-
201.《奉酬袁使君高春游鶺鴒峰兰若见怀》 唐·皎然
鶺鴒中峰近,高奇古人遗。
常欲乞此地,养松挂藤丝。
昨闻双旌出,一川花满时。
恨无翔云步,远赴关山期。
跻险与谁赏,折芳应自怡。
遥知忘归趣,喜得春景迟。
已见郢人唱,新题石门诗。 -
202.《述祖德赠湖上诸沈》 唐·皎然
我祖文章有盛名,千年海内重嘉声。
雪飞梁苑操奇赋,春发池塘得佳句。
世业相承及我身,风流自谓过时人。 -
203.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
204.《咏小瀑布》 唐·皎然
瀑布小更奇,潺湲二三尺。
细脉穿乱沙,丛声咽危石。
初因智者赏,果会幽人迹。
不向定中闻,那知我心寂。 -
205.《读张曲江集》 唐·皎然
相公乃天盖,人文佐生成。
立程正颓靡,绎思何纵横。
春杼弄缃绮,阳林敷玉英。
飘然飞动姿,邈矣高简情。 -
206.《咏小瀑布》 唐·皎然
瀑布小更奇,潺湲二三尺。
细脉穿乱沙,丛声咽危石。
初因智者赏,果会幽人迹。
不向定中闻,那知我心寂。 -
207.《怀张为、周朴》 唐·贯休
张周二夫子,诗好人太癖。
更不过岭来,如今头尽白。
人传禹力不到处,河声流向西。
又到处即闭户, -
208.《送张拾遗赴施州司户》 唐·贯休
道之大道古太古,二字为名争莽卤。
社稷安危在直言,须历尧阶挝谏鼓。
恭闻吾皇至圣深无比,推席却几听至理。 -
209.《怀谬独一》 唐·贯休
常忆兰陵子,瑰奇皴渴才。
思还如我苦,时不为伊来。
岳霞猱掷雪,湖月浪翻杯。
未闻沾寸禄,此事亦堪哀。 -
210.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
211.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
212.《还黄平素秀才卷》 唐·齐己
求己甚忘筌,得之经浑然。
僻能离诡差,清不尚妖妍。
冷澹闻姚监,精奇见浪仙。
如君好风格,自可继前贤。 -
213.《假山》 唐·齐己
匡庐久别离,积翠杳天涯。
静室曾图峭,幽亭复创奇。
典衣酬土价,择日运工时。
信手成重叠,随心作蔽亏。 -
214.《依韵酬谢尊师见赠二首(师欲调举)》 唐·齐己
南国搜奇久,偏伤杜甫坟。
重来经汉浦,又去入嵩云。
旧别人稀见,新朝事渐闻。
莫将高尚迹,闲处傲明君。 -
215.《武肃王有旨,石桥设斋会,进一诗,共六首》 唐·吴越僧
南有天台事可尊,孕灵含秀独超群。
重重曲涧侵危石,步步层岩踏碎云。
金雀每从云里现,异香多向夜深闻。 -
216.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
217.《纪道德》 唐·杜光庭
道,德。
清虚,玄默。
生帝先,为圣则。
听之不闻, -
218.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
219.《赠刘方处士》 唐·吕岩
六国愁看沉与浮,携琴长啸出神州。
拟向烟霞煮白石,偶来城市见丹丘。
受得金华出世术,期于紫府驾云游。 -
220.《鄂渚悟道歌》 唐·吕岩
纵横天际为闲客,时遇季秋重阳节。
阴云一布遍长空,膏泽连绵滋万物。
因雨泥滑门不出,忽闻邻舍语丹术。