣榔,风急怒涛飐。
关河无限清愁,不堪临鉴。 -
283.《水调歌头》 宋·吴千能
澹氏人安在,缥缈九霄间。
我来唯有石屋,周览百寻宽。
一曲中分夷险,两牖空光平布,满洞贮清寒。
高歌自堪仰,何必论金丹。 -
284.《望海潮(浮远堂)》 宋·史隽之
危岑孤秀,飞轩爽豁,空江泱漭黄流。
吴札故邱,春申旧国,西风吹换清秋。
沧海浪初收。
共登高临眺,尊俎绸缪。 -
285.《念奴娇》 宋·芮烨
化工着意,向柳稍梅萼,偷回春色。
蓂叶双飞政天上,一点文星初谪。
发藻儒林,当年荣耀,四海声名白。
谪仙飞貌,澹然物外踪迹。 -
286.《解连环》 宋·刘子才
晚云黏湿。
正吴峰惨澹,雨迷烟接。
早陡顿、秋事分携,甚连苑暮墙,菊荒苔匝。
空阔愁乡,更天外、怨鸿声点。 -
287.《绮寮怨(题写韵轩)》 宋·赵文
绛阙珠宫何处,碧梧双凤吟。
为底事、一落人间,轻题破、隐韵天音。
当时点云滴雨,匆匆处,误墨沾素襟。
算人间、最苦多情,争知道、天上情更深。 -
288.《绮寮怨(题写韵轩)》 宋·赵文
绛阙珠宫何处,碧梧双凤吟。
为底事、一落人间,轻题破、隐韵天音。
当时点云滴雨,匆匆处,误墨沾素襟。
算人间、最苦多情,争知道、天上情更深。 -
289.《满庭芳(游人涤赋)》 宋·陈若晦
五洞深沈,九峰回抱,望中云汉相侵。
暮春天气,宫殿翠烟深。
一片山光澹净,溪月上、碧水浮金。
琼楼杪,仙人度曲,空外响虚音。 -
290.《满庭芳(游人涤赋)》 宋·陈若晦
五洞深沈,九峰回抱,望中云汉相侵。
暮春天气,宫殿翠烟深。
一片山光澹净,溪月上、碧水浮金。
琼楼杪,仙人度曲,空外响虚音。 -
291.《人间词话七则》 清·王国维
有有我之境,有无我之境。
“泪眼问花花不语,乱红飞过秋千去。
”“可堪孤馆闭春寒,杜鹃声里斜阳暮。
”有我之境也。 -
292.《浣溪沙·杨花》 明·陈子龙
百尺章台撩乱飞,重重帘幕弄春晖。
怜他飘泊奈他飞。
澹日滚残花影下,软风吹送玉楼西。
天涯心事少人知。 -
293.《大江东去·用东坡先生韵》 金朝·赵秉文
秋光一片,问苍苍桂影,其中何物?一叶扁舟波万顷,四顾粘天无壁。
叩枻长歌,嫦娥欲下,万里挥冰雪。
京尘千丈,可能容此人杰?回首赤壁矶边,骑鲸人去,几度山花发。
澹澹长空今古梦,只有归鸿明灭。 -
294.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
295.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
296.《惜誓》 两汉·贾谊
惜余年老而日衰兮,岁忽忽而不反。
登苍天而高举兮,历众山而日远。
观江河之纡曲兮,离四海之霑濡。
攀北极而一息兮,吸沆瀣以充虚。 -
297.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
298.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
299.《古风·其一》 唐·李白
羽檄如流星,虎符合专城;
喧呼救边急,群鸟皆夜鸣。
白日曜紫微,三公运权衡;
天地皆得一,澹然四海清。 -
300.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。