-
61.《沁园春(咏刘篁栗碧莲,时内子将诞)》 宋·刘清夫
浅碧芙蓉,素艳亭亭,前身阿娇。
记湘滨露冷,酥容倍洁,华清水滑,酒晕全消。
瑶剪丰肥,云翻碎萼,白羽鲜明时自摇。
风流处,是古香幽韵,时度鲜飙。 -
62.《感皇恩(寿王簿)》 宋·叶巽齐
冬岭秀乔松,江南飞雪。
数朵梅花弄春色。
玉颜苍鬓,人似松梅标格。
岁寒长不老,人奇绝。
簿领余间,长生有道,福寿从今更千百。
孙枝浸盛,万卷家传方册。
樽前频醉,此宵风月。 -
63.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
64.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
65.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
66.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
67.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
68.《题龙隐岩》 宋·方信孺
春波饱微渌,斗柄函空明。
方舟贯岩腹,鹅鹳相酬鸣。
仰窥穹窿顶,宛转百怪呈。
仅余鳞甲碎,不见头角狞。 -
69.《游玲珑山因访朱氏草堂》 宋·沈与求
平生丘壑心,馀事不挂目。
藜杖南山来,要使富幽瞩。
异哉小玲珑,蟠峙苍弁腹。
修藤结悬崖,飞溜响空曲。 -
70.《沁园春·春事方浓》 宋·陈人杰
春事方浓,寂寞此君,谁相品题。
到僝桃僽李,鸠边雨急,埋薇瘗药,燕外泥肥。
鸟影舒炎,黄埃涨暑,又过绿阴青子时。
夫然後,向猷家载酒,诩室题诗。 -
71.《满庭芳·一阵轻香》 宋·葛立方
一阵轻香,不知来处,元来梅已舒英。
出篱含笑,芳意为人倾。
细看高标孤韵,谁家有、别得花人。
应须是,魏徵妩媚,夷甫太鲜明。 -
72.《龙隐岩》 宋·李师中
春波饱微绿,斗柄涵虚明。
方舟贯岩腹,鹅鹳相酬鸣。
仰窥穹窿顶,宛转百怪呈。
仅余鳞甲碎,不见头角狞。 -
73.《清平乐 寄惠山壬戌四月十二日》 元·陈栎
惠山苍翠。
远与毗陵媲。
彼处锡泉标第二。
此更钟奇毓异。
年年初度浮觞。
醉余新沦茶香。
山下冰濡雪乳,淡中滋味悠长。 -
74.《苏武慢·对酒当歌》 元·虞集
对酒当歌,无愁可解,是个道人标格。
好风过耳,皓月盈怀,清净水声山色。
世上千年,山中七日,随处惯曾为客。
尽虚空、北斗南辰,此事有谁消得。 -
75.《观龙歌》 宋·宋真宗
四灵之长惟虬龙,虬龙变化故难同。
三茅福地群仙宅,灵物潜形在此中。
池内仙人驯扰得,至今隐现谁能测。
乘云蠢动独标奇,行雨嘉生皆荷力。 -
76.《猛虎行 一》 南北朝·谢惠连
贫不攻九嶷玉。
倦不憩三危峰。
九嶷有惑号。
三危无安容。
美物标贵用。
志士励奇踪。
如何祗远役。
王命宜肃恭。
伐鼓功未着。
振旅何时从。 -
77.《鹤》 宋·刘筠
碧树阴浓釦砌平,华亭归梦晓频惊。
仙经若未标奇相,琴操何因寄恨声。
养气自怜鸡善胜,全身却许雁能鸣。
芝田玉水春云伴,可得乘轩是所荣。 -
78.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
79.《黄鹄》 宋·陈洎
呼树止陵阳,逢辰下建章。
奇姿标上瑞,正色丽中央。
昭祀祠坛畔,声歌太液傍。
凤教鸿作侣,天与菊为裳。
神雀非灵异,流莺愧采章。
集汙宁我类,一举戛云翔。 -
80.《和崔象之紫菊》 宋·韩亿
紫菊披香碎晓霞,年年霜晚赏奇葩。
嘉名自合开仙府,丽色何妨夺锦砂。
雨径萧疏凌藓晕,露丛芬馥敌兰芽。
孤标只取当筵重,不似寻常泛酒花。