-
141.《有鸟二十章(庚寅)》 唐·元稹
有鸟有鸟名老鸱,鸱张贪很老不衰。
似鹰指爪唯攫肉,戾天羽翮徒翰飞。
朝偷暮窃恣昏饱,后顾前瞻高树枝。 -
142.《春宫词》 唐·李咸用
风和气淑宫殿春,感阳体解思君恩。
眼光滴滴心振振,重瞳不转忧生民。
女当为妾男当臣,男力百岁在,女色片时新。
用不用,唯一人。
敢放天宠私微身,六宫万国教谁宾? -
143.《念奴娇(三和)》 宋·刘克庄
戏衫抛了,下棚去、谁笑郭郎长袖。
小小草庵无宝贝,何必神呵鬼守。
黄奶篝灯,青奴拂榻,莫要他桃柳退之二妾。
客来问字,此翁高卧摇首。 -
144.《贺新郎(席上闻歌有感)》 宋·刘克庄
妾出于微贱。
小年时、朱弦弹绝,玉笙吹遍。
粗识国风关睢乱,羞学流莺百啭。
总不涉、闺情春怨。 -
145.《步蟾宫》 宋·仲殊
仙郎心似长江阔。
妾意如、波间明月。
相随定、一带向东流,共宴乐、无时暂歇。
长生只在长欢悦。
除此外、总应虚设。
笙歌里、身住几何年,十字儿、头边下撇。 -
146.《步蟾宫》 宋·仲殊
仙郎心似长江阔。
妾意如、波间明月。
相随定、一带向东流,共宴乐、无时暂歇。
长生只在长欢悦。
除此外、总应虚设。
笙歌里、身住几何年,十字儿、头边下撇。 -
147.《次韵奉和永叔谢王尚书惠牡丹》 宋·梅尧臣
大梁有公子,洛阳有游侠。
昔时意气相凭陵,不问兴亡事栽插。
栽红插绿斗青春,春风与开春雨飒。
两都富贵不相殊,走马寻芳何合杂。 -
148.《古意》 明·于谦
妾颜如花命如叶,嫁得良人伤远别。
别来独自守空闺,夜夜焚香拜明月。
月缺重圆会有期,人生何得久别离。
愿将身托蟾蜍影,照见良人不寐时。 -
149.《怨歌行(亦见王虚舟集)》 明·解缙
弦奏钧天素娥之宝瑟,酒斟流霞碧海之琼杯。
宿君七宝流苏之锦帐,坐我九成白玉之仙台。
台高帐暖春寒薄,金缕轻身掌中托。
结成比翼天上期,不羡连枝世间乐。 -
150.《满庭芳·人居浮世》 元·马钰
人居浮世,身是浮生。
贪婪浮利浮名。
有若浮云聚散,无准无凭。
浮华不坚不固,似浮沤、石火风灯。 -
151.《练裙带诗》 宋·韩希孟
我质本瑚琏,宗庙供频蘩。
一朝婴祸难,失身戎马间。
宁当血刃死,不作衽席完。
汉上有王猛,江南无谢安。 -
152.《筝人劝酒》 明·王恭
新丰美人青楼姬,绛裙素腕娇双眉。
暂歇秦筝劝郎酒,西凉葡萄金屈卮。
郎君但饮休辞醉,百年悠悠梦中是。
神血朝凝不复知,日暮青山北邙里。 -
153.《慈竹》 宋·乐史
蜀中何物灵,有竹慈为名。
一丛阔娄处,森森数十茎。
长茎复短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年筍又生。 -
154.《严田仇节妇纪》 明·林俊
晴时一转瞬,花开不常好。
委身事夫君,百岁期长保。
梅实犹未仁,孤坟已青草。
帘前语春燕,未与伤怀抱。
有生终有灭,值幸迟与早。
孤存亦夫存,念之忧心捣。
为植坟上松,松长妾应老。 -
155.《钱塘门》 明·田艺蘅
雒阳曾闻北邙道,浙江今见钱塘门。
朝朝五鼓灵狖发,苦雨悲风愁断魂。
西湖山中白杨树,今人古人几丘土。
撅人白骨筑新坟,何遽今人不成古。 -
156.《己酉练圻寓舍咏雪》 明·王彝
青龙己酉丰稔叶,岁星一终旬日浃。
天容黄黄风氵疌々正好,云同八表不见叶。
漏促辰酉日车跲,目眩空花气屡慑。
冻指欲堕数蓂荚,股栗匪由冰上踏。 -
157.《洛阳剑客歌为程景阳作》 明·赵滂
洛阳古称豪杰窟,奇材剑客尤超忽。
汉家三十六将军,剧孟归来如敌国。
争夸玉贝高拄颐,曼胡短后供儿嬉。
平生耻学一人敌,胸中耿耿谁能知。 -
158.《陌上花三首》 宋·苏轼
生前富贵草头露,身後风流陌上花。
已作迟迟君去鲁,犹教缓缓妾还家。 -
159.《陌上花三首(并引)》 宋·苏轼
游九仙山,闻里中儿歌《陌上花》。
父老云:吴越王妃每岁春必归临安,王以书遗妃曰:"陌上花开,可缓缓归矣。
"吴人用其语为歌,含思宛转,听之凄然,而其词鄙野,为易之云。
陌上花开蝴蝶飞,江山犹是昔人非。 -
160.《明妃曲》 宋·王安石
我本汉家子,早入深宫里。
远嫁单于国,惟悴无复理。
穹庐为室旃为墙,胡尘暗天道路长。
去住彼此无消息,明明汉月空相识。