-
141.《题山桥十首》 宋·王柏
轧轧飞车入翠微,人於妙处未深知。
自从标榜新拈掇,碎却山桥一段奇。 -
142.《又和咏梅》 宋·卫宗武
几因渴杨此癯仙,谁为招邀倏在前。
明艳弗为诸垢染,孤标独出众芳先。
不矜颜色自奇绝,绰有馨香只暗传。
空想名园千树发,何时持酒向花边。 -
143.《宣妙坟院古柏》 宋·卫宗武
古来乔木产墓宅,新甫之俦匪凡质。
风梳雨沐三百年,耸壑昂霄过千尺。
孤标屹立独擎天,繁柯偏重常倾日。
苍皮剥落节理坚,挺挺长虬初蜕骨。 -
144.《辟戴帅初食长菜》 宋·陈著
漂泊无家杜少陵,兵閒奔走如蓬萍。
碧涧香芹因可嗜,脍鲤岂厌银丝精。
百谪九死苏玉局,到处为乡心自足。
有时珍尝百糁羹,何尝不食黄鸡粥。 -
145.《题鬼字轴》 宋·姚勉
玉衡杓建天之纲,枕参魁耀森寒芒。
总提众星环侍傍,仰望熠熠开神光。
有美俊容分天章,收入翰墨何淋浪,一笔三丈超寻常,字势直作蛟龙骧。 -
146.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
147.《题金粟洞》 宋·胡仲弓
名山洞府三十六,若拟帽峰犹未足。
有人曾此坐丹炉,有人曾此安碁避。
一朝悟道归去来,依旧紫云锁林屋。
武荣贾客来洛阳,手携尺书叩岩谷。 -
148.《次洪阳岩太卿韵为方蒙仲书监赋西清风月》 宋·胡仲弓
莫听豳人歌楚茨,鬻书空笑未多赀。
治中尽说裴怀古,馆下曾宗韩退之。
西望前山谁拄笏,南来别驾例能诗。
昔贤自有清标在,添在桐城一段奇。 -
149.《题仲宾竹石》 宋·仇远
淇园绿猗猗,昌谷黑离离。
谪仙砚池底,茁此两三枝。
辅以小峥嵘,标度尤崛奇。
愿坚岁寒心,勿为风雪欺。 -
150.《重约游山》 宋·董嗣杲
江州庐山阴,万象蕴奇秘。
笑扶鬼面行,趁云步幽邃。
虎迹过溪明,龙气蟠松翠。
香炉紫烟合,灿若金布地。 -
151.《赵南康可斋築屋武康孟保园池乔木极有思致东》 宋·董嗣杲
东游英溪英,妙寄寒苦诗。
里社今有井,谁构亭覆之。
想彼异代贤,孤标夺葳蕤。
可斋出帝胄,结庐探幽奇。 -
152.《取兰梅置几上三首》 宋·张嵲
兰茁梅枝两竝奇,高标真不负深知。
风轻雨细春寒夜,正是清香发越时。 -
153.《冒雨往玉照堂观梅戏成长篇》 宋·张镃
幽人占断烟波景,不但春风翠红整。
绕堂交互玉崚嶒,月中日下光迷影。
连年勾引客来看,传得梅声满世间。
西湖处士英爽在,大叫称屈挝天关, -
154.《史氏铁笛》 宋·艾性夫
蕲川老竹未为奇,横截凉州黑玉枝。
阳燧无烟山鬼铸,蓬壶乘月浪仙吹。
一声响裂千崖石,九曲亭标二老诗。
俗耳从前听不得,壁尘蛛网故多时。 -
155.《龟石》 宋·孔武仲
平川汹汹经南国,匹练横托半天碧。
洪澜巨浪之中央,忽见颓嵬太古石。
此石由来几许时,混元一气初开辟。
神功割破混沌胎,划落半空随霹雳。 -
156.《和林叔己咏福寿林塘韵谢杨守举状》 宋·陈淳
漳台最尊第一峰,分支福寿飞双虹。
寿山左蟠气葱葱,福山右峙状窿窿。
中有洞壶出尘踪,景物簇聚造化功。
不减杜陵门城东,未数漆园旧崆峒。 -
157.《读少陵诗》 宋·陈棣
建安七子文,骚雅生赘疠。
除苛起膏肓,公为第一流。
满朝竞飞翔,惟公独淹留。
平生一严武,几成鞭虎头。 -
158.《和林堂长韵》 宋·陈宓
近学陶公小辟窗,境闲地迥壮心降。
临阶曲水清堪照,隔槛奇峰勇莫扛。
静对每嗟人尚独,清标长想玉难双。
新诗忽自龙门坠,纸上波涛更击撞。 -
159.《古田女》 宋·陈普
昔年过饶州,一事独希差。
清川浴妇人,以书不以夜。
上流濯垢腻,下流汲归舍。
供佛与事尊,共用如啗蔗。 -
160.《薛玠两投诗以古风谢之》 宋·陈文蔚
知君家住象山麓,日有见闻新耳目。
自怜各在天一涯,休誉惟能采乡曲。
却来一见玉溪头,已知标致非凡俗。
等闲挥翰墨淋浪,惠我新诗不金玉。