-
601.《亲旧书报京师盛闻治声》 宋·曾巩
自知孤宦无材术,谁道京师有政声。
默坐海边何计是,白头亲在凤凰城。 -
602.《次韵少稷梅花》 宋·韩元吉
君不见江城梅花春欲动,剪冰仙人作花供。
客来酒尽甘啜醨,常恨公田无秫种。
雪晴梅蕊更可爱,百匝来看地犹冻。
杖藜一笑答春风,岂必鸣鸾与歌凤。 -
603.《次韵子云送儿女至昭亭见寄》 宋·韩元吉
岩岩昭亭山,度岁一再行。
吾亲在其下,有路如砥平。
风物岁时佳,岂问楚与荆。
胡为不得往,使我涕泗横。 -
604.《龟峰行》 宋·韩元吉
吾闻灵龟不愿死有用于清庙,但愿曳尾安泥涂。
所以漆园吏,坐叹清江使者逢豫且。
龟峰之龟定何物,不在泥涂之下,乃在万仞之上高突兀。 -
605.《鹿鸣宴》 宋·韩元吉
金殿春风策雋贤,上林孤矢更争先。
不辞老懦聊推毂,要见飞腾总著鞭。
勋业肇端登凤沼,词章接武侍甘泉。
明年贡籍还增倍,定作东州盛事传。 -
606.《丙辰夏和周宰》 宋·李吕
爱公北堂幽,背郭出尘外。
登临揽万象,气宇自怡泰。
目寄孤归鸿,道存不下带。
山水含清晖,况复总其会。
隔岸列乔松,亭亭若车盖。
云过矫虬龙,凤来听竽籁。
於此省借留,饥民斯有赖。 -
607.《怀古四首为知己魏倅元长赋兼呈王永叔宗承载》 宋·刘过
嗣宗党司马,徒尔餔其糟。
叔夜屹玉山,落落昆仑高。
神仙之可求,蓬岛何迢遥。
汤武非圣人,况识师与昭。
一死继结缨,孤竹争清标。
荡阴一杯血,彩凤无凡毛。
鸱鸢嗜腐鼠,竟绝终身父。 -
608.《金处士歌》 元·杨维桢
苏州古隐君,实始虞仲,隐居放言,中乎清与权。
次曰澹台氏,言不枝,行不径,未尝匐走诸侯前。
五噫之夫,将其匹联。
耕织为业,不废诵与弦。 -
609.《大将军南征歌》 元·杨维桢
大将军,将天讨,出南征。
文如阿阁凤,武如牧野鹰。
兵行司马法,漕转屯田丁。
鹿山放麑万众泣,虎穴取■千人惊。 -
610.《蔡叶行》 元·杨维桢
君不见伪吴兄弟四六七,十年强兵富金谷。
大兄垂旒不下堂,小弟秉钧独当国。
山阴蔡药师,云阳叶星卜,朝坐白玉堂,暮宿黄金屋。
文不谈周召,武不论颇牧。 -
611.《题陶弘景移居图》 元·杨维桢
大奴担簦挈壶餐,小奴笼鸡约孤犭屯。
雪斑鹿前双婉娈,水云牯背三温黁。
中有玉立而长身,幅巾野服为何人?云是永明之隐君,身
有黑子七星文。 -
612.《赠周宗道六十四韵》 明·刘基
天弓拨其弦,平地跃虎狼。
腥风扇九泽,浊雾干太阳。
琐琐蚊与虻,亦沸如蜩螗。
帝阍隔蓬莱,弱水不可航。 -
613.《题谢皋羽传后》 明·刘基
阮籍哭穷途,墨翟哭素丝。
贾谊上书期寤主,卞和抱玉无人知。
人生有情不可塞,谢生恸哭非狂痴。
神奔鬼遁天地革,龙鱼猫虎三辰黑。 -
614.《一剪梅·红满苔阶绿满枝》 明·唐寅
红满苔阶绿满枝。
杜宇声声,杜宇声悲。
交欢未久又分离。
彩凤孤飞,彩凤孤栖。
别后相思是几时。
后会难知,后会难期。
此情何以表相思。
一首情词,一首情诗。 -
615.《访别成献甫经历时新拜四台御史之命二首》 宋·王珪
寒露迎风一段冰,高标孤映宛之滨。
人言飚击须鹰隼,我喜时清睹凤麟。
儜看仙班朝北极,暂移星节照西秦。
皇华礼乐君恩重,好访巅崖慰远民。 -
616.《赠太子少师元章简公拘词》 宋·王珪
天子思贤共政涂,中台前日得真儒。
正看浴凤来虽晚,不觉冥鸿去已孤。
晓月犹临千里梓,春风又卷五云图。
谁过南荡青山下,只恐高名自古无。 -
617.《赠逸人》 宋·夏竦
凤鸟来为瑞,达人垂羽翰。
语因希圣古,诗为惜名难。
泰华仙标峻,江湖酒量宽。
孤琴有舜曲,留我月中弹。 -
618.《效陶呈景仁》 宋·韩维
仲冬景气和,游步独徘徊。
微疴忽消散,我兴在尊罍。
东邻久废饮,百劝首不回。
所忧在钟律,未致仪凤来。
此志岂不佳,孤论良难裁。
愿公少置之,起视翁头醅。 -
619.《题正夫小斋栽新竹》 宋·郑獬
斲开俗境栽新竹,满地冰圆映玉肤。
高梢争出翠凤尾,孤根对植苍龙须。
雨声曾洗越溪石,风影写成湘水图。
独有素娥留夜月,与君相对倒金壶。 -
620.《会故人集崔侍郎园池》 宋·强至
贰卿园沼压关西,上相篇章绝景宜。
旧日宫墙流水过,至今苑地画图知。
孤花春去犹临岸,野蔓晴来欲占篱。
荀令凤凰池更好,不须游旆此迟迟。