-
81.《赠钱季梁进士省觐归寿其太夫人八十》 明·杨承鲲
高皇手提三尺剑,坐麾四海如委翎。
凌烟功成赐铁券,诏谓宇内求真形。
钱王古铁渔人得,紫绣遍蚀波涛腥。
熟看带砺隐玄玉,金书细镂鱼龙青。 -
82.《渭村酬李二十见寄》 唐·白居易
百里音书何太迟?暮秋把得暮春诗。
柳条绿日君相忆,梨叶红时我始知。
莫叹学官贫冷落,犹胜村客病支离。
形容意绪遥看取,不似华阳观里时。 -
83.《送赵学士陕西提刑》 宋·王安石
遥知彼俗经兵後,应望名公走马来。
陛下柬求今日始,胸中包畜此时开。
山西豪杰归囊牍,渭北风光入酒杯。
堪笑陋陋昏鄙甚,略无谋术赞行台。 -
84.《老学庵自规》 宋·陆游
尧德被四表,其本在身修。
江河水稽天,发源乃涓流。
人忍於搏虱,习熟且解牛。
象箸与玉杯,漆器实其由。 -
85.《游武夷山》 宋·陆游
少读封禅书,始知武夷君;晚乃游斯山,秀杰非昔闻。
三十六奇峰,秋晴无纤云。
空岩鸡晨号,峭壁丹夜暾。
巢居寄千仞,鸿荒想羲轩,风雨蜕玉骨,难以俗意论。 -
86.《春晚至山中因访陈道人》 宋·陆游
一春衰病集残骸,太息流尘覆酒杯。
僧钵始知蓴菜老,佛瓶初见杏花开。
苹溪小雨成幽讨,松院斜阳又独来。
不为爱闲从野叟,年来万事学低摧。 -
87.《书室独处欣然有咏》 宋·陆游
凿空学道本无师,歇尽狂心颇自奇。
闲坐始知冬日永,高谈未自耄年衰。
治棺准备膏肓日,酿酒枝梧雨雪时。
常笑祖龙痴到底,一生辛苦觅安期。 -
88.《抒怀上孙侍讲学士》 宋·宋祁
仆本寒乡士,始愿托田陇。
偶与亨会并,遂竊空名宠。
黌胄信清闲,文书无倥偬。
牵丝玷外举,挟册陪春诵。 -
89.《西斋手植菊花过节始开偶书奉呈圣俞》 宋·欧阳修
秋风吹浮云,寒雨洒清晓。
鲜鲜墙下菊,颜色一何好。
好色岂能常,得时仍不早。
文章损精神,何用觑天巧。 -
90.《和石昌言学士官舍十题·石榴花》 宋·梅尧臣
春花开尽见深红,夏叶始繁明浅绿。
只知结子熟秋霖,不识来时有筇竹。 -
91.《题刁经臣山居时已应辟西幕》 宋·梅尧臣
向不乐郡府,遂云归田园。
结庐复种蓺,草树日已繁。
散帙理旧学,了然无俗喧。
春雨一回过,览耕登古原。 -
92.《听教坊旧妓郭芳卿弟子陈氏歌(时至正己亥岁》 明·高启
文皇在御升平日,上苑宸游驾频出。
仗中乐部五千人,能唱新声谁第一?燕国佳人号顺时,姿
容歌舞总能奇。
中官奉旨时宣唤,立马门前催画眉。 -
93.《棋》 宋·刘克庄
十年学弈天机浅,技不能高谩自娱。
远听子声疑有着,近看局势始知输。
危如巡远支孤垒,狭似孙刘保一隅。
未肯人间称拙手,夜斋明烛按新图。 -
94.《和欧阳宣德经野步》 宋·晁补之
溯风何敢祝淮神,青律飞灰气自醇。
顾我衰容唯殢酒,因君佳句始知春。
山中桂子年年好,观里桃英日日新。
延对彤廷须努力,詹生学问及昌辰。 -
95.《某近辱诸公光和前篇鄙思未已复自次元韵奉呈》 宋·强至
才落先明牖,无多未压檐。
得时虽较浅,着物始知严。
报岁三登速,裁花六出尖。
贺祥开万物,却疠喜千阎。 -
96.《赋遗经阁》 宋·张栻
生世岂云晚,六籍初未亡。
向来言外旨,瞠视多茫茫。
隐微会见独,如日照八荒。
始知传心妙,初岂隔毫芒。 -
97.《送宇文侍郎知庐州》 宋·魏了翁
和戎八十年,尺箠不施寸。
彼方玄黄篚,此但青紫楦。
怀荣保妻子,是固人所贱。
蔌者倖边功,横行请十万。 -
98.《提举刘学士以某论守江之策未行作诗见遗谨次》 宋·苏泂
福胎当日起燕然,始信兴亡不属天。
谋国自知无秘计,何时归把牧羊鞭。 -
99.《送京学林申甫》 宋·姚勉
林飞倦翼已知不,小隐何妨且住山。
未始便为长往计,回头魏阙五云间。 -
100.《拟感兴二首》 宋·项安世
吾心本虚直,万象同一流。
坐遭云沙矇,次序失九畴。
習空徒妄想,致察在勤修。
学问日以广,思辨日以周。
行行重行行,马迹遍九州。
始知亿万叶,一干本同抽。