-
21.《送从翁中丞奉使黠戛斯六首》 唐·赵嘏
扬雄词赋举天闻,万里油幢照塞云。
仆射峰西几千骑,一时迎著汉将军。
旌旗杳杳雁萧萧,春尽穷沙雪未消。
料得坚昆受宣后,始知公主已归朝。 -
22.《奉和鲁望渔具十五咏·qF》 唐·皮日休
伐彼槎蘖枝,放于冰雪浦。
游鱼趁暖处,忽尔来相聚。
徒为栖托心,不问庇庥主。
一旦悬鼎镬,祸机真自取。 -
23.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
24.《奉陪陆使君长源诸公游支硎寺(寺即支公学道处)》 唐·皎然
尝览高逸传,山僧有遗踪。
佐游继雅篇,嘉会何由逢。
尘世即下界,色天当上峰。
春晖遍众草,寒色留高松。
缭绕彩云合,参差绮楼重。
琼葩洒巾舄,石de清心胸。
灵境若可托,道情知所从。 -
25.《点绛唇(奉酬富季申)》 宋·李弥逊
翦翦疏花,托根宛在长松底。
蔓柯相倚。
便有凌霄志。
丹凤忽来,小队迎秋起。
留无计。
待公归侍。
重与分红翠。 -
26.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
27.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
28.《奉和王世弼寄上七兄先生用其韵》 宋·黄庭坚
宫槐弄黄黄,莲叶绿婉婉。
时同二三友,竹轩凉夏晚。
驾言都城南,以望征车返。
何知苦淹回,及此秋景短。 -
29.《依韵奉酬晏尚书见寄》 宋·范仲淹
徽音来景毫,盛事耸吴乡。
上象三台照,高文五色章。
纯如登乐府,渊若测天潢。
寒谷春重煦,幽宫草特芳。 -
30.《陈倩调真阳尉奉台檄摄潮阳尉小诗将别》 宋·刘克庄
相阀白眉子,吾家坦腹郎。
莫贪鸢雾里,小住鳄溪傍。
粤橐无卷石,韩祠有瓣香。
两翁各钟念,安讯托风樯。 -
31.《周天益由福侨剑水灾毁室辄奉小诗劝缘》 宋·刘克庄
厨人需米盐,匠氏索材甓。
先当缮井灶,次议补篱壁。
自古托天公,讵肯怨河伯。
后村空劝缘,诗不一钱直。
莫愁草堂赀,必得檀越力。 -
32.《奉寄伯兄泰伯》 宋·王令
心迹牵羁逐势分,一生襟抱向谁论。
十年漂泊迷南北,千里忧思厌梦魂。
书托远怀期日月,眼和衰泪望乾坤。
何时得就归来赋,老守桑麻聚一门。 -
33.《奉和永丰殿下言志诗 五》 南北朝·庾信
托情忻六学。
游目爱三余。
覆局能悬记。
看碑解暗疏。
诓尝游魏冉。
那时说范睢。
池水朝含墨。
流萤夜聚书。 -
34.《奉使契丹二十八首 木叶山》 宋·苏辙
奚田可耕凿,辽土直沙漠。
蓬棘不复生,条干何由作。
兹山亦沙阜,短短见丛薄。
冰霜叶堕尽,鸟兽纷无托。 -
35.《奉使契丹二十八首其十四木叶山》 宋·苏辙
奚田可耕凿,辽土直沙漠。
蓬棘不复生,条干何由作。
兹山亦沙阜,短短见丛薄。
冰霜叶堕尽,鸟兽绝无托。 -
36.《奉使歌,美答理麻氏也》 元·杨维桢
皇帝五年秋,皇华遣使行九州。
皇明明见万里外,犹恐阴噎生蜉蝣。
奉使代天明,四目达九幽。
假天喜怒私恩仇,欺皇明,是非一逆海倒流。 -
37.《奉和御製太清楼屏风柏连理》 宋·夏竦
禁园绮合群芳茂,瑞柏屏开秀色呈。
托植久依仙杏密,附枝俄接帝梧荣。
非烟结翠和风细,滴露凝华晓日明,况是岁寒坚节异,亭亭千载表殊祯。 -
38.《奉和纯甫秋扇》 宋·强至
粲粲机中练,作扇圆中规。
盛夏天无风,广宇犹蒸炊。
汗流既浃体,蛟齿仍毒肥。
团扇当尔日,功利两得施。 -
39.《李仓子长按行偶成四韵奉呈》 宋·吴芾
强把州麾楚水东,星轺临按偶相逢。
平居已是同闾里,岁晚还来托部封。
千里江山多契阔,一樽风月且从容。
我将投绂林泉去,拭目公归侍九重。 -
40.《用韵奉寄孟峤之》 宋·仲并
剩喜今年琢句频,仍闻灯火夜相亲。
悬知耸壑昂霄日,不负腰金托玉身。
攻苦诗书如白屋,加鞭辞藻正青春。
古来孟氏好兄弟,余韵未忘今转新。