-
1.《鹤冲天·迷祛惑去》 元·王哲
迷祛惑去。
正好修行做。
清静是根源,真门户。
切莫他寻,恐遗遗望仙路。 -
2.《鸿门会》 元·杨维桢
天迷关,地迷户,东龙白日西龙雨。
撞钟饮酒愁海翻,碧火吹巢双猰(左犭右俞)。
照天万古无二乌,残星破月开天馀。
座中有客天子气,左股七十二子连明珠。 -
3.《公无出门》 唐·李贺
天迷迷,地密密。
熊虺食人魂,雪霜断人骨。
嗾犬狺狺相索索,舐掌偏宜佩兰客。
帝遣乘轩灾自息, -
4.《苏幕遮(用伍先生韵和元规)》 宋·张继先
先天生,后天久。
道有真诠,谛听当时受。
恰是迷天迷望斗。
只恐微躯,薄幸随枯朽。
下缺 -
5.《赠画者徐琛》 宋·陈长方
我行江南江北山,真赏会心那可数。
独爱黄陵古庙前,四水粘天迷浦溆。
胸中历历着山川,有句如枝不容吐。
欲将写作无声诗,笔底愧非韦与许。 -
6.《边城曲》 唐·戴叔伦
人生莫作远行客,远行莫戍黄沙碛。
黄沙碛下八月时,霜风裂肤百草衰。
尘沙晴天迷道路,河水悠悠向东去。 -
7.《新雪》 唐·薛能
细落粗和忽复繁,顿清朝市不闻喧。
天迷皓色风何乱,地湿春泥土半翻。
香暖会中怀岳寺,樵鸣村外想家园。
闲吟只爱煎茶澹,斡破平光向近轩。 -
8.《满江红(仙吕)》 宋·周邦彦
昼日移阴,揽衣起、春帷睡足。
临宝鉴、绿云撩乱,未忺妆束。
蝶粉蜂黄都褪了,枕痕一线红生肉。
背画栏、脉脉悄无言,寻棋局。 -
9.《满江红(仙吕)》 宋·周邦彦
昼日移阴,揽衣起、春帷睡足。
临宝鉴、绿云撩乱,未忺妆束。
蝶粉蜂黄都褪了,枕痕一线红生肉。
背画栏、脉脉悄无言,寻棋局。 -
10.《蝶恋花(北津夜雪)》 宋·刘学箕
灯火已收正月半。
一夜东风,吹得寒威转。
怪得美人贪睡暖。
飞瑛积玉千林变。
道是柳绵春尚浅。
比著梅花,花已都零乱。
漠漠一天迷望眼。
多情更把征衣点。