-
41.《漫浪阁辞》 宋·晁补之
沛高皇之受嬴兮,刘别子曰楚元。
羌好诗而说羲兮,敬设醴于穆生。
戊始怠而穆去兮,申白笑而钳市。
冨传孙而失国兮,派辟强之支子。 -
42.《寄竹隐先生孙应时》 宋·刘过
苏州酒滴如真珠,公能醉之酒百壶。
得间政恐不来尔,来则倒屣相与俱。
江山绕楼诗句好,奔走万变同驰驱。
大书小草各有能,雷雹震耀莺花姝。 -
43.《詹世显老丈舂米为赠时有张老之携其父诗求月》 宋·杜范
归来两见春载耜,老矣陈人愧髦士。
书生活计常若拙,瓶粟屡空固其理。
石庄好义无不为,独将饱腹念朝饥。
担只赪肩米叩户,要转儿啼成欢嬉。 -
44.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。 -
45.《拟古诗十二首》 唐·韦应物
辞君远行迈,饮此长恨端。
已谓道里远,如何中险艰。
流水赴大壑,孤云还暮山。
无情尚有归,行子何独难。 -
46.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
47.《说诗八首》 清·宋湘
三百诗人岂有诗,都成绝唱沁心脾。
今人不讲源头水,只问支流派是谁。
涂脂传粉画长眉,按拍循腔疾复迟。
学过邯郸多少步,可怜挨户卖歌儿。 -
48.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
49.《月下弹琴记集句诗(二十首)》 明·李桢
云想衣裳花想容,青春已过乱离中。
功名富贵若长在,得丧悲欢尽是空。
窗里日光飞野马,岩前树色隐房栊。
身无彩凤双飞翼,油璧香车不再逢。 -
50.《闻公择过云龙张山人辄往従之公择有诗戏用其》 宋·苏轼
我生固多忧,肉食常苦墨。
轩然就一笑,犹得好饮力。
闻君过云龙,对酒两静默。
急携清歌女,山郭及未昃。 -
51.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
52.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。 -
53.《甘露亭诗》 宋·李覯
乾坤父母莫匪慈,胚胎亿兆成角覊。
其间哺乳不及处,有时泣杀呱呱儿。
南川上游号沃野,景佑丙子尝凶饥。
新田始苗旧谷罄,十室八九无晨炊。 -
54.《懊恼》 唐·孟郊
恶诗皆得官,好诗空抱山。
抱山冷殑殑,终日悲颜颜。
好诗更相嫉,剑戟生牙关。
前贤死已久,犹在咀嚼间。
以我残杪身,清峭养高闲。
求闲未得闲,众诮瞋bF々。 -
55.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
56.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
57.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
58.《孔毅父以诗戒饮酒,问买田,且乞墨竹,次其》 宋·苏轼
酒中真复有何好,孟生虽贤未闻道。
醉时万虑一埽空,醒後纷纷如宿草。
十年揩洗见真妄,石女无儿焦谷槁。
此身何异贮酒瓶,满辄予人空自倒。 -
59.《答魏衍黄预勉余作诗》 宋·陈师道
我诗浅短子贡墙,众目俯视无留藏。
句中有眼黄别驾,洗涤烦热生清凉。
人言我语胜黄语,扶竖夜燎齐朝光。
三年不见万里外,安得奋身置汝傍。 -
60.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。