-
181.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
182.《夜(一作秋夜客舍)》 唐·杜甫
露下天高秋水清,空山独夜旅魂惊。
疏灯自照孤帆宿,新月犹悬双杵鸣。
南菊再逢人卧病,北书不至雁无情。
步蟾倚杖看牛斗,银汉遥应接凤城。 -
183.《陪柏中丞观宴将士二首》 唐·杜甫
极乐三军士,谁知百战场。
无私齐绮馔,久坐密金章。
醉客沾鹦鹉,佳人指凤凰。
几时来翠节,特地引红妆。 -
184.《送大理封主簿五郎亲事不合却赴通州主簿前阆…亲事遂停》 唐·杜甫
禁脔去东床,趋庭赴北堂。
风波空远涉,琴瑟几虚张。
渥水出骐骥,昆山生凤凰。
两家诚款款,中道许苍苍。 -
185.《奉送刘相公江淮催转运》 唐·钱起
国用资戎事,臣劳为主忧。
将征任土贡,更发济川舟。
拥传星还去,过池凤不留。
唯高饮水节,稍浅别家愁。
落叶淮边雨,孤山海上秋。
遥知谢公兴,微月上江楼。 -
186.《酬李书记校书越城秋夜见赠》 唐·张继
东越秋城夜,西人白发年。
寒城警刁斗,孤愤抱龙泉。
凤辇栖岐下,鲸波斗洛川。
量空海陵粟,赐乏水衡钱。
投阁嗤扬子,飞书代鲁连。
苍苍不可问,余亦赋思玄。 -
187.《纶与吉侍郎中孚司空郎中曙苗员外发崔补阙峒…侯仓曹钊》 唐·卢纶
禀命孤且贱,少为病所婴。
八岁始读书,四方遂有兵。
童心幸不羁,此去负平生。
是月胡入洛,明年天陨星。 -
188.《下第献座主张谓》 唐·阎济美
謇谔王臣直,文明雅量全。
望炉金自跃,应物镜何偏。
南国幽沉尽,东堂礼乐宣。
转令游艺士,更惜至公年。
芳树欢新景,青云泣暮天。
唯愁凤池拜,孤贱更谁怜。 -
189.《奉送韦起居老舅百日假满归嵩阳旧居》 唐·权德舆
威凤翔紫气,孤云出寥天。
奇采与幽姿,缥缈皆自然。
尝闻陶唐氏,亦有巢由全。
以此耸风俗,岂必效羁牵。 -
190.《野夫采鞭于东山偶得元者》 唐·羊士谔
追风岂无策,持斧有遐想。
凤去留孤根,岩悬非朽壤。
苔斑自天生,玉节垂云长。
勿谓山之幽,丹梯亦可上。 -
191.《送定法师归蜀,法师即红楼院供奉广宣上人兄弟》 唐·杨巨源
凤城初日照红楼,禁寺公卿识惠休。
诗引棣华沾一雨,经分贝叶向双流。
孤猿学定前山夕,远雁伤离几地秋。
空性碧云无处所,约公曾许剡溪游。 -
192.《上刘侍中》 唐·杨巨源
命代生申甫,承家翊禹汤。
庙谟膺间气,师律动清霜。
钟鼎勋庸大,山河诫誓长。
英姿凌虎视,逸步压龙骧。 -
193.《元和圣德诗》 唐·韩愈
皇帝即阼,物无违拒。
曰旸而旸,曰雨而雨。
维是元年,有盗在夏。 -
194.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
195.《孟生诗(孟郊下第,送之谒徐州张建封也)》 唐·韩愈
孟生江海士,古貌又古心。
尝读古人书,谓言古犹今。
作诗三百首,窅默咸池音。
骑驴到京国,欲和熏风琴。 -
196.《乐天寄洛下新诗,兼喜微之欲到,因以抒怀也》 唐·刘禹锡
松间风未起,万叶不自吟。
池上月未来,清辉同夕阴。
宫徵不独运,埙篪自相寻。
一从别乐天,诗思日已沉。 -
197.《令狐相公见示赠竹二十韵仍命继和》 唐·刘禹锡
高人必爱竹,寄兴良有以。
峻节可临戎,虚心宜待士。
众芳信妍媚,威凤难栖止。
遂于鼙鼓间,移植东南美。 -
198.《酬令狐相公岁暮远怀见寄(依韵)》 唐·刘禹锡
别侣孤鹤怨,冲天威凤归。
容光一以间,梦想是耶非。
芳讯远弥重,知音老更稀。
不如湖上雁,北向整毛衣。 -
199.《奉和吏部杨尚书太常李卿二相公策…述怀赠答十韵》 唐·刘禹锡
文雅关西族,衣冠赵北都。
有声真汉相,无颣胜隋珠。
当轴龙为友,临池凤不孤。
九天开内殿,百辟看晨趋。 -
200.《奉和中书崔舍人八月十五日夜玩月二十韵》 唐·刘禹锡
暮景中秋爽,阴灵既望圆。
浮精离碧海,分照接虞渊。
迥见孤轮出,高从倚盖旋。
二仪含皎澈,万象共澄鲜。