-
81.《会合联句》 唐·韩愈
离别言无期,会合意弥重。
——张籍
病添儿女恋,老丧丈夫勇。
——韩愈 -
82.《建业怀古》 唐·吴筠
炎精既失御,宇内为三分。
吴王霸荆越,建都长江滨。
爰资股肱力,以静淮海民。
魏后欲济师,临流遽旋军。 -
83.《主人司空见和未开牡丹,辄却奉和》 唐·孙鲂
把笔临芳不自怡,首征章句促妖期。
已惊常调言多鄙,遽捧高吟愧可知。
绝代贞名应愈重,千金方笑更难移。
狂歌狂醉犹堪羡,大拙当时是老时。 -
84.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
85.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。 -
86.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
87.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
88.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
89.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
90.《击梧桐(中吕调)》 宋·柳永
香靥深深,姿姿媚媚,雅格奇容天与。
自识伊来,便好看承,会得妖娆心素。
临歧再约同欢,定是都把、平生相许。
又恐恩情,易破难成,不免千般思虑。 -
91.《蝶恋花》 宋·赵令
至。
抚张曰:至矣至矣,睡何为哉?并枕重衾而去。
张生拭目危坐久之,犹疑梦寐。
俄而红娘捧崔而至,则娇羞融冶,力不能运支体。 -
92.《西江月》 宋·杨无咎
态度雪香花瘦,情怀雨润云温。
故将淡墨写精神。
记得洗妆余晕。
只恐妖娆未似,谁云彼此难分。
别来憔悴不堪论。
相对无言有恨。 -
93.《生查子》 宋·杨无咎
妖娆百种宜,总在春风面。
含笑又和嗔,莫作丹青现。
问著却无言,觑了还回盼。
底处奈思量,卷了还重展。 -
94.《剑器近》 宋·袁去华
夜来雨。
赖倩得、东风吹住。
海棠正妖饶处。
且留取。 -
95.《踏莎行(灯花)》 宋·曹希蕴
解遣愁人,能添喜气。
些儿好事先施力。
画堂深处伴妖娆,绛纱笼里丹砂赤。
有艳难留,无根怎觅。
几回不忍轻轻别。
玉人曾向耳边言,花有信、人无的。 -
96.《踏莎行(灯花)》 宋·曹希蕴
解遣愁人,能添喜气。
些儿好事先施力。
画堂深处伴妖娆,绛纱笼里丹砂赤。
有艳难留,无根怎觅。
几回不忍轻轻别。
玉人曾向耳边言,花有信、人无的。 -
97.《满江红》 宋·莫起炎
法在先天,玄妙处、无言可说。
其要在、守乎是正,灵台莹彻。
太极神居黄谷内,先天炁在玄关穴。
寂然不动感而通,凭刚烈。 -
98.《剑器近·夜来雨》 宋·袁去华
夜来雨。
赖倩得、东风吹住。
海棠正妖娆处。
且留取。 -
99.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
100.《为徐敬业讨武曌檄/代李敬业讨武曌檄》 唐·骆宾王
伪临朝武氏者,性非和顺,地实寒微。
昔充太宗下陈,曾以更衣入侍。
洎乎晚节,秽乱春宫。
潜隐先帝之私,阴图后房之嬖。