-
61.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
62.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
63.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
64.《得王介甫常州书》 宋·梅尧臣
斜封一幅竹膜纸,上有文字十七行。
字如瘦棘攒黑刺,文如温玉烂虹光。
别时春风吹榆荚,及此已变蒹葭霜。
道途与弟奉亲乐,後各失子怀悲伤。 -
65.《狱中杂记》 清·方苞
康熙五十一年三月,余在刑部狱,见死而由窦出者,日四三人。
有洪洞令杜君者,作而言曰:“此疫作也。
今天时顺正,死者尚稀,往岁多至日数十人。
”余叩所以。 -
66.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
67.《记述二十韵为赵沂公作》 宋·徐玑
日月交辉际,乾坤欲整时。
谋谟无远近,顾盼有安危。
国倚宗臣重,人惟正统推。
将军兼问古,中尉不言私。 -
68.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
69.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
70.《徽宗花鸟图》 明·方孝孺
宣仁升遐司马死,宋祚当时已中否。
岂知祸乱犹未休,更立端王作天子。
简书四出捷星驰,重见熙丰旧设施。
太室既崇荆国祀,朝堂新刊党人碑。 -
71.《送林以乘赴任江西佥宪》 明·蒋山卿
先帝昔巡幸,小臣同上书。
事危攀折槛,情切止乘舆。
未得陈丹悃,空令伏玉除。
天心那可问,皇怒竟何如。 -
72.《钓台》 宋·刘昌言
汉业中微炎祚衰,四海奸豪窃神器。
南阳龙虎方斗争,赤伏真人正天位。
先生高隐来富春,耕耒青山自如意。
一竿渔钓乐幽深,七里溪光弄苍翠。 -
73.《读许右丞所作陈少阳谏议哀词》 宋·刘鄂
并州更作桑乾客,道逢舍者来争席。
掀髯对座有钜人,开口剧谈如旧识。
试问客子从何方,兴言扼腕微有伤。
吾祖昔遑卹纬计,屡以真论干君王。 -
74.《挽石子重》 宋·陆九渊
古重百里长,寄命谋托孤。
今以京秩授,糜至无贤愚。
州家督版帐,殿最视所输。
况乃积弊久,宿负堆文符。 -
75.《西游曲》 宋·钱易
花销秋老白日短,败红荒绿迷空馆。
擬将清血洒昭陵,幽谷蛇啼半山晚。
十年辞家勤献书,王孙不许延公车。
江头祖庙祭无血,重门生草寒离离。
我有黄金三尺剑,奸骨无痕古波艳。
佩入函关无故人,玉握凋零七星暗。 -
76.《萧相楼》 宋·王鞏
卢杞奸邪四海忧,相君邦国自同休。
分符朝去云中阙,开府现来江上洲。
百尺楼高瞻故国,九华山色倚晴眸。
定知直道传千古,杜牧文章在上头。 -
77.《春日作》 宋·许必胜
雨过验庭树,始知春气迁。
造化不相限,随意成斑斓。
蒙蒙一寸枝,新故伤其间。
四时递相见,花叶了不閒。 -
78.《漳南示义军寄邑人谭野臣》 宋·曾渊子
漳州城南烟雾深,漳州城北氛气侵。
忆从奸邪卖和议,汉廷君臣愁至今。
乘舆播迁天地怒,残军掩泣眠星雾。
黄金无收白骨多,指点枯骸拟亲故。 -
79.《留别张孟兼》 明·吴植
故人昔隐仙华山,高卧白云终日闲。
我携清都绿玉杖,相与啸傲烟霞间。
一朝忽被征书起,姓名直入明光里。
清时冠带圜桥门,济济横经临璧水。 -
80.《毗陵道中小述》 明·于嘉
是非满天下,缤纷邢可总。
仁义用窃侯,诗礼持发蒙。
儒服交国中,谁能褫伪冗。
慕古事书传,奇节取自奉。