-
221.《读史》 宋·陈杰
口体乃累人,过时饿事亦细。
拥篲何为者,妨我雪中睡。
先生死非令尹辱,彼四百家无罪哭。
粟三钟,薪十束,天留先生雪楚狱。 -
222.《送邹给事》 宋·陈宓
皇天佑我宋,衮衮生巨人。
正学迈贾董,彤庭亲选抡。
声名喧宇宙,勋业见寅亮。
伟哉吕与李,王陈踵经纶。 -
223.《送赵进臣持闽宪节》 宋·陈文蔚
任官自古惟贤材,天子耳目寄外台。
祥刑所击切民命,可不於此钦恤哉。
猗嗟东南俗脆弱,独有闽岭高崔嵬。
山川风气颇相等,挟刚负险不可摧。 -
224.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
225.《次韵全君玉和高士马虚中道院》 宋·方回
古人无欲非引年,古无有欲之圣贤。
曰无欲者无私欲。
昊皇鲁叟画系传,柱下木子知止足。 -
226.《十月二十二夜三更读清波杂志至五更》 宋·方回
远书答一封,近诗写数首。
小雨客不来,我亦厌奔走。
茗罢午窗倦,草草具杯酒。
独酌政自佳,啖茹聊诳口。 -
227.《病起赠刘元圭》 宋·郭印
学道淹四纪,微痾一点无。
今年岁八十,有疾缠吾躯。
初因水道涩,药寒变河鱼。
食饮便退缩,脾土成中虚。 -
228.《恭南酷热》 宋·郭印
阴阳有定数,天地无全功。
偏雨或偏旸,消息岂难穷。
今夏孟仲雨,季月暑隆隆。
赫曦不停轨,火云日燔空。 -
229.《问养生於曾端伯》 宋·郭印
平生慕道心,荏苒岁月永。
尠福未逢人,桑榆惊短景。
使君蓬莱仙,天遣下尘境。
讼简刑狱清,吏退文书省。 -
230.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
231.《送知军曹比部移虔州》 宋·李覯
要知贤者善居官,法自严明性自宽。
黠吏欲欺难作计,愚民初惧久方安。
狱辞大小情皆见,市物公私价一般。
农力不闻供土木,穷阎犹得免饥寒。 -
232.《送王仲显赴琼州》 宋·彭龟年
朔风猎猎搜离思,向山木叶飞东西,山声互答轰鼓鼙。
日影倒乱摩旌旗,琼山太守行赤帷,父老出饯相扶携。 -
233.《为高芝大卿寿》 宋·释宝昙
江南江北梅雨村,山东山西将相门。
谢天为产此英杰,一洗瘴雾中黄昏。
斯文槃槃古都会,象犀珠玉如云屯。
富商巨贾不易售,独许王谢窥藩垣。 -
234.《上叶丞相》 宋·释宝昙
天子五载登群公,今年执圭殊有容。
帝前兴俯丞相同,金石一律鸣黄钟。
君臣合德通玄穹,四方和气来溶溶。
仲山之衮归弥缝,只手可以扶六龙。 -
235.《颂古六首》 宋·释崇岳
地狱天堂,八字打开,谁知无去亦无来。
若言已得三禅乐,未免将身自活埋。 -
236.《偈颂八十七首》 宋·释慧开
循规守短,无绳自缚。
纵贡无碍,外道魔军。
存心澄寂,默照邪禅。
恣意忘缘,解脱深坑。 -
237.《偈颂十八首》 宋·释如净
打杀然灯佛,堕落黑暗狱。
永劫无出期,衲僧歌一曲。
满天星斗辉华屋。 -
238.《颂古九十八首》 宋·释印肃
鱼在岸时活不久,人落深渊当下亡。
川陆谁知同一性,恰如地狱与天堂。 -
239.《偈颂三十首》 宋·释印肃
佛是西天之梵语,此土将觉义以同名。
心边不觉属众生,心转觉时一切佛。
佛开口处为言教,化导迷心转觉心。
众生开口成寐语,沙魇群迷叫不醒。 -
240.《颂十玄谈》 宋·释印肃
尘尘,背觉劳生地狱因。
镜写异形分皂白,合元一性自天真。