-
101.《剑联句》 宋·滕宗谅
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,炉治阴阳闢。
南帝输火精,古皇降金液。 -
102.《答寄尧夫先生》 宋·韩绛
君子志於道,出处非一端。
伊尹负鼎俎,颜渊东瓢箪。
斯自理适当,匪缘情所安。
超然达者致,邈矣谁可攀。 -
103.《次韵叔时述怀》 宋·陈深
文学渊源百行馀,浮夸深陋汉相如。
性灵偏爱居山水,才大难堪奉简书。
毛义仕来身暂屈,扬雄老矣计全疏。
强颜微禄营甘旨,已约烟霞共结庐。 -
104.《金濑吊贞女》 宋·王端朝
嗟彼战国秋,风俗日以漓。
卓哉史氏女,粲粲兰蕙姿。
宋贞奉慈母,克尽乌鸟私。
业贫不辞苦,击漂临清漪。 -
105.《书义倡传后》 宋·钟明
洞庭之南潇湘浦,佳人娟娟隔秋渚。
门前冠盖但如云,玉貌当年谁为主。
风流学士淮海英,解作多情断肠句。
流传往往过湖岭,未见谁知心已赴。 -
106.《南京行》 明·孙蕡
南京自古说豪雄,远胜秦中与洛中。
吴越千山高拱北,巴江一道远朝东。
秦淮水入丹阳郭,北固城连六代宫。
岌?石头如踞虎,逶迤钟岳似盘龙。 -
107.《观冯生所藏倭王锦袍歌》 明·王志坚
冯生示我倭锦袍,腥风凛凛寒发毛。
天吴紫凤恍惚是,水底鲛人亲自缫。
倭王昔日乘潮入,箕子城头鬼夜泣。
道旁瓦砾青珊瑚,茫茫衰草人膏湿。 -
108.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
109.《寄曾子固》 宋·王安石
吾少莫与何,爱我君为最。
君名高山岳,嵑乐嵩与泰。
低心收憃友,似不让尘境。
又如沧江水,不逆沟畎浍。 -
110.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
111.《经七里滩①》 唐·孟浩然
余奉垂堂诫,千金非所轻。
②
为多山水乐,频作泛舟行。
五岳追尚子,三湘吊屈平。 -
112.《寄酬曾学士学宛陵先生体比得书云所寓广教僧》 宋·陆游
庭中下乾鹊,门外传远书,小印红屈蟠,两端黄蜡涂。
开缄展矮纸,滑细疑卵肤。
首言劳良苦,後问逮妻孥,中间勉以仕,语意极勤渠。
字如老瘠竹,墨淡行疏疏。 -
113.《写真自赞五首》 宋·黄庭坚
饮不过一瓢,食不过一箪,田夫亦不改其乐,而夫子不谓之能贤,何也。
颜渊当首出万物,而奉以四海九州,而享之若是,故曰人不堪其忧。
若余之於山泽,鱼在深藻。
鹿得丰草,伊其野性则然。 -
114.《寄傅君倚同年》 宋·黄庭坚
有情清江水,东下投豫章。
故人江上居,不寄书一行。
相思对明月,谈笑如清光。
向风长叹息,孤雁起寒塘。 -
115.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。 -
116.《始平公以光得免使北以诗谨依韵酬和》 宋·司马光
皇华将命得入难,专对非才辄自言。
幸免驱车涉沙漠,尚容载笔待宣温。
不惟羞屈穹庐膝,无奈常游魏阙魂。
衮职区区未能补,何时余论奉清樽。 -
117.《答和吕侍读》 宋·欧阳修
昔日题舆媿屈贤,今来还见拥朱轓。
笑谈二纪思如昨,名望三朝老更尊。
野径冷香黄菊秀,平湖斜照白鸥翻。
此中自有忘言趣,病客犹堪奉一樽。 -
118.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。 -
119.《剑联句》 宋·范仲淹
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,鑪冶阴阳闢。
南帝轮火精,西皇降金液。 -
120.《六州》 宋·无名氏
昭圣武,不战屈人兵。
干戈戢,烽燧息,海宇清宁。
民丰业,歌咏升平。
愿咸归畎亩,力穑为甿。