-
401.《成都遨乐诗二十一首·重阳日州南门药市》 宋·田况
岷峨旁礴天西南,灵滋秀气中潜含。
草木瓌富百药具,山民采捋知辛甘。
成都府门重阳市,远近凑集争{上齐下贝}欣。
市人谲狯亦射利,颇觉良恶相追参。 -
402.《捕虎行》 宋·汪襄
西山春暮繁草木,红白花开映岩谷。
朝来猛虎忽留踪,猎人挟刃争驱逐。
坡平草软筋力健,目光两镜照林麓。
吻牙狐兔何足噬,要向川原饱人肉。 -
403.《桃源行》 宋·王景月
秦皇有地包沙漠,秦民无地堪托足。
民心咫尺不戴秦,秦令安能到空谷。
商山紫芝青门瓜,武陵洞底栽桃花。
草木不共人逃去,虞妃山赭良堪嗟。 -
404.《赠徐微中画龙》 宋·王佐才
阴阳变化万物从,其间至神惟真龙。
庸夫俗眼不得见,或跃或潜无定迹。
后来高士探元窟,素缣摹画求形容。
在昔擅名能几人,争为妍巧夸殊力。 -
405.《赠徐子虚画鱼》 宋·王佐才
我尝放意游江湖,喜从钓叟观真鱼。
有时临溪行复坐,秋水无风鱼自如。
鳞鳞鬣滑随上下,回旋戏跃形皆殊。
两两相逢若对语,聚头戢戢摇双须。 -
406.《磨崖颂》 宋·吴杭
周雅久不复,楚骚方独鸣。
溪蛙弄气态,污我萧湘清。
二公好奇古,大笔时纵横。
磨崖勒唐颂,字字飞琼英。 -
407.《游山门寺望文脊山》 宋·吴季野
宣城百山间,文脊尤奇峰。
拔出飞鸟上,画图难为容。
闻昔有幽人,扪萝追赤松。
遗形此石室,孤坐鹿裘重。 -
408.《翠蛟亭》 宋·吴衍
一峰擎天维,下有万斛水。
委蛇到涧壑,遇坎亦不止。
鸣鼍忽动地,涛怒生足底。
得非坤轴裂,惊视坐为起。 -
409.《酥花韵》 宋·吴颐
玉指纤纤出后房,似矜随意得奇芳。
只愁暖律争先落,赖有凝脂可旋妆。
近比含饴知有味,不须嚼蕊自闻香。
未应力欲争春巧,喜士深心庶可将。 -
410.《游黄山》 宋·谢凤
历览岧嶢接斗牛,岩排云树翠阴稠。
风生药臼清香远,日照丹岩紫气浮。
仙乐有声闻昼夜,灵泉无火沸春秋。
犹多奇绝应难到,聊写新诗纪胜游。 -
411.《天柱》 宋·谢章
莺花婉娩天,晴空落红雨。
千里赋远游,山水无重数。
武夷天下甲,清绝多奇趣。
名峰三十六,一一拱天柱。 -
412.《游处州石门洞赋长句二十韵》 宋·徐恢
我闻石洞今几年,一朝来系秋风船。
大船膖肛小船远,渔舟替涉幽涧泉。
拖舟上上抵砂砾,更与略彴相夤缘。
黄冠道士衣翩翩,殷勤为我临涧边。 -
413.《山茶花》 宋·徐月溪
山花又晚出,旧不闻图经。
花深嫌少态,曾入苏公评。
迩来亦变怪,纷然著名称。
黄香开最早,与菊为辈朋。 -
414.《留题郫县西禅院古调诗》 宋·徐仲谋
郫县七十寺,碁布于郊坰。
景德当道衢,宝塔腾青冥。
其间西禅院,地胜景物灵。
何以使索然,中有大藏经。 -
415.《读唐中兴颂》 宋·许抗
周雅久不复,楚骚方独鸣。
淫哇弄气态,□我沏湘清。
二公好奇古,大节□时□。
□崖勒唐颂,字字琼□英。 -
416.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
417.《东州逸党》 宋·颜太初
天之有常度,躔次绝乖离。
地之有常理,沈潜无变亏。
人之有常道,高下遵轨仪。
三才各定位,万古永不移。 -
418.《杨高士听弹琴》 宋·姚舜陟
我来请雨谒龙公,日脚已敛云冲融。
解衣盘礴暂小憩,清谈对此两相翁。
霏霏锯屑引意静,爇鼎忽闻弹丝桐。
少年水师貌颇古,十指捲袖如剥葱。 -
419.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
420.《西陂》 宋·余复
涉海波涛险,登山足力疲。
胡为赤鉴游,海角山之涯。
崎岖乱石间,况复乘船危。
兹游固有意,访古伤今时。