-
121.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
122.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
123.《诗》 魏晋·应璩
京师何缤纷。
车马相奔起。
借问乃尔为。
将欲要其仕。
孝廉经述通。
谁能应此举。 -
124.《三将军歌并序》 清·张维屏
三将军,一姓葛,两姓陈,捐躯报国皆忠臣。
英夷犯粤寇氛恶,将军奉檄守沙角。
奋前击贼贼稍却,公奋无如兵力弱。
凶徒蜂拥向公扑,短兵相接乱刀落。 -
125.《缘识》 宋·宋太宗
从小莫颠謏,长大始成人。
经史须勤学,然可待尊亲。
勿谈他已短,但秪自脩身。
所作行慈善,见者生钦羡。 -
126.《览古四十二首 其三十》 元·杨维桢
郭历精术数,知晋必亡秦。
逃秦远归晋,追兵杀亡臣。
洛阳牛背叟,读书孝其亲。
凉州未经破,先归忽如归。
术人不灵己,哲士固全身。 -
127.《乙丑除夕追往愤五百字》 明·李梦阳
忆昔蕤宾初,皇疾辍临仗。
维日白气亘,黑风复排踢。
俄传天柱折,忽若慈母丧。
帝本尧舜姿,末履转清伉。 -
128.《木兰花慢 扬州寿纪子周》 元·王旭
皇天忧世难,生俊*,佐时来。
有忠孝诚心,文章大手,经济雄才。
他年汉庭三策,要青云高步出尘埃。
儿女徒惊气岸,丹青莫状灵台。 -
129.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
130.《璇玑图》 南北朝·苏蕙
琴清流楚激弦商秦曲发声悲摧藏音和咏思惟空堂心忧增慕怀惨伤仁
芳廊东步阶西游王姿淑窈窕伯邵南周风兴自后妃荒经离所怀叹嗟智
兰休桃林阴翳桑怀归思广河女卫郑楚樊厉节中闱淫遐旷路伤中情怀
凋翔飞燕巢双鸠土迤逶路遐志咏歌长叹不能奋飞妄清帏房君无家德 -
131.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
132.《寄白门余澹心怀》 清·刘城
重问当年旧六朝,干戈经处可萧骚。
隐囊塵尾应零落,石阙华林自寂寥。
白板扉存知尔在,黑头公贵有人骄。
孝标著论交堪绝,犹向兰心说梦蕉。 -
133.《懿文皇太子挽诗八章》 明·方孝孺
三朝兼庶政,仁孝感婴孩。
万岁千秋志,经天纬地才。
未登宸极定,忍见泰山颓。
圣子承皇业,能舒四海哀。
¤ -
134.《流化亭》 宋·陈有声
惟圣观化,自源而流。
惟吏观化,自邑而州。
圣念於民,吏职其忧。
民壅於化,则吏之尤。 -
135.《题义门胡氏华林书院》 宋·刁衎
沙井地多异,华林景最幽。
溪声常到枕,山色正含秋。
树密苔封径,庭虚月满楼。
清癯光累世,高义集名流。 -
136.《高宗皇帝挽祠三首》 宋·韩彦质
为物聊经世,本无黄屋心。
重明得传器,大业若遗簪。
典册褒崇极,庭闱孝养深。
昊天归德报,不使二毛侵。 -
137.《贺吴樵登第》 宋·黄诰
连云山下凤凰儿,何幸今朝见白眉。
父子传经无异说,弟兄题塔又同时。
北堂偕老椿千岁,南国联荣桂两枝。
青史他年书茂实,一门忠孝是鎡基。 -
138.《慈竹》 宋·乐史
蜀中何物灵,有竹慈为名。
一丛阔娄处,森森数十茎。
长茎复短茎,枝叶不峥嵘。
去年笋已长,今年筍又生。 -
139.《寿傅宪》 宋·李商叟
籍甚何阳地,江山秀色连。
家声自岩野,帝梦协台躔。
彝鼎功镌勒,衣冠喜接联。
相门当出相,贤父又生贤。 -
140.《钱倅生日》 宋·林宗放
煌煌我宋开鳌极,坐揽舆图朝列避。
玉帛争先万国趋,吴越归心天下一。
圣神论报天与同,富贵不独昌其躬。
建隆以来二百载,是家与国方延洪。