-
241.《谨所之赠王氏子》 宋·陈淳
我赠王氏子,作此谨所之。
之子何所喜,喜有近道资。
妙龄正弱冠,立志已不卑。
与之语则解,知弗流俗随。 -
242.《夫差伍员》 宋·陈普
载籍几千年,相踵兴亡迹。
何国非自取,一一有来历。
亡必以失道,与必以有德。
有德无不兴,不在防寇贼。 -
243.《朱使君家诸郎将别十一韵》 宋·戴表元
东南典藩材,朱户贤第一。
天生好儿郎,玉笋森六七。
俱能弄文翰,那教逾户室。
伯也秀英英,珊瑚映初日。 -
244.《读素问十六首》 宋·方回
反治非反治,缪刺岂缪刺。
不同将无同,不异所以异。
寒热故殊途,左右肯易位。
圣贤善用权,初不失经意。 -
245.《谒翁丈四十韵》 宋·李处权
之子儒林杰,斯文国士称。
词章曹植擅,典故叔孙能。
秉哲中逾旷,撝谦外匪矜。
世家非冠玉,人物是壶冰。 -
246.《自讼》 宋·李复
前善后随非,失于任私意。
短长莫可欺,明者未免蔽。
改过心每惮,责人夫何易。
芸苗舍己田,无获亦蹈厉。 -
247.《送上官直》 宋·李覯
失意多怨尤,有谁能自知。
游人务乞丐,之子唯求师。
成名在积善,干禄先阙疑。
根本苟深固,春风谅无私。 -
248.《性斋二首为湖陆提举作》 宋·陆文圭
孔门性不闻,学者失其义。
上中下为三,善与恶为二。
邹洛异而同,韩扬同而异。
不指理不明,不兼气不备。 -
249.《婺州傅仁贽诗求见依韵和之》 宋·陆文圭
发燥始出游,心期结明主。
天方穷畸人,世不喜生语。
绝弦恨伯牙,抱璞泣和氏。
独怜身皓皓,不救俗靡靡。 -
250.《题王仲显梅谷》 宋·彭龟年
楼前梅十围,负背花千树。
种花识花性,培养随好恶。
花无十日好。
不惮千日虑。 -
251.《挽张樗堂》 宋·丘葵
与君虽远隔,自少即相亲。
老失同年友,乡无好善人。
樗堂春绝迹,蒿里暗伤神。
丹旐归何处,风霜故冢滨。 -
252.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
千五百人善知识,不念吾宗正岑寂。
五峰趯倒浪翻空,大地山河俱失色。
金风体露,叶落归根,只堪惆怅不堪陈。 -
253.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
不是等闲相诳惑,一失人身难再得。
善根微细恶困多,地狱阿鼻无间隔。 -
254.《示徒》 宋·释印肃
未得尘劳息,须依善知识。
若肯慈悲学,发愿施心力。
入泥并入水,莫作闲戏剧。
扬眉动目庭,法身无穷极。 -
255.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
256.《行童搬土》 宋·释印肃
童子聚沙为佛塔,而今搬土岂无功。
忽然觉后知非土,当处回头识本宗。
老僧念你善根微,所以教伊不失时。
朝歌暮击三摩地,不久迷开解我机。 -
257.《入定观音赞》 宋·释宗杲
世间种种音声相,众以耳听非目睹。
唯此大士眼能观,瞑目谛观为佛事。
於眼境界无所取,耳鼻舌身意亦然。
善哉心洞十方空,六根互显如是义。 -
258.《次韵袁伯长寄赠之作》 宋·舒岳祥
维时十月闰。
收获已登场。
朋旧喜我至,殷勤置壶觞。
问我何方来,忧墨见清扬。 -
259.《食鹿肉谢正仲见{馍莫换鬼}》 宋·舒岳祥
山寺曾闻叫,悲哉失侣音。
能鸣终召祸,善走竟成禽。
设罟须新雨,寻踪恋旧林。
衰年资血味,生杀亦何心。 -
260.《送王秀才出京》 宋·苏颂
都城大雪酒价高,我送故人倾浊醪。
酒阑置杯欲话别,不觉中心生郁陶。
丈夫聚散岂为念,所叹人事多徒劳。
忆昔我年未弱冠,西来观艺游神皋。