-
41.《出自蓟门行》 宋·汪元量
出自蓟门行,行行望天北。
何处愁杀人,黑风走沙石。
华裾者谁子,意气万人敌。
金鞍鞁白马,马奋飞虎生翼。
书生尔何为,不草相如檄。
徒有经济心,壮年已斑白。 -
42.《旅兴(四十首)》 明·刘基
穷巷屏人迹,开门见青山。
青山似故乡,客子何当还。
蟪蛄日夜鸣,绿树亦已殷。
白日驶西征,浮云不可攀。
安得生羽翼,奋飞出玄间。
¤ -
43.《答曼叔见寄》 宋·韩维
人生风波间,触事喜乖隔。
前君还里中,王事有程格。
欢言不一再,归马已在轭。
相期高阳秋,丛菊手共摘。 -
44.《和陶渊明二十首》 宋·陈造
不念建德游,枉作心奋飞。
一溺狂泉饮,坐受人所悲。
吾乐有余地,醉乡真可依。
酹觞初问涂,嗽醪便知归。
弃置近药裹,改弦计扶衰。
欢趣固自若,谁谓志原违。 -
45.《次韵袁宪打冰移舟三首》 宋·陈造
留滞何曾念奋飞,君恩已布得徐归。
贤劳肯羡膏粱子,醉眼瞢腾坐妓围。 -
46.《和陶咏贫士七首》 宋·吴芾
士贫亦常事,但视其所依。
苟能依于道,暮景亦有辉。
渊明生乱世,初不求奋飞。
为贫聊一出,违己即方归。
归来坐衡宇,无粟可疗饥。
作诗咏贫士,泰然曾不悲。 -
47.《次韵丁大监见怀》 宋·魏了翁
行藏去就各随时,敬怒嫌疏忍奋飞。
正怕霜严天宇净,敢夸舟载月明归。
生松有梦还公固,化鹤何心驻令威。
独抱遗编看千古,昔人历历未应非。 -
48.《送涧泉》 宋·周文璞
一自接道谊,形容生辉光。
束情谢流宕,捧咏增惭惶。
矫足时切闚,云海何颓唐。
长安卖药市,堇堇十载强。 -
49.《寄延平史君马德大天骥二首》 宋·王迈
君正青春我鬓丝,春闱旧梦是耶非。
九方皋马分明瘦,百里奚牛自在肥。
欲去寻盟谈缱绻,又愁钩党起几微。
乘车载笠俱随分,怀美人兮心奋飞。 -
50.《精卫》 宋·胡仲弓
子房铸铁报韩仇,智者反豪合资误。
倾秦岂在博浪沙,继世自闻嬴业仆。
吁嗟精卫亦偿冤,一旦奋飞身不顾。
衔石填海抑何愚,岂在朝朝与暮暮。
精卫精卫汝不知,沧海终有陵谷时。 -
51.《上夹谷书隐先生六首》 宋·何梦桂
平生学屠龙,终乃成履豨。
国亡身未殡,戮死竟何如。
衣带日以缓,鬓发日以疏。
晨风怀苦心,不能高奋飞。
独抱三圣易,终焉老吾庐。 -
52.《赠叔嘉叔平刘丈》 宋·陈藻
木槽压油三石余,半为灯火半煮蔬。
上山伐柴五十束,九分卖钱一烧肉。
等闲八月举场归,早禾囷毕晚禾稀。
道行愿见国人肥,高才久屈当奋飞。
万一主司仍见遗,课奴种麦宜相宜。
老夫借屋蓄妻儿,寂寥惯便亦何悲。 -
53.《贻叶秀才诗》 宋·释智圆
松柏异众木,岁寒陵严霜。
兰茝异众草,林深发幽香。
须知君子道,不为穷困伤。
须知君子言,唯为仁义彰。 -
54.《和孟阜老梅韵》 宋·陈傅良
望美人兮天一隅,薜萝为衣颠倒披。
水竹隔我不可趋,今我搔首三岁余。
汉庭年少六七奇,须眉皓白来何为。
我欲避寝问之道,安得玉貌生枯肌。 -
55.《再用韵呈德修》 宋·陈傅良
一日一见犹为稀,如何十年见无期。
昔方壮岁意轻别,一笑听君歌式微。
江流永矣剑阁阻,恨不羽翰能奋飞。
不图今日已华发,话此怪怪还奇奇。 -
56.《晚岁送馆人归省》 宋·裘万顷
不厌冰霜路,冲寒办一归。
晨鸡戒鞍马,春酒寿庭闱。
灯火知辛苦,云霄会奋飞。
相期纡绿绶,非但戏斑衣。 -
57.《怀林维国二首》 宋·刘宰
尚记升堂拜母时,满前儿女竞牵衣。
凤雏想见今成立,雁序遥闻已奋飞。
身后声名终不朽,家傅诗礼足相辉。
伤心白下金陵道,无复班荆话昨非。 -
58.《简张槃斋以国朝四君子文易南华经》 宋·刘宰
我宋百年间,人物两汉上。
堂堂司马公,奥学迈舒同。
庐陵祖韩孟,首以六经唱。
升堂子曾子,功亦孟氏抗。 -
59.《若虚诗来欲平马讼五叠韵答若虚并柬文敬佩之》 明·李东阳
冯郎堕马长安归,身病在床思奋飞。
我时病堕忽两月,几度为渠惊倒衣。
邵郎近堕桥头宅,右足独拳愁蹑屐。
三人堕马渠最伤,毕竟堕同谁失得。 -
60.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
贫贱如故旧,少壮即相依,中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。
不如行其素,辛苦耐寒饥。
人生系天运,何用发深悲。