-
101.《偈颂三十首》 宋·释印肃
众生本是佛,悟了一体同。
若人不达本,逐末走西东。
君子当务本,本立佛性同。
通一万事毕,终不被尘笼。 -
102.《偈颂三十首》 宋·释印肃
腊月三十夜,髑髅自相骂。
阎老索饭钱,汝等怕不怕。
龟毛敲兔角,五彩虚空画。
正当恁麽时,摩尼谁著价。 -
103.《颂十玄谈·回机》 宋·释印肃
木人夜半穿靴去,得意生身无住处。
妙用难传妄想立,知君未解通方句。 -
104.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
105.《数珠歌》 宋·释印肃
如是数珠祗一颗,离珠摩尼光不破。
佛说刹说众生说,三世一切说这个。
未了人,休将过,成佛人希念佛多。 -
106.《缘识》 宋·宋太宗
善恶由人作,修心勿乱为。
邪求无实事,如影定相随。
妄想终成伪,行贪未可知。
天生分异等,道德立尊卑。 -
107.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。