-
101.《再用前韵寄蔡天启》 宋·王安石
蔡侯东方来,取友无所挟。
翛翛一囊衣,偶以一书笈。
定林朝自炊,有匕或无筴。
时时羹藜藿,镬大苦难燮。 -
102.《病告中遇风雪作长歌排闷》 宋·陆游
风雪横街不能出,闭户垂帷养衰疾。
黄昏卧听打窗声,聊挽清寒入诗律。
公孙布被久有味,子敬青毡暖无匹。
石鼎闲烹似爪茶,霜皱旋破如拳栗。 -
103.《戏答欧阳诚发奉议谢余送茶歌》 宋·黄庭坚
欧阳子,出阳山。
山奇水怪有异气,生此突兀熊豹颜。
饮如江入洞庭野,诗成十手不供写。
老来抱璞向涪翁,东坡原是知音者。 -
104.《有感》 元·王冕
江南有古客,布衣狂而愚。
区区许何为?窃比莘野夫。
养素体良贵,顺适无觊觎。
宵旰觌黎民,戢戢愁釜鱼。 -
105.《结交行送武之文》 元·王冕
江南野人毛发古,骑牛读书无一侣。
白眼遥看泰华云,赤脚冷濯沧浪雨。
长安小儿不足数,论文忽有东平武。
武君胸中气峥嵘,呼吸云梦吞沧溟。 -
106.《满江红·一片闲心》 宋·无名氏
一片闲心,髑髅子、无穷生灭。
被化机搬弄,驰骤许多颠*蹶。
贩骨如山成底事,迷情似海难超越。
痛亘初、灵物被尘埋,尘沙劫。 -
107.《次韵邢怀正通判游蒋山》 宋·周必大
仙人薄蓬莱,乘槎度河浒。
旧观桑田变,今访钟山古。
驾言出东门,恍若之帝所。
朝曦霁青霜,枫叶落红雨。 -
108.《范漕季克云坡》 宋·洪咨夔
西来一鹤山泽臞,春风六辔闲且都。
公余镜月昼阴寂,睡起手校群芳图。
海棠酣透燕王邸,豹血深染重氍毹。
昌南别派更奇绝,丰容靓饰香生肤。 -
109.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
110.《隋堤采蕈》 宋·毛滂
老夫少时性豪侈,颇复慨想诸公子。
家徒四壁不自怜,客来笑呼客且止。
牧羊幸得时击鲜,种秫足救瓶罍耻。
萍虀豆粥何足数,红粱雀黍屡登匕。 -
111.《次仲弥性所知陈丈大卿韵》 宋·张元干
伏波晚岁思少游,万事过眼如云浮。
我生不乐城市隘,受性但惬林泉幽。
稍同臭味自投合,肯与流俗相对酬。
旅怀久已乏佳超,白日政觉多闲愁。 -
112.《次韵程泰之尚书》 宋·史浩
程王二夫子,听履上甘泉。
咳唾妙一世,万斛明珠圆。
官居季孟间,风义帝相先。
每当持论许,闻者殆欲仙。 -
113.《中秋玩月以东坡诗不择茅檐与市楼况我官居似》 宋·李流谦
十年中秋不见月,譬之去国唯喜似。
朝来氛翳崩厥角,天公粲然一启齿。
夕月可占此其祥,枯龟未必知许事。
黄昏天宇开琉璃,出云微觇抟空势。 -
114.《再和且答索饮语》 宋·郑清之
海涂之人暗摸索,如龟自遮聊以壳。
沈湘虽避屈三闾,断发奈逢吴太伯。
周官自诡庳蠃蚔,羲经取并龙蛇蠖。
妪妃投瓮甘骨醉,舌味无心宁法缚。 -
115.《丁大监文伯得余近作读之读之疾愈以诗见贻》 宋·魏了翁
黔巫之南溪水兹,山粗石恶不可治。
崇宁边臣务广地,山刊石断林木斯。
其间掌许号为郡,如以土偶安须眉。
中州人物犹此任,累臣舍是夫何词。 -
116.《次韵徐宰三雪》 宋·方岳
春其几何到端木,三信东风银粟粟。
眼惊天地有奇事,喜不自持诗陆续。
尔时茅屋亦堪画,有竹宁甘食无肉。
多年裋褐夜不暖,紫凤天吴共伸缩。 -
117.《用元韵答汪广文》 宋·王炎
十丈花开玉井峰,藤萝亦附灌木丛。
可怜浮食不根着,南北羁旅如燕鸿。
倦飞欲返返未得,梦魂时绕三径松。
故人相见发孤笑,执热一濯清穆风。 -
118.《昆明舍馆作》 当代·钱钟书
万念如虫竞蚀心,一身如影欲依形。
十年离味从头记,尔许凄凉总未经。 -
119.《病后寄郑自正》 宋·陈宓
卧病六十朝,尪羸欲颠踬。
中虚苦暴下,外怯因多涕。
风邪动感触,寒热肆留滞。
百病果难堪,未免趣医至。 -
120.《送赣士刘虞卿赴省》 宋·曾丰
赣岂无杰才,少有中我律。
君以谒求交,相见便相入。
赣岂无杰观,少有投我笔。
君以题求诗,相许便相及。