-
161.《横吹曲辞·入塞曲》 唐·贯休
单于烽火动,都护去天涯。
别赐黄金甲,亲临白玉墀。
塞垣须静谧,师旅审安危。
定远条支宠,如今胜古时。 -
162.《横吹曲辞·长安道》 唐·韦应物
汉家宫殿含云烟,两宫十里相连延。
晨霞出没弄丹阙,春雨依微自甘泉。
春雨依微春尚早,长安贵游爱芳草。 -
163.《相和歌辞·从军有苦乐行》 唐·李益
劳者且勿歌,我欲送君觞。
从军有苦乐,此曲乐未央。
仆本居陇上,陇水断人肠。
东过秦宫路,宫路入咸阳。 -
164.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
165.《相和歌辞·来日大难》 唐·李白
来日一身,携粮负薪。
道长食尽,苦口焦唇。
今日醉饱,乐过千春。 -
166.《相和歌辞·门有车马客行》 唐·虞世南
财雄重交结,戚里擅豪华。
曲台临上路,高门抵狭斜。
赭汗千金马,绣毂五香车。
白鹤随飞盖,朱鹭入鸣笳。 -
167.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒, -
168.《相和歌辞·白头吟》 唐·张籍
请君膝上琴,弹我白头吟。
忆昔君前娇笑语,两情宛转如萦素。
宫中为我起高楼,更开华池种芳树。 -
169.《相和歌辞·长门怨》 唐·吴少微
月出映曾城,孤圜上太清。
君王春爱歇,枕席凉风生。
怨咽不能寝,踟蹰步前楹。
空阶白露色,百草塞虫鸣。
念昔金房里,犹嫌玉座轻。
如何娇所误,长夜泣恩情。 -
170.《相和歌辞·长门怨》 唐·袁晖
早知君爱歇,本自无萦妒。
谁使恩情深,今来反相误。
愁眠罗帐晓,泣坐金闺暮。
独有梦中魂,犹言意如故。 -
171.《相和歌辞·婕妤怨》 唐·皇甫冉
由来咏团扇,今与值秋风。
事逐时皆往,恩无日再中。
早鸿闻上苑,寒露下深宫。
颜色年年谢,相如赋岂工。 -
172.《相和歌辞·婕妤怨》 唐·刘氏云
君恩不可见,妾岂如秋扇。
秋扇尚有时,妾身永微贱。
莫言朝花不复落,娇容几夺昭阳殿。 -
173.《相和歌辞·蛾眉怨》 唐·王翰
君不见宜春苑中九华殿,飞阁连连直如发。
白日全含朱鸟窗,流云半入苍龙阙。
宫中彩女夜无事,学凤吹箫弄清越。 -
174.《相和歌辞·宫怨》 唐·于濆
妾家望江口,少年家财厚。
临江起珠楼,不卖文君酒。
当年乐贞独,巢燕时为友。
父兄未许人,畏妾事姑舅。 -
175.《相和歌辞·宫怨》 唐·柯崇
尘满金炉不炷香,黄昏独自立重廊。
笙歌何处承恩宠,一一随风入上阳。
长门槐柳半萧疏,玉辇沉思恨有馀。
红泪旋销倾国态,黄金谁为达相如。 -
176.《琴曲歌辞·霹雳引》 唐·沈佺期
岁七月,火伏而金生。
客有鼓瑟于门者,奏霹雳之商声。
始戛羽以騞砉,终扣宫而砰駖.电耀耀兮龙跃,雷阗阗兮雨冥。 -
177.《琴曲歌辞·昭君怨》 唐·白居易
明妃风貌最娉婷,合在椒房应四星。
只得当年备宫掖,何曾专夜奉帏屏。
见疏从道迷图画,知屈那教配虏庭。
自是君恩薄如纸,不须一向恨丹青。 -
178.《琴曲歌辞·胡笳十八拍》 唐·刘商
汉室将衰兮四夷不宾,动干戈兮征战频。
哀哀父母生育我,见离乱兮当此辰。
纱窗对镜未经事,将谓珠帘能蔽身。 -
179.《杂曲歌辞·妾薄命三首》 唐·李端
忆妾初嫁君,花鬟如绿云。
回灯入绮帐,对面脱罗裙。
折步教人学,偷香与客熏。
容颜南国重,名字北方闻。 -
180.《杂曲歌辞·轻薄篇》 唐·李益
豪不必驰千骑,雄不在垂双鞬.天生俊气自相逐,出与雕鹗同飞翻。
朝行九衢不得意,下鞭走马城西原。
忽闻燕雁一声去,回鞭挟弹平陵园。