-
81.《送冯判官之昌国》 宋·苏轼
斩蛟将军飞上天,十年海水生红烟。
惊涛怒浪尽壁立,楼橹万艘屯战船。
兰山摇动秀山舞,小白桃花半吞吐。
鸱夷不裹壮士尸,白日貔貅雄帅府。 -
82.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
83.《哭梅圣俞》 宋·王安石
诗行於世先春秋,国风变衰始柏舟。
文辞感激多所忧,律吕尚可谐鸣球。
先王泽竭士已偷,纷纷作者始可羞,其声与节急以浮。
真人当天施再流,笃生梅公应时求。 -
84.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
85.《次韵李器之编修灵石山万岁藤歌》 宋·范成大
君不见东林怪蔓之诗三百年,字如金绳铁索相纠缠。
不如李侯灵石句,笔阵压倒长城坚。
藤阴诗律两秀发,此段奇事今无前。
吾闻草木未有不黄落,雨荒霜倒相後先。 -
86.《追怀曾文清公呈赵教授赵近尝示诗》 宋·陆游
忆在茶山听说诗,亲从夜半得玄机。
常忧老死无人付,不料穷荒见此奇。
律令合时方帖妥,工夫深处却平夷。
人间可恨知多少,不及同君叩老师。 -
87.《秋日焚香读书戏作》 宋·陆游
世事无端自纠纷,放翁隐几对炉熏。
好官何恨输玄保,奇字犹须属子云。
婆律一铢能敌国,水沉盈握有兼斤。
闭门莫怪常终日,不是高人不遣闻。 -
88.《送钱寺正出守广德军二首》 宋·杨万里
四十专城古巳稀,君侯五七更英奇。
九重临遣廷尉正,千里驩迎循吏师。
鸿鴈同科金玉律,鵷雏先集凤凰枝。
少年勇退无人会,孤竹初心逊伯夷。 -
89.《欧阳伯威挽词》 宋·杨万里
酒魄飞穿月,诗星流入脾。
豪来无一世,贫不上双眉。
泸水奇唐律,香城赏楚辞。
前身定东野,又得退之碑。 -
90.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
91.《戏答公益春思二首》 宋·黄庭坚
能狂直须狂,会意自不恶。
蚤知筋力衰,此事属先觉。
公诗应锺律,岂异赵人铎。
我为折腰吏,王役政敦薄。 -
92.《答苏子美离京见寄》 宋·欧阳修
众奇子美貌,堂堂千人英。
我独疑其胸,浩浩包沧溟。
沧溟产龙蜃,百怪不可名。
是以子美辞,吐出人辄惊。 -
93.《读蟠桃诗寄子美》 宋·欧阳修
韩孟於文词,两雄力相当。
篇章缀谈笑,雷电击幽荒。
众鸟谁敢和,鸣凤呼其凰。
孟穷苦累累,韩富浩穰穰。 -
94.《石篆诗》 宋·欧阳修
寒岩飞流落青苔,旁斲石篆何奇哉。
其人已死骨已朽,此字不灭留山隈。
山中老僧忧石泐,印之以纸磨松煤。
欲令留传在人世,持以赠客比琼瑰。 -
95.《沁园春·长至阳生》 宋·无名氏
长至阳生,律转黄锺,门左弧垂。
记当年瑞世,梦传玉燕,今朝诞节。
香爇金猊。
南极星明,北山堂邃,松桧苍苍龟鹤随。 -
96.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。 -
97.《赠朱山人》 明·高启
老来嫌众累,依涧独开房。
积雨苔生桁,回风叶满床。
学僧持净律,避客录奇方。
若问尘中事,无闻不是忘。 -
98.《送周秀实知新昌》 宋·晁说之
尊公文律自瑰奇,虽持使节未相宜。
子敝青袍哦五字,州家不喜县家嗤。
十年主簿今迁陟,县衙簿尉来趋揖。
越绝山川舒啸时,莫叹监湖今几尺。 -
99.《初至鄜州感事》 宋·晁说之
罪斥云一纪,常亦守官箴。
置身江海畔,放言麋鹿岑。
大吏不诃谴,小吏自堪任。
虾菜日异馔,著书敌南金。 -
100.《寄洪与权》 宋·王令
与权江南来,适自满门会。
初无合我志,财以客面待。
时时相钓探,稍稍互酬对。
根源豁披张,扃鐍失分解。