-
201.《和李梁溪春雪韵二首》 宋·邓肃
玄冥忽欲作春容,不许东君利自封。
已使素英拖暖絮,更摧妖艳别寒松。
那知往事思飞燕,预庆丰年免象龙。
向有谪仙诗句好,何妨闭户醉金钟。 -
202.《和魏签雪诗上赵守》 宋·吴芾
腊尽东君已报春,雪花犹未敛轻尘。
二天默祷浑如响,一夜呈祥觉有神。
千里妖氛应洗涤,万家喜气欲轮囷。
试询治行今谁最,屈指公为第一人。 -
203.《又和陈天予》 宋·吴芾
边敌临江强指麾,狂图欲效白登围。
一朝殄灭妖氛净,万里欢传盛事稀。
故国山河看克复,中原父老徯来归。
六飞便好乘时进,顺取天心莫失机。 -
204.《虱叹》 宋·李流谦
得生固么陋,宅体仍秽卑。
巢穴我襟裾,食饮吾肤肌。
毒比蚤蚊炽,类兼蚋蚁微。
阴幽巧相传,不知来何时。 -
205.《栖霞高士以诗鸣於时方幸缔交而赴玉隆之请鹤》 宋·杨冠卿
蛟窟荡君妖,霞帷快飞举。
横江余铁锁,中流屹砥柱。
主人谪仙人,道学侔千古。
紫皇香案前,掉头不肯住。
亭悬孺子榻,帘捲西山雨。
鸡犬许同升,我欲骑鲸去。 -
206.《赋芍药》 宋·虞俦
纷纷时世妆,争欲媚韶光。
正值三春暮,能教一国狂。
妖娆欺酒圣,豪丽僣花王。
不料东风恶,飘零亦太忙。 -
207.《赠祁门不老山高法师》 宋·汪莘
鳌山万仞峙璇霄,上有高真道寂寥。
拔足壮能轩物表,洗心清不浑尘嚣。
洞天别有风光异,人世那知宇宙遥。
云覆醮坛闲悄悄,烟凝仙室静萧萧。 -
208.《冬节忤寒约客默坐爇品字柴作五禽戏体中差小》 宋·郑清之
牡丹骄春醉无力,艳紫妖红锦新织,鹿解衔花空误唐,楚以姬归竟亡息。
何如野外挺孤操,照水渊然有深识。
昂昂雪鬓颜真卿,何物女子称国色。 -
209.《太史报彗星没》 宋·郑清之
老彗妖芒欲爇天,王良见迫为收鞭。
紫微一夜玑衡转,甘雨祥风到野田。 -
210.《董侍郎生日》 宋·魏了翁
后皇一念根至仁,地虽南北民吾民。
一二指搐不可信,彼动此应关诸身。
人言犬戎相噬吞,彼蚌鷸耳吾渔人。
大国信誓方重申,时遣升勺苏穷鳞。 -
211.《先立春一日电雪交作程叔运赋诗次韵》 宋·魏了翁
自从日驭行牵牛,四十五日为春朝。
谁驱阿香送劈历,更遣玉女来姑瑶。
从来雷雪不两立,有如皋禹於驩苗。
闯然方驾朝正月,是反常性皆为妖。 -
212.《泸水清》 宋·程公许
泸水清,泸水之清如镜平。
蜀江西来流沄沄,内江胥命如逡巡。
两江合处耸百雉,表里益梓巴夔分,如户有限齿有唇。 -
213.《虞忠肃万里帖赞》 宋·岳珂
方长鲸之干诛,骇百川这腾浪。
撼坤轴其欲裂,有雍公之忠壮。
策数船之奇勋,射天狼于北向。
既旄头之夜殒,窘纷披而投仗。 -
214.《二月朔日得诗二十六韵》 宋·王迈
二月方书朔,新晴景物饶。
今春添一闰,是月始元朝。
一枕初回梦,千官想正朝。
横鱼金击带,鸣骑玉为镳。 -
215.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
216.《和吟友月夜遇风雨不见薄蚀韵》 宋·卫宗武
麟经纪载浩岁月,天家妖祥互分别。
所书薄蚀三十六,独於黑夜泯无说。
岂以为阳义所崇,可略者阴辞遂轰。
曩年月蚀无风雨,风雨胡为为月设。 -
217.《二月十五日酴醾洞醉中》 宋·陈著
木香架下春未饶,累累丛蕤方弄娇。
含香不吐有时发,只须十日晴光牢。
满腔酝藉固有在,花心雅欲投金焦。
逐时消遣老者事,颇与酒兴无花妖。 -
218.《赠彭花翁牡丹障》 宋·姚勉
洛之花图欧公诗,惊怪天巧呈新枝。
自言当时记者数十种,姚魏后有潜溪绯。
蜀之花图景仁句,香雪蕊金藏不露。
径围三尺瑞云红,尚有二花添未具。 -
219.《次韵郭梅边汤孤松见寄》 宋·赵文
杜门却扫冯敬通,何人载酒暖此翁。
昼长书罢啼鸟寂,山水似我清而穷。
山僧携来两诗卷,笔势迅疾如追锋。
渔歌风断郭功父,碧云暮合汤休公。 -
220.《南乡子·尘梦黍方炊》 元·许有壬
尘梦黍方炊。
白鹤空中漫诵诗。
饮啄适时争得似,山鸡。
敢效妖狐更假威。
曾与老仙期。
卫国遭逢彼一时。
千六百年才不食,无饥。
我欲推穷