-
161.《醉落魄》 宋·蔡伸
霜华摇落。
亭亭皓月侵朱箔。
梦回欹枕听残角。
一片寒声,风送入寥廓。
眼前风月都如昨。
独眠无奈情怀恶。
凭肩携手于飞约。
料想人人,终是赋情薄。 -
162.《念奴娇》 宋·张元干
江天雨霁,正露荷擎翠,风槐摇绿。
试问秦楼今夜里,愁到阑干几曲。
笑捻黄花,重题红叶,无奈归期促。
暮云千里,桂华初绽寒玉。 -
163.《惜奴娇》 宋·王之道
甚么因缘,恰得一年相聚。
和闰月、更无剩数。
说著分飞,背面偷弹玉箸。
好去。 -
164.《传言玉女(许永之以水仙、瑞香、黄香梅、幽兰同坐,名生四和,即席赋此)》 宋·杨无咎
小院春长,整整绣帘低轴。
异葩幽艳,满千瓶百斛。
珠钿翠珮,尘袜锦笼环簇。
日烘风和,奈何芬馥。 -
165.《采莲舞》 宋·史浩
清奏当筵,治世之音安以乐。
霞舒绛彩,玉照铅华。
玲珑环佩之声,绰约神仙之伍。
朝回金阙,宴集瑶池。 -
166.《水调歌头》 宋·曾觌
图画上麟阁,莫使鬓先秋。
壮年豪气,无奈黯黯阵云浮。
常记青油幕下,一矢聊城飞去,谈笑静边头。
勋业出无意,非为快恩仇。 -
167.《踏莎行》 宋·曾觌
翠幄成阴,谁家帘幕。
绮罗香拥处、觥筹错。
清和将近,□春寒更薄。
高歌看簌簌、梁尘落。
好景良辰,人生行乐。
金杯无奈是、苦相虐。
残红飞尽,袅垂杨轻弱。
来岁断不负、莺花约。 -
168.《满庭芳(催梅)》 宋·葛立方
霜叶停飞,冰鱼初跃,梅花犹闷芳丛。
剪酥装玉,应为费天工。
争奈江南驿使,征鞍待、一朵香浓。
凭谁报,冰肌仙子,闻早驾飞龙。 -
169.《薄幸》 宋·毛幵
柳桥南畔。
驻骢马、寻春几遍。
自见了、生尘罗袜,尔许娇波流盼。
为感郎、松柏深心,西陵已约平生愿。 -
170.《浣溪沙(题扇)》 宋·赵彦端
冰练新裁月见羞。
墨花飞作淡云浮。
宜歌宜笑不妨秋。
约腕半笼衫草碧,洗妆初失黛蛾愁。
嫩凉轻暑奈风流。 -
171.《笛家弄(水际闲行)》 宋·王质
凌乱败荷,既似沙莞,又如淝水。
颠倒旌旗都靡。
馀花欹谢,又似乌江,骓兮不逝。
虞兮奈尔。 -
172.《减字木兰花(杨梅)》 宋·沈瀛
渴心先止。
惟有杨家梅可喜。
争笑梅风。
空怨楼头角数通。
甜浆酿酒。
紫气结成千日寿。
不奈人何。
化作飞星处处多。 -
173.《瑞鹤仙(暮春有感)》 宋·赵长卿
海棠花半落。
正蕙圃风生,兰亭香扑。
青英螟池阁。
任翻红飞絮,游丝穿幕。 -
174.《满江红》 宋·赵长卿
懊恼平生,奈天赋、恩情太薄。
二三岁、看伊受尽,眼尖眉角。
记得当初低耳畔,是谁先有于飞约。
惟到今、划地误盟言,还先恶。 -
175.《虞美人(赋荼_)》 宋·辛弃疾
群花泣尽朝来露。
争奈春归去。
不知庭下有荼_。
偷得十分春色、怕春知。
淡中有味清中贵。
飞絮残英避。
露华微渗玉肌香。
恰似杨妃初试、出兰汤。 -
176.《太常引·建康中秋夜为吕叔潜赋/太常引·一轮秋影转金波》 宋·辛弃疾
一轮秋影转金波,飞镜又重磨。
把酒问姮娥:被白发、欺人奈何?
乘风好去,长空万里,直下看山河。
斫去桂婆娑,人道是、清光更多。 -
177.《摸鱼儿》 宋·赵善括
被杨花、带将春去,飘扬一路无定。
满庭绿荫丝千尺,枝上旧香吹尽。
幽梦醒。
对晚色、秋千院落人初静。 -
178.《八声甘州》 宋·程垓
问东君、既解遣花开,不合放花飞。
念春风枝上,一分花减,一半春归。
忍见千红万翠,容易涨桃溪。
花自随流水,无计追随。 -
179.《玉漏迟》 宋·程垓
一春浑不见,那堪又是,花飞时节。
忍对危栏数曲,暮云千叠。
门外星星柳眼,看还似、当时风月。
愁万结。 -
180.《念奴娇》 宋·程垓
秋风秋雨,正黄昏、供断一窗愁绝。
带减衣宽谁念我,难忍重城离别。
转枕褰帷,挑灯整被,总是相思切。
知他别后,负人多少风月。