-
41.《念奴娇》 宋·沈端节
嫩凉清晓,淡秋容、横写鲛绡十幅。
山水光中参意味,不管人间荣辱。
藜杖棕鞋,纶巾鹤氅,宾主俱遗俗。
倚阑舒啸,一樽花下相属。 -
42.《念奴娇(张仲钦提刑行边)》 宋·张孝祥
弓刀陌上,净蛮烟瘴雨,朔云边雪。
幕府横驱三万里,一把平安遥接。
方丈三韩,西山八诏,慕义羞椎结。
梯航入贡,路经头痛身热。 -
43.《念奴娇(梅影)》 宋·赵长卿
银蟾光满,弄余辉、冷浸江梅无力。
缓引柔条浮素蕊,横在闲窗虚壁。
染纸挥毫,粉涂墨晕,不似今端的。
天然造化,别是一般,清瘦踪迹。 -
44.《念奴娇(梅)》 宋·赵长卿
水边篱落独横枝,冉冉风烟岑寂。
踏雪寻芳村路永,竹屋西头遥识。
蕙草香销,小桃红未,醉眼惊春色。
离愁何处,断肠无限陈迹。 -
45.《念奴娇(小饮江亭有作)》 宋·赵长卿
夕阳低尽,望楚天空阔,稀星帘幕。
暮霭横江烟万缕,照水参差楼阁。
两两三三,楼前归鹭,飞过栏干角。
霜风何事,绕檐吹动寂寞。 -
46.《念奴娇(席上即事)》 宋·赵长卿
精神俊雅,更那堪、天与风流标格。
罗绮丛中偏艳冶,偷处教人怜惜。
目剪秋波,指纤春笋,新样冠儿直。
高唐云雨,甚人有分消得。 -
47.《念奴娇(赋梅花)》 宋·辛弃疾
未须草草,赋梅花,多少骚人词客。
总被西湖林处士,不肯分留风月。
疏影横斜,暗香浮动,□□春消息。
尚余花品,未忝今古人物。 -
48.《念奴娇(和信守王道夫席上韵)》 宋·辛弃疾
风狂雨横,是邀勒园林,几多桃李。
待上层楼无气力,尘满栏干谁倚。
就火添衣,移香傍枕,莫卷朱帘起。
元宵过也,春寒犹自如此。 -
49.《念奴娇》 宋·辛弃疾
参,未有以品题,乞援香月堂例。
欣然许之,且用前遍体制戏赋
是谁调护,岁寒枝、都把苍苔封了。
茅舍疏篱江上路,清夜月高山小。 -
50.《念奴娇(赠夏成玉)》 宋·辛弃疾
妙龄秀发,湛灵台一点,天然奇绝。
万壑千岩归健笔,扫尽平山风月。
雪里疏梅,霜头寒菊,迥与余花别。
识人青眼,慨然怜我疏拙。 -
51.《念奴娇(吕汉卿席上)》 宋·赵善括
晓来膏雨,报一犁丰信,几枝娇色。
岸草河沙明似镜,不到尘埃花陌。
急管繁弦,香车宝勒,正阻寻春客。
东风特起,半空微露晴碧。 -
52.《念奴娇》 宋·陈三聘
水空高下,望沈沈一色,浑然苍碧。
天籁不鸣凉有露,金气横秋寂寂。
玉宇琼楼,望中何处,月到天中极。
御风归去,不愁衣袂无力。 -
53.《念奴娇·登多景楼》 宋·陈亮
危楼还望,叹此意、今古几人曾会?鬼设神施,浑认作、天限南疆北界。
一水横陈,连岗三面,做出争雄势。
六朝何事,只成门户私计?
因笑王谢诸人,登高怀远,也学英雄涕。 -
54.《念奴娇》 宋·杨炎正
汉天云静,望一星飞过,湘南湘北。
当是郴山猿鹤梦,唤起日边消息。
羽扇纶巾,浩然乘兴,此意无人识。
扁舟千里,但闻清夜横笛。 -
55.《念奴娇》 宋·卢炳
好风明月,共芙蕖、占作人间三绝。
试问千花还□□敢与英姿同列。
一曲千钟,凌云长啸,舒放愁肠结。
人生易老,莫教双鬓添雪。 -
56.《念奴娇》 宋·卢炳
好风明月,共芙蕖、占作人间三绝。
试问千花还□□敢与英姿同列。
一曲千钟,凌云长啸,舒放愁肠结。
人生易老,莫教双鬓添雪。 -
57.《念奴娇(寄孟使君)》 宋·汪莘
龙山高会,忆当时宾主,风流云散。
今日紫阳峰顶上,人望旌旗天半。
万叠红蕖,千层黄菊,照耀成飞观。
西风浩荡,碧天斜去双雁。 -
58.《念奴娇(老人用僧仲殊韵咏荷花横披,谨和)》 宋·洪咨夔
香山老矣,正商量不下,去留蛮素。
独立踌躇肠欲断,一段若耶溪女。
水底新妆,空中香袖,斜日疏风浦。
向人欲语,垂杨清荫多处。 -
59.《念奴娇》 宋·赵以夫
梅花度曲,被多情勾引,枝枝看遍。
暗忆孤山今夜月,疏影横斜镜面。
萼绿凌风,云英怯冷,未放瑶池宴。
人间蜂蝶,也知无计迷恋。 -
60.《念奴娇(赋德清县圃明秀亭)》 宋·吴文英
思生晚眺,岸乌纱平步,春云层绿。
罨画屏风开四面,各样莺花结束。
寒欲残时,香无著处,千树风前玉。
游蜂飞过,隔墙疑是金谷。