-
81.《程广文季允得崔西清荐诗来用韵》 宋·洪咨夔
古人轻国重一士,士皆大吕黄锺器。
道於天运主消长,身为民生管荣悴。
五羊老仙用心古,清不受尘如止水。
一肩直欲荷斯文,两眼从前识英伟。 -
82.《观盛花吟》 宋·邵雍
纷纷五代乱离间,一旦云开复见天。
草木百年新雨露,车书万里旧山川。
寻常巷陌犹{上竹下替}绂,取次园亭亦管弦。
人老太平春未老,莺花无害日高眠。 -
83.《寄谢三城太守韩子华舍人》 宋·邵雍
洛阳自为都,二千有余年。
举步图籍中,开目今古间。
西北岌宫殿,东南倾山川。
照人伊洛清,迎门嵩少寒。 -
84.《扫地吟》 宋·邵雍
管晏治时犹有体,苏张用处更无名。
三皇五帝从何出,扫地中原俟太平。 -
85.《代馆职应诏和元夕》 宋·毛滂
太平乐事及黎元,佳月兰灯照有年。
景焰煌煌浮魏阙,清光穆穆抱尧天,皇明烛远辉星斗,睿唱宣和胜管弦。
十二明珠供照乘,夜光飞出九重渊。 -
86.《湖州歌九十八首》 宋·汪元量
凤管龙笙处处吹,都民欣乐太平时。
宫娥不识兴亡事,犹唱宣和御制词。 -
87.《湖州歌九十八首 其四十》 宋·汪元量
凤管龙笙处处吹,都民欣乐太平时。
宫娥不识兴亡事,犹唱宣和御制词。 -
88.《和太师相公秋兴十首》 宋·夏竦
彤管少文堪约史,霜戈无艺可防边。
孟诸苍莽平台远,坐对秋光又一年。 -
89.《题归来馆》 宋·方岳
莫问渊明隔几尘,归来瓮面绿粼粼。
醉眠明月元无价,对画凌烟自有人。
绝口不谈当世事,掉头宁作太平民。
春来春去棋声外,不管人间局面新。 -
90.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。 -
91.《参政东平侍郎诞辰纪德》 宋·宋庠
帝丛资寅亮,鸿钧翊太宁。
天开钓璜胄,家袭降崧灵。
复九萌阳管,生三瑞砌蓂。
毓贤兹表日,卫世遂传经。 -
92.《书楼夏晚》 宋·李覯
地僻无他管,楼危有剩凉。
远流通越派,残日共秦光。
鸟道顽云黑,人家病叶黄。
高情梦箕颍,头景画潇湘。
山药香多桂,渔歌浊少商。
太平知可喜,何者是簪裳。 -
93.《圆觉图赞》 宋·释如净
一队猪狗汉,围绕业识幢。
只管要说傍人罪过,不知败缺自己贼贓。
{困木换力},太平无象打一椎,惊破虚空闪电飞。 -
94.《赠叶苔矶》 宋·释行海
养竹栽花住玉京,已将功业付闲情。
太平世上无豪杰,大雅场中有老成。
白日长思泉石趣,青楼空沸管弦声。
冷观人事如碁局,谁肯忘机过一生。 -
95.《丁未昏》 宋·释行海
异乡芳草故乡情,闻道烟烽满旧京。
林下岂无贤圣迹,城中唯有管弦声。
水流云散成寥落,花笑莺啼做太平。
今日已无荣辱念,此山深处寄浮生。 -
96.《颂古一百则》 宋·释正觉
太平治业无像,野老家风至淳。
只管村歌社饮,那知舜德尧仁。 -
97.《颂古一百则》 宋·释正觉
清白门庭四绝邻,长年关扫不容尘。
光明转处倾残月,爻象分时却建寅。
新满孝,便逢春,醉步狂歌任堕巾。
散发夷犹谁管系,太平无事酒颠人。 -
98.《会昌劝农》 宋·曾丰
官不劝农农亦耕,诏书那可废常行。
烟霞自避旌旗色,鱼鸟相疑金鼓声。
蝶急岂遑追梦觉,鸠闲犹强管阴晴。
忙中偷得须臾暇,聊借江山答太平。 -
99.《郊庙歌辞·晋昭德成功舞歌·武功舞歌二首》 隋代·未知
拨乱资英王,开基自晋阳。
一戎成大业,七德焕前王。
炎汉提封远,姬周世祚长。
朱干将玉戚,全象武功扬。 -
100.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。