-
121.《赠寿昌墨客叶实甫》 宋·方回
古人削竹以为笔,木板为方竹为策。
其字科斗或鸟迹,或篆或籀煤傅漆。
未有今人所谓墨,晋发汲冢尚可识。
地中间获钟鼎刻,文为之具未为极。 -
122.《生日病腹疾书事》 宋·方回
今年六十二,弃官八年矣。
生世业已休,来日凜无几。
孰谓尝作郡,旦暮窘薪米。
少时颇豪宕,晚乃穷如此。 -
123.《十一夜无寐怀九日南山之游》 宋·方回
代步仅一马,奄忽乏敝帷。
扶舆陟南山,幸有渊明儿。
树阴玩苔藓,稍读古板碑。
江湖岂无人,不如僧能诗。 -
124.《忆我二首各三十韵》 宋·方回
忆我幼时事,南归自番禺。
三边已澒洞,内郡犹无虞。
故居山城间,四面阛闠区。
东西万货集,朝暮百贾趋。 -
125.《送仇仁近持山村图求屋赀》 宋·方回
浪多年二十,是事弗如之。
老我初登第,闻君早解诗。
风霜悬齿颊,锦绣簇肝脾。
才是通漫刺,谁非献屈卮。 -
126.《送杜安行东上》 宋·郭印
忆初谋食广汉城,同时偶得三益友。
心将金石许平生,但笑纷纷翻覆手。
人言兄弟性稍异,朝暮追随祗诗酒。
而今星散各参辰,空馀孤月照窗牖。 -
127.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
128.《示槱默》 宋·钱时
男儿头上三尺纱,不比脚缠三尺帛。
桑弧蓬矢射天地,堕地已展青云翮。
四海九州多胜流,不出户庭空白头。
有识难与俗同调,非才何必缘远游。 -
129.《题醉翁图》 宋·释文珦
所画者谁子,将非高阳儿。
满腹常贮酒,何异於鸱夷。
陶陶以自乐,礼法不可縻。
酿酒用老瓦,漉酒脱接{上四下离}。 -
130.《颂古二十一首》 宋·释正觉
出群须是英灵汉,敌胜还他师子儿。
选佛若无如是眼,假饶千载亦奚为。 -
131.《偈二十二首》 宋·释子淳
出家儿,无休暇,终日忙忙空构架。
临行一著火区区,眼见耳闻争不怕。
百骸狼藉撒奚为,普请般柴用烧化。 -
132.《丁亥冬大雪》 宋·于石
顽云拨不开,阴风挟严威。
大雪止复作,细民已嘘嘻。
人言丰年瑞,可乐有反悲。
频年岂无雪,雪少寒不知。