-
21.《北山园山石形势卖盗夜半择其尤者窃去累日怀》 宋·刘学箕
素志薄利录,壮年荣林丘。
种树疏间泉,凿沼开中洲。
堤平水瀰漫,径绕竹净修。
梅坞夜月乱,松罔晓风飂。 -
22.《晓出西城》 宋·仇远
閒官閒不尽,晓出古城阴。
斗柄已插地,秋声将满林。
故园三亩宅,落月几家砧。
为报柴桑令,予今亦委心。 -
23.《题顺适堂》 宋·叶茵
甫里相望江尽头,得邻而隐了浮林。
落花流水元无碍,野鹤孤云尽自由。
顺裹委心彭泽赋,适时乘兴剡溪舟。
区区世上分蛮触,对客忘言茗一瓯。 -
24.《园中时蔬尽皆锄理唯秋兰数本委而不顾彼虽…遂赋二章》 唐·张九龄
场藿已成岁,园葵亦向阳。
兰时独不偶,露节渐无芳。
旨异菁为蓄,甘非蔗有浆。
人多利一饱,谁复惜馨香。 -
25.《郡务稍简因得整比旧诗并连缀焚削封章繁委箧笥…乐天》 唐·元稹
近来章奏小年诗,一种成空尽可悲。
书得眼昏朱似碧,用来心破发如丝。
催身易老缘多事,报主深恩在几时。
天遣两家无嗣子,欲将文集与它谁。 -
26.《委顺》 唐·白居易
山城虽荒芜,竹树有嘉色。
郡俸诚不多,亦足充衣食。
外累由心起,心宁累自息。
尚欲忘家乡,谁能算官职。
宜怀齐远近,委顺随南北。
归去诚可怜,天涯住亦得。 -
27.《心怀霜》 唐·姚合
欲识为诗苦,秋霜若在心。
神清方耿耿,气肃觉沈沈。
皓素中方委,严凝得更深。
依稀轻夕渚,仿佛在寒林。
思劲凄孤韵,声酸激冷吟。
还如饮冰士,励节望知音。 -
28.《天香(宛委山房拟赋龙涎香)》 宋·唐艺孙
螺甲磨星,犀株杵月,蕤英嫩厌拖水。
海蜃楼高,仙娥钿小,缈结成心字。
麝煤候暖,载一朵、轻云不起。
银叶初生薄晕,金猊旋翻纤指。 -
29.《天香(宛委山房拟赋龙涎香)》 宋·李居仁
瀛峤浮烟,沧波挂月,潜虬睡起清晓。
万里槎程,一番花信,付与露薇冰脑。
纤云渐暖,凝翠席、氤氲不了。
银叶重调火活,珠帘日垂风悄。 -
30.《心术》 宋·苏洵
为将之道,当先治心。
泰山崩于前而色不变,麋鹿兴于左而目不瞬,然后可以制利害,可以待敌。
凡兵上义;不义,虽利勿动。
非一动之为利害,而他日将有所不可措手足也。 -
31.《游委羽山》 宋·王居安
几日同不到,到山心自清。
棱棱有方石,拾得通仙灵。 -
32.《草臣心甫听云晚过断园次心甫韵》 明·华淑
残晖如月尚招寻,同侣夷犹兴易淫。
荒径但容逋客往,闲门一任绿烟深。
流莺入竹移双影,邻树过墙落半阴。
剩有微情委空观,共君吟眺亦无心。 -
33.《黄岩黄宗贤为余筑室羽山招与共学方有心事未》 明·郑善夫
不分委沟壑,上林安一枝。
官随年少后,拙负故人知。
彝鼎终难就,箪瓢定不辞。
故园方苦乱,去采羽山芝。 -
34.《水心先生为赵振文作马塍歌次韵》 宋·刘克庄
洛阳牡丹隔万里,棘荒姚魏扶不起。
马塍近在杭州陌,野人只向诗中识。
匀朱傅粉初窥墙,海棠为屋辛夷房。
千林春色已呈露,一株国艳犹閟藏。 -
35.《赠刘南郡委连诗》 南北朝·沈约
宴游忽永。
心期靡悔。
代历四朝。
年踰十载。
朋居缱绻。
余违尔诲。
岂独秋兰。
结言为佩。 -
36.《赠刘南郡委连诗》 南北朝·沈约
事有离会。
心未江湖。
昔分湘济。
今别荆吴。
安得理翰。
同飞故都。
情劳伊尔。
念切纷吾。 -
37.《再赋醒心亭》 宋·姜特立
小桥枕沧湾,一水绕清激。
横来莫知源,委去无寻迹。
戏鱼时度浅,好鸟忽鸣寂。
堂坳隐空谾,竹树閟寒碧。 -
38.《再委赵丞阳山送龙祷雨》 宋·虞俦
传闻神姥产英灵,雷电当时亦晦冥。
好雨因宜随祷应,夜窗曾误几番听。
关心病守头空白,失喜农夫眼倍青。
水溢旱乾宁有数,人间无路叩天庭。 -
39.《委长洲赵丞祷雨阳山龙祠有应》 宋·虞俦
不向龙祠小乞灵,连宵那得雨冥冥。
势方聚处中心喜,声渐微时侧耳听。
便觉田头秧稻绿,更夸陇首麦苗青。
丰登自此无公事,只有棠阴蔽广庭。 -
40.《谢涪陵刘君举使君见委北岩常长诗》 宋·阳枋
雪片冬深玩易编,正公和气理尤浑。
八分写就龙蛇走,岩藤涧树常蜒蜿。
莲荡飘裾紫阳学,归来拂拭莓苔痕。
岩前世事几兴废,道无今古终长存。