-
201.《沁园春(和赵莲澳提举遣怀)》 宋·王奕
耳目肺肠,不由我乎,更由乎谁。
也不必君平,不消詹尹,不卜何疑,不卜何疑。
三径归来,一时有见,岂为黄初与义熙。
天下事,但行其可,自合乎宜。 -
202.《惜红衣(赠伎双波)》 宋·张炎
两剪秋痕,平分水影,炯然冰洁。
未识新愁,眉心倩人贴。
无端醉里,通一笑、柔花盈睫。
痴绝。 -
203.《南乡子》 宋·韩世忠
人有几何般。
富贵荣华总是闲。
自古英雄都如梦,为官。
宝玉妻男宿业缠。
年迈已衰残。
鬓发苍浪骨髓干。
不道山林有好处,贪欢。
只恐痴迷误了贤。 -
204.《清平乐(嘲人)》 宋·戴复古
醉狂痴作。
误信青楼约。
酒醒梅花吹画角。
翻得一场寂寞。
相如谩赋凌雪。
琴台不遇文君。
江上琵琶旧曲,只堪分付商人。 -
205.《沁园春(凤山出二宠姬歌余词)》 宋·王迈
夜来斗庵,左顾绿云,右盼素娥。
好态浓意远,随宜梳洗,轻轻莲步,艳艳秋波。
妒宠争妍,娇痴无际,齐劝诗翁金叵罗。
翁微笑、□一时饮尽,谁少谁多。 -
206.《酹江月(子庆母八十)》 宋·熊大经
人生八十,自儿时祝愿,这般年数。
滴露研朱轻点笔,个个眉心丹字。
萱草丛边,梅花香里,真有人如此。
红颜青鬓,儿时依旧相似。 -
207.《风入松》 宋·侯置
东楼烟重暗山光。
春意堕微茫。
小红嫩绿匀如剪,黯无言、云渡澄江。
没处与人逍遣,倚兰情寄斜阳。 -
208.《风入松》 宋·侯置
东楼烟重暗山光。
春意堕微茫。
小红嫩绿匀如剪,黯无言、云渡澄江。
没处与人逍遣,倚兰情寄斜阳。 -
209.《金缕曲(送五峰归九江)》 宋·朱子厚
世事如何说。
似举鞍、回头笑问,并州儿葛。
手障尘埃黄花路,千里龙沙如雪。
著破帽、萧萧余发。 -
210.《最高楼(寿南山弟七旬)》 宋·吴季子
南山老,还记少陵诗。
七十古来稀。
清池拥出红蕖坠,西风吹上碧梧枝。
趁今朝,斟寿酒,记生时。 -
211.《芳草(南屏晚钟)》 宋·奚岊
笑湖山、纷纷歌舞,花边如梦如薰。
响烟惊落日,长桥芳草外,客愁醒。
天风送远,向两山、唤醒痴云。
犹自有、迷林去鸟,不信黄昏。 -
212.《水调歌头(甲辰皖山寄治中秋招客)》 宋·郑雪岩
甫营亭子小,花柳斩新栽。
衰翁余暇,何妨领客少徘徊。
堪叹人生离合,恰似燕莺来往,光景暗中催。
芦荻晚风起,明日满沙堆。 -
213.《过秦楼》 宋·曾栋
曙色开晴,轻飔敷暖,日影才经檐角。
倦来芳径,且倚阑干,触地新愁粘著。
长日如年,可堪恨雨丝丝,梦去漠漠见鸣禽递响,乳莺梳翅,痴愁方觉。
凝望处,初绿呈新,陈柯拆旧,忘了一春归却。 -
214.《六丑·杨花》 宋·彭元逊
似东风老大,那复有、当时风气。
有情不收,江山身是寄。
浩荡何世。
但忆临官道,暂来不住,便出门千里。 -
215.《霓裳中序第一》 宋·詹玉
金刻宣和玉宝四字,有感因赋
一规古蟾魄。
瞥过宣和几春色。
知那个、柳松花怯。 -
216.《齐天乐》 宋·萧东父
扇鸾收影惊秋晚,梧桐又供疏雨。
翠箔凉多,绣囊香减,陡觉簟冰如许。
温存谁与。
更禁得荒苔,露蛩相诉。 -
217.《鹧鸪天(禁酒)》 宋·周孚先
曾唱阳关送客时,临岐借酒话分离。
如今酒被多情苦,却唱阳关去别伊。
欢会远,渺难期。
黄垆门掩昼阴迟。
青楼更有痴儿女,谩忆胡姬捧劝词。 -
218.《西郊落花歌》 清·龚自珍
西郊落花天下奇,古人但赋伤春诗。
西郊车马一朝尽,定庵先生沽酒来赏之。
先生探春人不觉,先生送春人又嗤。
呼朋亦得三四子,出城失色神皆痴。 -
219.《雁儿落兼得胜令》 元·张养浩
往常时为功名惹是非,如今对山水忘名利;往常时趁鸡声赴早朝,如今近晌午犹然睡。
往常时秉笏立丹墀,如今把菊向东离;往常时俯仰承极贵,如今逍遥谒故知;往常时狂痴,险犯着笞杖徒流罪;如今便宜,课会风花雪月题。
云来山更佳,云去山如画。
出因云晦明,云共山高下。 -
220.《夏日田园杂兴》 宋·范成大
梅子金黄杏子肥,麦花雪白菜花稀。
日长篱落无人过,惟有蜻蜓蛱蝶飞。
五月江吴麦秀寒,移秧披絮尚衣单。
稻根科斗行如块,田水今年一尺宽。