-
81.《初下东周赠孟郊》 唐·刘言史
鹤老身更b3,龟死壳亦灵。
正信非外沿,终始全本情。
童子不戏尘,积书就岩扃。
身著木叶衣,养鹿兼牸耕。 -
82.《子规》 唐·鲍溶
中林子规啼,云是古蜀帝。
蜀帝胡为鸟,惊急如罪戾。
一啼艳阳节,春色亦可替。
再啼孟夏林,密叶堪委翳。 -
83.《答李频秀才》 唐·姚合
一年离九陌,壁上挂朝袍。
物外诗情远,人间酒味高。
思归知病长,失寝觉神劳。
衰老无多思,因君把笔毫。 -
84.《骄儿诗》 唐·李商隐
衮师我骄儿,美秀乃无匹。
文葆未周晬,固已知六七。
四岁知名姓,眼不视梨栗。
交朋颇窥观,谓是丹穴物。 -
85.《行次西郊作一百韵》 唐·李商隐
蛇年建午月,我自梁还秦。
南下大散关,北济渭之滨。
草木半舒坼,不类冰雪晨。
又若夏苦热,燋卷无芳津。 -
86.《冬杪归陵阳别业五首》 唐·许棠
无媒归别业,所向自乖心。
闾里故人少,田园荒草深。
浪翻全失岸,竹迸别成林。
鸥鸟犹相识,时来听苦吟。 -
87.《临顿为吴中偏胜之地陆鲁望居之不出郛郭旷若…奉题屋壁》 唐·皮日休
一方萧洒地,之子独深居。
绕屋亲栽竹,堆床手写书。
高风翔砌鸟,暴雨失池鱼。
暗识归山计,村边买鹿车。 -
88.《狂题十八首》 唐·司空图
莫恨艰危日日多,时情其奈幸门何。
貔貅睡稳蛟龙渴,犹把烧残朽铁磨。
别鹤凄凉指法存,戴逵能耻近王门。
世间第一风流事,借得王公玉枕痕。 -
89.《茅斋》 唐·罗隐
从事不从事,养生非养生。
职为尸禄本,官是受恩名。
时态已相失,岁华徒自惊。
西斋一卮酒,衰老与谁倾。 -
90.《端居》 唐·郑谷
叶叶下高梧,端居失所图。
乱离时辈少,风月夜吟孤。
旧疾衰还有,穷愁醉暂无。
秋光如水国,不语理霜须。 -
91.《投时相十韵》 唐·郑谷
何以保孤危,操修自不知。
众中常杜口,梦里亦吟诗。
失计辞山早,非才得仕迟。
薄冰安可履,暗室岂能欺。 -
92.《辇下冬暮咏怀》 唐·郑谷
永巷闲吟一径蒿,轻肥大笑事风骚。
烟含紫禁花期近,雪满长安酒价高。
失路渐惊前计错,逢僧更念此生劳。
十年春泪催衰飒,羞向清流照鬓毛。 -
93.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
94.《纳凉联句》 唐·韩愈
递啸取遥风,微微近秋朔。
——孟郊
金柔气尚低,火老候愈浊。
——韩愈 -
95.《晚秋郾城夜会联句》 唐·韩愈
从军古云乐,谈笑青油幕。
灯明夜观棋,月暗秋城柝。
——李正封
羁客方寂历,惊乌时落泊。 -
96.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
97.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
98.《涂中寄薛中裕》 唐·司马扎
贫交千里外,失路更伤离。
晓泪芳草尽,夜魂明月知。
空山连野外,寒鸟下霜枝。
此景正寥落,为君玄发衰。 -
99.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
100.《补沈恭子诗》 唐·陆龟蒙
灵质贯轩昊,遐年越商周。
自然失远裔,安得怨寡俦。
我亦小国胤,易名惭见优。
虽非放旷怀,雅奉逍遥游。