-
1.《清渭八景·派溪钓隐》 宋·何子举
派溪有水碧无瑕,结屋临溪钓隐家。
穉子敲针依柳树,扁舟罢钓泊芦花。
子陵辞汉千年远,尚父归周两鬓华。
只恐客星难障掩,一竿未足了生涯。 -
2.《武陵春(和王叔度桃花)》 宋·赵师侠
一阵晓风花信早,先到小桃枝。
冉冉红云映翠微。
开宴忆瑶池。
零乱分飞贪结子,芳径自成蹊。
消得刘郎去路迷。
肠断武陵溪。 -
3.《同严逸人东溪泛舟》 唐·钱起
子陵江海心,高迹此闲放。
渔舟在溪水,曾是敦夙尚。
朝霁收云物,垂纶独清旷。
寒花古岸傍,唳鹤晴沙上。 -
4.《闰春宴花溪严侍御庄》 唐·戎昱
一团青翠色,云是子陵家。
山带新晴雨,溪留闰月花。
瓶开巾漉酒,地坼笋抽芽。
彩缛承颜面,朝朝赋白华。 -
5.《闰春宴花溪严侍御庄》 唐·戎昱
一团青翠色,云是子陵家。
山带新晴雨,溪留闰月花。
瓶开巾漉酒,地坼笋抽芽。
彩缛承颜面,朝朝赋白华。 -
6.《次青溪后二章为别》 宋·卫宗武
今古多纷攘,宇宙弥氛埃。
故友晨星然,往往沦劫灰。
幸得莫逆交,子舆从子来。
道义本契合,心迹无疑猜。 -
7.《送甘可大》 宋·张栻
子陵溪水千年绿,犹忆登临日暮时。
子去定能寻胜概,书来当复慰相思。
简编有味宁论晚,得失从渠莫自疑。
也学迂疎教似舅,不应空赋渭阳诗。 -
8.《寿李使君宣义父子同日》 宋·阳枋
黄梅雨阵歇窗纱,庚梦醒来槐月斜。
拜后拜前欢陆续,老君谪仙同一家。
蝉冠醉倒金貂客,异香飘随青犊车。
旋呼五马博一笑,酒酣逸气凌苍霞。 -
9.《生查子》 宋·洪适
桃疏蝶惜香,柳困莺惊絮。
日影过帘旌,多少愁情绪。
红惨武陵溪,绿暗章台路。
春色似行人,无意花间住。 -
10.《酹江月(严子陵钓台)》 宋·范成大
浮生有几,叹欢娱常少,忧愁相属。
富贵功名皆由命,何必区区仆仆。
燕蝠尘中,鸡虫影里,见了还追逐。
山间林下,几人真个幽独。 -
11.《出守桐庐道中十绝》 宋·范仲淹
风尘日已远,郡枕子陵溪。
始见神龟乐,优优尾在泥。 -
12.《之官新定寓兴三首》 宋·张伯玉
关山雨雪征人淚,京洛风尘倦客心。
谁信子陵溪上去,一川秋净滌烦襟。 -
13.《送崔主簿赴睦州清溪》 宋·梅尧臣
舟轻不畏险,逆上子陵滩。
七里峡天翠,千里云木寒。
古祠鸣野鸟,乱石激春湍。
正与高怀惬,宁歌行路难。 -
14.《观子陵画像》 宋·邓肃
陶朱防狡兔,渭滨兆非熊。
先生但钓月,君王友不从。
我昔访其迹,溪光磨青铜。
呼公公不应,天籁自号空。
何人知此景,携归梵王宫。
乃知夜半力,端在寸毫中。 -
15.《挽徐子固》 宋·吴芾
相逢一笑记临安,倒指今逾二十年。
别后每思论旧事,朝来忽报启新阡。
莅官凛凛风犹在,居里恂恂誉更传。
遥想武陵溪上路,送车千两一潸然。 -
16.《采桑子·吾辈可伤嗟》 元·侯善渊
吾辈可伤嗟。
弃玄珠,流浪天涯。
浮云飞絮无根蒂,便心歧径,随他念起,举步偏斜。
闻早悟烟霞。
仙景里、也好前巴。
三山咫尺非遥远,长春玉馆,陵溪两岸,满目琼花。 -
17.《仙乡子》 元·侯善渊
祖道密相传。
得兔亡蹄守自然。
眼界宽舒明太易,纯乾。
日灿精华物自鲜。
恍惚遍三千。
预觉陵溪任变迁。
海底浪翻龙出水,冲玄。
迸彩神光 -
18.《行香子·过七里濑》 宋·苏轼
一叶舟轻,双桨鸿惊。
水天清、影湛波平。
鱼翻藻鉴,鹭点烟汀。
过沙溪急,霜溪冷,月溪明。
重重似画,曲曲如屏。
算当年、虚老严陵。
君臣一梦,今古空名。
但远山长,云山乱,晓山青。 -
19.《下泾县陵阳溪至涩滩》 唐·李白
涩滩鸣嘈嘈,两山足猿猱。
白波若卷雪,侧足不容舠。
渔子与舟人,撑折万张篙。 -
20.《子革对灵王》 先秦·左丘明
楚子狩于州来,次于颍尾,使荡侯、潘子、司马督、嚣尹午、陵尹喜帅师围徐以惧吴。
楚子次于乾溪,以为之援。
雨雪,王皮冠,秦复陶,翠被,豹舄,执鞭以出,仆析父从。
右尹子革夕,王见之。